Skírnir - 01.04.1913, Blaðsíða 45

Grettisbæli Oxarnúpi.
Grettisbæli er gegnt við sólu.
Guðar hún þar í alfögnuði,
þegar í vestri, ör til ásta,
erli slotar, geislamerluð;
hátt í urð við hengibratta,
hlaðið grjóti, er eigi rótast,
þó að láðið leiki á þræði,
logum kynt að himinboga.
Iletju má þar handtök líta,
hátt við drang, sem ber í fangi
urðin brött, sem ofanjarðar
öll er sprungin í fleygaklungur.
Drekkur regn, þó digni bakkar,
dalir, flói, mór og bali;
svellar ei, þótt sýli hjalla,
sólbráð fær í þorraglæru.
Sjálft er bælið í sýling valri
sett að baki drangsins staka.
Þar er einum, er þúsund herja,
þrautavígi í rómu týgjum.
Sér til ferða suður og norður,
sérhvem gest, er fer með nesti,
öxfiróinga, er óska að saxa
ó-æling fyrir hrafn og tóu.