Fjölnir - 01.01.1839, Síða 50

sljettunarinnar; J>ví j>egar eínn eirisvöllur sljettaöur
hlílir á ári við 3 dagsverkum *), er liann í 16 ár búinn
að hlífa við 48, og 233 eírisvellir á eíns laungurn tíma
flrir 111848, og er það 3173 dagsverkum meír, enn
kostað var til, að umgirða og sljetta, og þiki mjer nóg
að leggja það firir þann tafnað í verki, sem fiotið hefir
— fram ifir það, sem áður var — af móupptektinni og
innilcgu fjárins. Er þannig allur kostnaðurinn , sem
þirfti til þessarrar jarðarbótar á 16 árum feínginn með
þeím tímasparnaði eínum, sem af sljettuninni flant, og
jarðarbótin þaðan af einber ávinníngur, ásamt öllu gras-
inu, sein bættst hefir, síðan á jarðabótinni var birjað.
Sje nú lika á þetta litið, er kostnaðurinn lángtum firr
eiulurgoldinn, eður — sem niður kjemur í sama staðnum, —
ávinningurinn er orðinn so miklu meiri að 16 árum liðn-
um (jeg hefi valið 16 ár meðfram af þvf, að sá, sem
fæddist, þegar verkið liófst, er þá orðinn verkfær að
þeím liönum), þar sem eru af 233 eírisvöllum 48 kír-
fóður á ári, og 125, sjeu þeír jafnfraint ræktaðir, og
bætist enn viö jarðarendurbótin, sem þessum fjenaði
gjetur framfleítt og allt af þaðan af nítur við; og ef
hana ætti að meta til verðs, svarar hún eptir götnlu
lagi nálægt því eíns mörgum jarðarhnndruðum, eíns og
kúgildin eru mörg, sem túnið er ræktað handa, og mun
*) Iljer- er að minnsta kosti ekki ofinikið til tekið firir
menn, sein í þessum efnum hafa hvað mesta reínslu. Síslu-
maður E. Sverrisson og bændurnirJón áElliðavatni ogSæmund-
ur á Ausholti, hrei>pstjóri í Ölvessveít, hafa so sagt: hinn
firsti, að í Mírasíslu mundi eínn maður koinast af að slá á
sljettu, þar sem ekki veítti uf 6 mönnuin jafnlángan tíma, áður
enn sljettað var; Jón gjörir hjá sjer, að á sljettu þurfi eínn,
þar sem 4 þurfi í þífi; cnn Særaundur seígir, að á sljettu vinni
cínn í slætti eíns og þrir i þifi. J>að er kunnugt, að þeír
Sæmundur og Jón hafa unnið manna mest til bóta ábúðar-
jörðum sínura af öllnm í Sunnlendíngafjórðúngi, og ef til vill
þó leítað væri á öllu landinu.