Eimreiðin - 01.01.1896, Qupperneq 19

i9
afleiðingar bæði við embættaveitingar og í mörgum öðrum
efnum ?1
Þið svarið mjer nú kann ske, að dæmið eigi ekki við, því
dönskum manni muni veita hægra að kynnast islenzkum stað-
háttum og skilja þá, en ítölskum manni danska staðhætti. En
þessu verð jeg að þverneita. Slíku geta þeir einir haldið fram,
sem eru sjálfir ókunnugir íslenzkum staðháttum. Auk þess er
fjarlægðin milli Danmerkur og Itaiíu í rauninni langt urn minni,
en milli Danmerkur og Islands, þar sem Danmörk getur með
rjettaþræði staðið í daglegu sambandi við Ítalíu, en reglulegt
póstsamband milli Danmerkur og Islands er ekki nema 12 sinnum
allt árið um kring.
Jeg fer nú að hætta. Jeg ætla enn að eins að geta þess, að
hið gamla endurskoðunarfrumvarp var, eins og vant var, borið
upp á alþingi því,- er haldið var í sumar, og, eins og vant var,
samþykkt í neðri deild þingsins. En með því að það kom í ljós,
að í báðum deildum var mikill flokkur, sem heldur kaus að fara
aðra leið, sumpart til þess að komast hjá þingrofi og sumpart til
þess að leita samkomulags við stjórnina, þá var frumvarpinu vísað
frá með rökstuddri dagskrá í efri deild, og báðar deildir samþykktu
svo í þess stað þingsályktun þess efnis, að þingið skoraði á stjórn-
ina að koma sjálf fram með endurskoðunarfrumvarp, og vóru í
ályktuninni um leið tekin fram þau undirstöðuatriði, er þingið
áleit að mest riði á.
Jeg ætla nú að ljúka rnáli rnínu með þeirri ósk, að stjórnin
sýni nú tilhliðrun og bregðist vel við þessari hógværu og frið-
samlegu áskorun, sem þingið hefur beint til hennar, og að henni
mætti skiljast, að skipulag það, sem nú er, er skaðlegt bæði fyrir
Danmörku og Island, þar sem það, í stað þess að halda saman,
einmitt er lagað til þess að sundra því og skilja það að, sem ætti
að vera sameinað. Færi svo, þá er jeg sannfærður um, að sá
kuldi og tvídrægnisandi, sem hingað til óneitanlega hefur ríkt
milli Danmerkur og Islands, mundi hverfa, og að í þess stað
mundi báðunr megin brátt kvikna vináttu- og bróðurandi, er væri
það^öflgasta band, sem tengt gæti þessar tvær þjóðir saman, —
1 Þaö mun óhætt að fullyrða, að þó engill væri settur í slíka stöðu, þar sem
hann gceti gert hvað sem hann vildi í blóra við annan, þá mundi hann ekki
ætíð geta staðizt freistinguna, heldur einhvern tíma falla — eins og Lucifer forð-
um, sem líka var engill einu sinni, og það ekki af lakara taginu að sagt er.
2