Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.04.1913, Blaðsíða 19

Skírnir - 01.04.1913, Blaðsíða 19
Um jarðarfarir, bálfarir og trúna á annað lif. llt> öldinni, en hélzt miklu lengur. Hér á landi var siðasti brennudómurinn kveðinn upp 1690, en galdramenn voru húðstrýktir hér miklu lengur. I þjóðsögunum okkar eigum við nú lifandi mynd af trú þjóðarinnar, eins og hún var eftir siðabótina og fram á 19. öld. Og aldrei hefir tvílífistrúin verið greinilegri. Eg skal nú í fám orðum lýsa trúnni á annað líf, eins og hún varð hér á landi eftir siðabótina. En þjóðsögurn- ar eru trúarjátning þjóðarinnar: A dauðastundinni leið sál þess lúterska manns upp af vitum hans, eins og móðu- hnoðri, sjaldnar eins og ljós; skjárinn var tekinn úr gömlu íslenzku sveitabaðstofunni, svo að sálin kæmist út, og lát- inn í öfugur aftur, svo að hún stælist ekki aftur inn. Nú fór sálin hans Jóns til himnaríkis — eða helvítis, því að hreinsunareldurinn var útbrunninn. En hinn Jóninn var eftir. Honum voru nú veittar nábjargir, þveginn vand- lega, ef til vill í fyrsta sinni síðan hann kom úr laugar- troginu, búið um hann í kistu í hreinni skyrtu, með kodda undir höfði og línvoðum, stundum í skrautklæðum; hann átti að vera almennilega til fara á dómsdegi. Svo var hann látinn í þessu síðasta hvílurúmi sínu niður í gröfina og beðinn að sofa í friði. En það fekst nú ekki af þeim eftir siðabótina. Þeir gengu aftur, hver um annan þveran, einkum vondu mennirnir. Sumir fóru strax að rumskast meðan þeir lágu á börunum, eins og einn galdramaður, sem stúlka vakti yfir, og var að sauma utan um hann. »Þú átt eftir að bíta úr nálinni«, sagði hann og reigði sig upp. »Eg ætlaði ekki að bíta, eg ætlaði að slíta, bölvað- ur«, sagði stúlkan, braut nálina og rak brotin í iljar hon- um; það dugði. Margir þurftu draugarnir að éta, »en dauðir þurfa ekki hníf, þeir standa á og rífa«, sögðu þeir. Sumum grafarbúunum þótti líka gott í staupinu. Einn til- vonandi brúðguma dreymdi dauðan vin sinn; hann kvað: Heltu út úr einum kút ofan i gröf mér búna; beinin mín i brennivin bráðlega langar núna. Stundum áttu þeir í ástabralli; öllum er kunn sagan um
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Skírnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.