Skírnir

Årgang

Skírnir - 01.01.1914, Side 17

Skírnir - 01.01.1914, Side 17
Fyrsta utanfijr mín. 17 eg peninga og launaði »frater« góðviljann. Eitt sinn var eg við kvöldborð með honum hjá Iiúsavíkur-.I ohnsen, er bjó úti á Kristíánshöfn. Frú Hildur kona hans, hið mesta gæzkublóð, bar duglega á borð fyrir Magnús og sagði: »Það vildi eg að yður félli nú þessi matur, því þér kom- ið alt of sjaldan«. Sýndist mér og »frater« borða ámæl- islaust og var hinn hreifasti. Hildur var hin ágætasta kona, og lærði eg hana vel að þekkja mörgum árum síð- ar; maður hcnnnr tók okkur heldur fálega, var haltur af gigt og skókreppu og dæsti mjög meðan dóttir hans Jenny, þá hálfvaxin, var að toga af honum stígvélin. Sú stúlka giftist hefðarprestinum Jantzen í Gentofte og varð móðir Jantzens, er um aldamótin var einn í Norðurljósanefnd- inni með Adam Paulsen, þeirri er sat hér á Akureyri. Edvald læknir var sonur þeirra hjóna, er 15 árum seinna ferðaðist með mér yfir Noreg og batt vinfengi við mig upp frá því. Eg tók þátt í fimleikaæfingum með íslenzkum stúdent- um í Austurgötu; var kennari okkar islenzkur í móður- ætt og hét Magnús Johnsen. Þar sýndum við glímur, og dáðist kennarinn að þeirri íþrótt, var þó enginn okkar vel fær Þar reyndi eg mig við Arnljót, Guðbrand Vig- fússon, Steingrím Th. og fleiri, og var Arnljótur einna röskvastur, Steingr. var og vel hnellinn, en eg dró mig heldur í hlé, og naut þess þó síðar hjá Steenberg okkar í skóla, að eg hafði framast á Austurgötu í skylmingum. Enn fleiri landa minna er mér skylt að geta, þótt ekki væru stúdentar. Til Seidelins kennara gengu tveir aðrir Vestfirðingar og hétu báðir Ólafar, annar sonur Matthíasar Ásgeirssonar prófasts í Holti (d. 1835), en hinn var Ólafsson. Þeir voru siðsamir piltar, en litlir náms- menn. Hinn síðarnefndi var þó hið mesta reikningshöfuð, sem eg hefi þekt, gat leyst hvert dæmi nálega á svip- stundu með höfuðreikningi, en dönskuna nam hann bæði seint og illa. Kennarinn var kryplingur og smámæltur, en spéhræddur í meira lagi, og varð okkur oft að grípa fyrir munninn, er hann og »Ólsen« áttust við. »De skal 2
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Skírnir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.