Fjölnir - 01.01.1839, Qupperneq 54

54
til jafnaöar á ári hvurju um 36* manns*); og þar sem
ineöaltal alls fólksins var þessi sömu árin 4324, lætur
nærri, að móti hvnrjum 120 sje 1 fæddur í Rángárvalla-
síslu þessi ár, fleíra enn þar dóu um sama leítið, og
ættu, eptir sötnu tiltölu, að fæðast á ári í öllu landinu
464 fleíri, enn þar deía, ef að fólkið teldist þar 55737,
eíns og það var, þegar það var talið við birjun ársins
1835. Með því þessi árin voru flestöll góð, er þessi
fólksfjölgun í frekara lagi. Ef borin eru saman við
þetta árin: frá aldamótunum til árslokanna 1834, eður
34 firstu árin af þessarri öld, sem telja má allgóð, þegar
á allt er litið (því hvurki hafa eldgos nje stórsóttir
*) Eptir það þessi reíkníngur var gjörður, fjekk jcg skirlþíni
um manntalið í Rángársvallasislu, þegar fálkið var talið í
febrúarmánuði 1835, og voru þá i síslunni:
karlmenn, giptir 690 kvennfólk, gipt 685 alls 1375
ógiptirltll ógiptl550 .... 2961
ekkjumenn 81 ekkjur 192 .... 273
með öllu og öllu 2182 2427 .... 4609.
llafi þá árið 1825 ekki verið hjer fleíri menn, enn 4176,
þá hafa í næstu 9 árin (1826—31) hættst við ísísluna 433 menn;
og sje við það hætt þeím 111, sem fæddust fleíri enn dóu um
næstliðin 3 ár — þó að raunar, eptir því sem seígir i húskapar-
skirslunum, fólkinu eígi að síður fækkaði í síslunni um 207, er
leiddi af þvi hinu mikla áfalli, sein síslan fjekk á útmánuð-
unum 1836, þar sem mörg bíli í tvcímur efstu sveítunum fóru
af, og fólkið flúði lít úr sislunni — so það irðu alls í 12 ár
544, þá ætti til jafnaðar að hafa fjölgað á ári hvurju í
þessi 12 ár um 45^ manns; og þó jeg gjöri það til hægri
verka að 50, eíns og fólksfjölgunin raunar er eptir fæðínga-
skírslunum, ætti síslan að gjeta risið undir þessarri fólks-
aukníngu, þótt ekki væri unninu nema helmíngur af þeíin
verkum til jarðarbóta, sem áskilin eru lijer að framan, eður að
á ári hvurju hættust við það sem til er 116J vel ræktaðir eíris-
vellir, og virðist það ekki ofvagsið síslu þeesarri, hvurki ineð
tilliti til verka nje landþrcíngsla.