Skírnir - 01.01.1914, Qupperneq 26

.26
Dönsk barátta um andlegt frelsi.
hvort hann liti svo á, að A.-R. ætti að verða embættis-
rækur.
Biskupinn var spurður, hver ætti að skera úr því,
hverjar skoðanir mætti þola innan þjóðkirjunnar, — hvort
það ættu að vera biskuparnir. Því svaraði biskup svo,
að auðvitað væri ekki unt að draga linu, eins og með
reglustriku, og segja, að yfir þessi takmörk mætti ekki
fara, þetta yrði að vera komið undir andlegu mati,
og öll framkoma og starfsemi prestsins yrði að vera
mikilsverður þáttur í því mati. Strangir eða ein-
strengislegir eigi menn ekki að vera. En einhver-
staðar hljóti takmörkin að vera, og þá verði það að vera
biskup hlutaðeigandi prests, sem ákveði takmörkin, af því
að hann hafi átt kost á að kynnast starfsemi prestsins.
Sjálandsbiskup vildi nú fá nýja úrslita-umsögn frá Poulsen
biskupi, og láta hann ráða úrslitum. Samt gaf hann í
skyn, að yrðu úrslitin á móti tillögum Wegeners biskups
og A.-R. fengi Vaalse-prestakall, þá fyndist sér ekki, að
hann gæti sjálfur verið biskup lengur, þó að hann treysti
sér, eins fyrir það, til þess að vera prestur i þjóðkirk-
junni. Wegener biskup telji sig ekki geta sett A.-R. inn
í Vaalse-prestakall. Þar af leiðandi megi hann ekki verða
prestur þar; annars væri bersýnilegt, að biskupinn ráði
engu. En vel geti verið, að Poulsen biskup komist að
þeirri niðurstöðu, eftir vandlega rannsókn, að A.-R. geti
haldið áfram að vera prestur i þjóðkirkjunni. Færi svo
virtist Sjálandsbiskupi, að vel gæti verið, að við það yrði
látið sitja.
Eins og menn sjá, hefir biskupinn hagað ummælum
sínum svo, sem hann sé þess alls ekki fullvís, að A -R. sé
óhæfur þjóðkirkjuprestur. Hitt er honum ljóst, að bisk-
upsveldið megi ekki rýrna. Hann ætlast til þess, að
hver biskup geti varnað stjórninni þess að hleypa inn i
sitt biskupsdæmi presti, sem honum gezt ekki að fyrir
trúmálaskoðanir, þó að prestui’inn sé af öðrum biskupum
.talinn góður og gildur. Ef einhversstaðar er sérstaklega