Óðinn - 01.01.1921, Qupperneq 11

ÓÐINN
11
»Þú heitir Finnur, vættur ill og örm!«
Sá smiður hvarf og enginn sá hann siöan.
Pá hann var sokkinn helgimynd hver fjckk
á augabragði bæði ljóma og lit;
þær skinu í gulli, purpura og pclli
og mjallahvítum klæðum. Svo er enn.
Lárcnz.
Hún cr ljót sagan!
cn cfsla tjaldið tekur ykkur öll.
Hlaðgerður.
Æ, I.árenz minn! Kemst fegurðin öll fyrir
og tignin há i þessum lága líndúk?
(Förunautar liennar smáflissa).
L á r c n z.
Ilún kcmst þar vist.
T r i s t a n.
Svei mjer hún cr góð!
Pví hjcr var illur andi eða tröll,
cr helgimyndir sýndust sótug goð
ef hann var inni, en fengu lif og lit
þá hann fór hurt.
L á r c n z.
Að ljúga á kirkju og klerk
er ills manns verk.
lil rciði.
T r i s t a n.
Jcg vildi engan reita
L á r e n z.
Iljer er saga þessi sögð
um föður minn, og fagra Hrunakirkju,
sem hann ljet byggja. Fólki fanst hún ei
al manna höndum gerð. Við bræður báðir
þá vorum drengir, þegar liún var reist.
T r i s t a n.
Öll sagan er til heiðurs hyggnum þul,
því Kölski varð af kaupi. Margir tjá
hann sæki sitt að lokum. Kirkjan stendur
á hæð, og sterkur hvirfilbylur kann
að feykja henni burt. Frá Heklu getur
í gosi flogið glóð af vikur síum,
er brenni’ upp húsið. Kölski sækir sitt.
L á r e n z.
Pú trúir fast á Kölska, fellum talið.
T r i s t a n.
Ilver fjandinn dvelur fólkið?
L á r c n z.
Nærri cr nótt.
T r i s t a n.
Og hver cr þessi mær?
Illaðgcrður.
Hún Hlaðgerður frá Ilamri.
(HluAgcrfltir og rörunaular licnnar lara inn i cfsla tjaldid.
Nýr hópur af ungu fólki kcmur og cr visað til tjalds.
Pegar fólk cr koniið i tjöldin, cr kvcikt Ijós inni i þcim),
T r i s t a n.
Kemur fólk
frá Skálliolti lil skemtunar í kvöld?
L á r e n z.
Já. Frænka biskups kann að koma hjer
að mæta honum. IJans er von frá Hólum
í dag að norðan.
T ris t a n.
Kristið kærleiksstarf
það heita má, að hjálpa Gottskálk grimma
mcð glæpaverk hans við Jón Sigmundsson;
sá niðingsbiskup náði ci án hjálpar
þeim siðsta eyri upp úr vasa Jóns.
L á r e n z.
Pei! Kirkjan hefur eyru í hverjum runni.
Siru Porgeir, Gollskálk og Ógautan koma.
Gottskálk
(við Tristan).
Jeg sendi hingað kúta, komu þeir?
T r i s t a n.
Peir fóru i tjald þitt.
Gottskálk.
Jeg vil selja sopann!
í smalaveizlu’ er bæði drykkja og dans.
(Mcðan þclla (er f'ram liel'ur verið að dimma. Hlað-
ijerðiir kcmur mcð allmörgu ungu fólki).
Hlaðgerður
(vikur sjer að Lárenz).
Ljáðu oss tjöld. Við þurfum þeirra til
að dusta rykið, hefta upp úfið hárið.
Við þurfum ferðahvíid. Er fólk í þessu?
L á r e n z.
Nei. Skálholtstjaldið er ei ætlað þjer
Síra Porgeir
(við Ogaulan).
Sjá þelta cr l.árcnz! Hcrra Ógautan!
Ó g a u t a n
(horfir á þá bræðurna).
Tvcir mannvænlegir menn!
L á r e n z.
Pá muntu vera