Fjölnir - 01.01.1839, Qupperneq 64

G4
um 250 á ári; sje so, að með 233 umgirtum, sljettum
og ræktuðum eírisvöllum, aukist grasbirgðir til vetrar-
forða so miklum fjenaði, sem nægir til árlegs framfæris
100 mönnum, þá þarf 582£ eíns meðfarna eírisvelli
250 mönnurn til framfæris, sem bæta irði við árlega,
meðan fólkið fjölgar ekki óðar; nú fara í eína ferliirnda
inílu danska 17777|- eírisvellir, og endist búu tii
ræktunar í 30 ár; fara þá til viðlíka ræktunar í
300 ár so sem 11 ferhirníngsmílur, og er auðsært, að
ekki verður fljótt vandræði með land til ræktunar, meðan
að graslendi og biggð í öllu landinu verður að minnsta
kosti 200 eður 300 fernhirndar mílur; þó mætti bera
það firir sig, að heldur irði hagbeítarlandið að færa
saman, þegar það er ræktaö til slægjulands, enda þreíngi
so í högum, þegar fjenaður fjölgaði, að bæði irði ávagst-
arsemi haus minni, og líka væri rninna að treísta vetrar-
beítinui, þegar allt væri rótnagað uudan sumrinu. Með
tiiliti til liins firsta, þá er ekki ætíð víst, að það sem
tekið er til ræktunar, sje áður merkilegt hagbeítar-
land, og má, ef til vill, eíns þegar so á stendur, lilíta
til þess troðníngum, flögum og pælum, enda mundu girð-
íngarnar víðar draga so mikiu drjúgar tii að auka grasið,
að sama svæðið irði haft til hagbeítar, úr því búið er
að liirða af því grasið, sem sleígið er, með því ætíð
er nokkurt gras eptir á teígnum, og líka sprettur hann
þegar snemma er farið að slá, iniklu fljótar enn önnur
jörð, og má það verða til stúrmikilla nota, lielst haust-
beítinni, þó ekki verði það notað nokkrar vikur um
hásumarið; er því liagbeítarlandið bætt, undir eíns og
slægjulandiö. Jiar að auki kinui, eíns og að framan er
á vikið, hagbeitarlandið að meíga bæta með mörgu. Enn
til að Ijetta í högum, til enn meíri dráttar, er aðal-
atriðið, að fækka hrossunum, sem eínginn mun gjeta
varið að sjeu óþarílega inörg, þar sem þau eru að öllu
samlöldu iniklu fleíri enn kírnar, og slaga að tölu hátt