Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.03.1880, Blaðsíða 36

ioo
Slavar, Júgríar,1 Tyrkir, Kákasusbúar; 2, skátentir:
Móngolar, Kínveijar, Malajar, Suðureyjamenn, Papú-
menn, Kordillera-menn frá Oregon suður að Eldland-
inu. — Fyrrum var mjög farið eptir andlitishorninu,
það er: hve mjög menn væru frammyntir, þannig, að
þegar andlitið sést á hlið, þá er dreginlína í gegnum
hlustaropið og nefholuna, og svo önnur lína frá nef-
holunni eða miðsnesinu upp með enninu; það horn,
sem þessar línur mynda, er andlitishornið, og er enn
tekið mark á því, þá er menn dæma um fegurð og
gáfur. J>ví nær sem það er réttu horni (go°), því meiri
eru gáfurnar og því fegra þykir höfuðið; á skátentum
mönnum er þetta horn náttúrlega minna, og á dýrum
er það mjög hvast. Á Orang Utan (apa) er það 67°, á
svertingjum 70° eða meir, á Evrópumönnum 85°; á
grískum likneskjum allt að 90°. Stærra horn en þetta
er á engum nema vatnshöfðum, sem kölluð eru, alt
að ioo°; á vönkuðum mönnum eða fíflum er það ekki
7 5°.2 — Enn er og tekið tillit til heilans, en hann er
stærstur hjá hinum mentuðu þjóðum. Hjá Englum
er hann 96 teningsþumlungar; á lægstu Ástralíusvert-
ingjum 75; á Gorilla-apanum 30, á Orang Utan 28.
í kvennfólki er heilinn minni en í karlmönnum. — Að-
greiningarmerki mannanna eru enn fremur: andlitið,
eptir því hversu menn eru kinnbeinaháir, ennislögunin,
bilið milli augnanna, lögunin á nefinu, augnasetningin,
stærð eyrnanna o. s. fr. Mjaðmirnar eru með fernu
móti: sporöskjumyndaðar á Kákasusmönnum,, fleig-
myndaðar á svertingjum, ferhyrndar á Móngolum og
kringlóttar á Ameríkumönum. Fæturnir eru enn eitt
merki; á Evrópumönnum stendur stóra táin þétt við
*) Finnsk þjóð á Volgabökkum, forfeður Ostjaka, Wagúla og líklega
Magýara.
*) Klöden, 1, 1196.