Fjölnir - 01.01.1839, Síða 144

144
og að því skapi er firirliöfnin minni, sem sjaldnar er
farið; og það er sjálfsagt, að eínginn eínn maður endist
til að leggja þvíiíkt á sig ár eptir ár. Enn hvunær sem
í það er ráðist, eru þó ætíð útgjöld í sama jöfnuði við
tekjur; og sjerhvur raaður veít, að það er í eíngu hæfi.
Sje líka farið að lilífa próföstum firir þessum ferðalögum
á annað borð, þá liggur ekki miklu nær að skilda þá til
þeírra annað livurt ár, enn þriðja hvurt, fjórða hvurt, o.
s. fr., þar til þessar ferðir aö liktum verða álitnar
öldúugis óþarfar. jþað er þó eflaust með þær, eíus og
livað annað, að gagnið er komið undir því, hvursu við
þær er skilist, og meíri von, að hæfilega væri staðið í
þessu embætti, ef það eíns og önnur borgaði það, sem
firir því er haft; og það mun reínast — að jeg minnist
ekki á annað — að kirkjunum sje skaðlaust að launa
prófastinum firir komuna, ef þær fá að njóta síns á
eptir, og hann hefir gjætur á því, að fje þeírra ekki sje
eítt hvað eptir og kjemur í ónxtu káki; enn þar til út-
lieímtist aptur, að hann sje árlega á ferð og seígi firir,
livað gjöra þarf, og það inunar kirkjunni eður þeím, sem
þær liafa á hendi, lítið, sem stxíngið er fram af þeím í
þessu, þegar það á að jafnast á þær allar, hjá því sem
prófastinum, er það allt kjemur niður á honum eínum.
Tekjur kirknanna í Rángárvallasislu, 24ra aö tölu, voru
1832 hjer um bil 750 rdd., og hefði prófasti boriö firir
að álíta þær 18 rdd.; enn þó í stað 18 rdd. væru teknar
18 sinnum 24 áluir, eður 3 hundruð 72 álnir, er auðsært,
að það er minna á kirkjunum, að láta það úti, enn á
prófastinura að missa af því, er þeír so leíngi höfðu að
notið; enda þirfti að endnigii varla að gjöra ráð firir því
aö heldur, þó prófastar feíngju sona mikið firir að álíta
kirkjurnar, að þeír entust til að gjöra það á hvurju ári,
so kirkjunuin gjæti orðið það of kostnaðarsamt. Jetta
hefir sona leítt hvað af öðru; prestarnir hafa misst í
tekjum sínum — kirkjurnar í sínum, og prófastarnir