Kirkjutíðindi fyrir Ísland - 01.06.1879, Qupperneq 66

114
eska föður. Hann ber umhyg'gju fyrir oss, svo sem
móðir fyrir barni sínu; hann telur öll vor höfuðhár.
Án vilja hans fellur enginn smáfugl til jarðar; ekkert
er hulið fyrir honum, jafnvel ekki þær bænir, sem þjer
hugðuð gleymdar, jafnvel ekki tárin, sem þjer fellið
i leyni.
Sú hugmynd, sem ritningin gefur oss um Guð,
er þannig svo hátignarleg, að hún eyðir allri hugsun
um óumflýjanleg forlög, og fyllir oss trúnaðartrausti,
í stað þess, að vekja örvæntingu hjá oss.—Vjer skul-
um nú hyggja að því, hvernig hún lýsir manninum
sjdlfum, til þess að vjer, uppfræddir af sannri kenn-
ingu hennar, þekkjum rjett bæði veikleika vorn og tign.
II.
Maðurinn er myndaður af jörðu. Hann var skap-
aður síðast af öllu, og er jafnveí óstyrkari en mörg af
dýrunum, er bera langt af honum að kröptum og hvass-
leik skilningarvitanna. En þessi veika skepna er þó
engu að síður orðin konungur alls hins skapaða, og
hefir fengið það ætlunarverk, að drottna yfir öllum
hlutum. J>essa hefðarstöðu veitir ritningin manninum
þegar á fyrstu blaðsíðu; en þessari hefðarstöðu ætla
nú hin trúlausu vísindi að svipta hann. En samkvæmt
ritningunni er maðurinn konungur vegna þess, að hann
er skapaður í Guðs mynd. Við þessa hugsun skulum
vjer nema staðarlitla stund, og skoða þetta guðsmark,
sem sett er á eðli vort, jafnvel eptir allar þær breyt-
ingar, sem erfðasyndin hefir haft í för með sjer.
Fyrst sje jeg þessa mynd, eðaþetta mark, í skyn-
semi mannsins. Um þetta get jeg ekkert sagt, sem
ekki hefir áður verið sagt, — en vjer skulum veita
því eptirtekt, hvernig hvað er á móti öðru. Hinir
sömu menn, sem grípa á ný til þeirra röksemda, er
Celsus beitti, þá er þeir leitast við að sanna, að vjer