Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.01.1914, Síða 18

Skírnir - 01.01.1914, Síða 18
18 Fyrsta utanför mín. sige lísspund, men ikke líssepund«, sagði kennarinn, en Ólsen slepti aldrei e-inu úr hins lísspundi; annars var Seidelin sómamaður og kendi með alúð, og þótti honum eg vera brattur og drjúgur í dönskunni. Af öðrum stýri- mannaefnum og iðnaðarsveinum þótti mér mest kveða að nokkrum Eyfirðingum. Tveir þeirra voru prúðmenni: Gunnlaugur Gunnlaugsson (týndist síðar með þilbát sínum í legu) og Jón Loftssoo, hinn mesti snyrtimaður og ör á fé; kölluðu lagsmenn hans hann »baróninn«. Hann varð og skipstjóri og andaðist ungur; var hann bróðir frú Lovísu konu Snorra kaupmanns Jónssonar, og mannsefni mikið. Við Jón þessi komum okkur saman um, að mikil nauð- syn væri á því, að iðnaðarmenn og aðrir óráðnir sveinar og meyjar frá Islandi ætti eitthvert aðhald og athvarf í Höfn, því okkur þótti nóg um hringlandann og siðleysið. Síðan skutum við á fundi og ræddum málið. Urðu allgóðar undirtektir er við bárum upp þá tillögu, að stofna skyldi félag fyrir ólærða landa í borginni; því var okkur Jóni falið á hendur að semja lög fyrir samband þetta, og sýna Jóni Sigurðssyni. Þetta gerðum við og fórum síðan út til Jóns Sig. Honum þótti tiltækið pajög ráðlegt og lögin vel meint, en vantreysti því, að nokkuð yrði úr slíku fé- lagi, þegar við færum heim og nýir og nýir kæmu. A næsta fundi mættu fáir, og fór svo að tillagan dó í fæð- ingunni. Við kennara mína á Garði féll mér mætavel, var Bjarni áhugameiri en Jón Sveinsson, sem kendi vel, en nenti misjafnt, eins og sagt er um Gretti, er hann skyldi »drepa járnið«; hann var barnlyndur og latur, en skemti- legur fyrir mig, því hann fann fegurð í hverju smáræði, ellegar þá eitthvað smáskrítið og skoplegt, því hann var að eðli bæði skáld og listamaður, þótt hann vissi það ekki; málfræðingur með afburðum, en alt lenti í fram- taksleysi, svo og dáðlitlu daðri, því alt strit og áreynslu, alt ljótt og klúrt og rangt hataði Jón; var hann mót- setning föður síns, er var síúðrandi dáðarmaður, og þó mætavel að sér eftir hinum eldri stíl. Jón mun hafa ver-
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112

x

Skírnir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.