Fjölnir - 01.01.1839, Síða 95

05
er til J)ess brúkað, sem iandið á, og er nndir opinberri
tilsjúu! Hárin rísa á liöfði nianns, og hvur, sem nokkurt
lijarta er í, fillist gremju, þegar hann sjer af bókatölu
þessarri, að landið væri miklu betur farið, ef eína þrent-
verkinn, sem það á, væri sökkt niður á fertugu djúpi,
og það ætti ekkjert, enn að því sje gona varið, þjóðinni
til skammar og til að mirða mentun hennar. A þessu
timabili hefir eíngin nitilcg bók koinið á gáng frá prent-
verkinu, sem úr þessu gjeti dreígið; öll firirtæki, sein
miða til að rjetta hluta bókmentanna, liljóta, eptir ásig-
kontulagi voru, að koma firir ekki, meðan þessu ferfram,
og það verður meutainönnunum til falls, er þeírn ætti
að verða að trausti.
5á er prentverksmálefnum hjer í landi rjettilega
firir komið, ef að first og fremst er hlutast til, að ekki
ineígi aðrir enn innlenda prentverkið láta
prenta gamlar guðræknisbækur eður aðrar af
þeíin eldri bókunnm, sem alþíða geíngst firir og nokkur
ábatavon er viö; þvi' sje öðruvísi með farið, veröurgöinlu
bókunum ekki hainlað frá, að koma á prent; og eíns og
vaninn nú eíuu sinni er og verður ætíð ríkur, taka menn
við þeíin báðuin höndum, so nírri bækur gjeta ekki á
gáng komist, er fáir skeíta þeím, meðan Iiinar eru fáan-
Jegar; og þaö er sannast að seígja, að landsifirvöldin
hafa gjört sjer far um, að útvega prentverkinu eínkaleífi
hjer til, og aö stemma stiga firir prentun bóka þessarra
utanlands, er það fór að verða ljóst, livað mikiu íllu hún
hefir til leíðar komið; enn stjórnarráðin hafa ekki skeítt
þvi, líkiega af því það kjemur ekki, meðan sona stendur
á, prentverkinu að notum, heldur þeím, sem hefir þaö
undir hendi, þó það Iiefði eínkaleífi til að prenta þær;
því auöráðið mun þeím vera, aö hollara muni oss, að í
þessum efiiuni sje farið eptir kríngumstæðuin vorum,
enn löggjöf Dana. Enn þegar so er komið, að ekki
verðnr hlaupið í að prenta gömlu bækurnar annarstaðar,