Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.01.1914, Blaðsíða 93

Skírnir - 01.01.1914, Blaðsíða 93
Ritfregnir 93 fornu landsróttindi verða raunhæft vopn og alt annað en vísinda- legt söguatriði þó skylt só oss einnig að vita deili á þeim frá því sjónarmiði. G. H. Arne Garborg: í Helheimi. Þytt hefir Bjarni Jónsson frá Vogi. Rvk. 1913. Sig. Kristjánsson. Þetta er nú þriðja bókin eftir Árna Garborg sem þ/dd er á íslenzku. T/nda föðurinn gaf Ostlund trúboði út á Seyðis- firði og minnir mig að tvær útgáfur kæmu út af þeirri bók. Fyrir fám árutn komu út Huliðsheimar sem Bjarni Jónsson hafði þýtt af mikilli snild og nú að lokum í H e 1 h e i m i og er það áframhald af Huliðsheimum. Bók þessi er öll í ljóðum eins og Huliðsheimar og segir frá högum manna eftir dáuðann í öll- um lakari vistarverunum, í hreinsunareldi og helvíti, eftir því sem Árni Garborg hugsar sór þær. Skygna stúlkan sem sagt er frá í Huliðsheimum sér nú í leiðslu öll þessi ókunnu lönd og ber að vonum margt ægilegt fyrir augu. Manni verður ósjálfrátt að spyrja hvað valdi því að Á. G. á slíkum vinsældum að fagna hjá íslendingum, að þeir þýða og lesa bækur hans öðrum framar. Segja má að margt só líkt með skyld- um og oss finnist Garborg vera íslenzkur í aðra röndina eins og norska alþýðumálið á bókum hans, en líklega vegur þó hin ein- kennilega list hans öllu meira. Hann er ágætt skáld, hvað sem öllum skoðunum hans líður, og Bjarní Jónsson þýðir hann svo vel að kvæðin njóta sín engu síður á íslenzku en norsku. Eg hefi að vísu ekki átt kost á að bera saman þýðinguna og frummálið á bók þessari, en þýðingin á Huliðsheimum var sntldarleg og eg geri ráð fyrir að þessi só engu lakari. Víst er um það að víðast eru kvæði þessi snildarleg í íslenzka búningnum, málið ágætt og alt vel kveðið. Það er gaman að fylgja heilabrotum Garborgs frá því hann byrjaði sem æstur trúleysingi og fríhyggjumaður til þóssarar dulspeki og hálfgildings kristindóms í síðari ritum hans. Það er eins og aldarandinn spegli sig í honum. Einfalda og óbrotna skyn- semistrúin eða trúleysið sem drotnaði í álfunni síðari hluta liðinnar aldar réð mestu í fyrstu ritum hans. I síðustu ritunum þessi ein- kennilegi en ekki allskostar óskemtilegi hrærigrautur af hjátrú og kristindómi, sem nú fer eins og logi yfir akur víðsvegar um lönd. Bókin byrjar á draugum og afturgöngum. Þeir
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112

x

Skírnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.