Eimreiðin - 01.01.1896, Side 20

20
margfalt öflugra en nokkur lög eða lögfræðisleg hyggjusetning.
Hamingjan veiti að þetta mætti verða sem fyrst!
Framanskráður fyrirlestur, sem auðvitað er saminn á dönsku, birtist hjer
orðrjett útlagður í sömu mynd eins og hann var haldinn í lögfræðingafjelaginu
danska, að því einu undanskildu, að sleppt er nokkrum inngangsorðum, sem
óþarfi virtist að birta hjer.
Stjórn fjelagsins hafði — auk fjelagsmanna — boðið að hly'ða á fyrirlesturinn:
ráðherra Islands og öllum embættismönnum í hinni íslenzku stjórnardeild, öllum
lögfræðisprófessórum háskólans, nokkrum ríkisþingsmönnum bæði úr landsþinginu
og fólksþinginu, ölluni íslenzkum námsmönnum, eldri og yngri, og enn fremur
ýmsum merkurn og þjóðkunnum mönnum öðrum. Ráðherra Islands hafði lofað
að koma á fundinn, en var lasinn það kveld, er fyrirlesturinn fór fram, og gat
því eigi komið, en sendi fundinum kveðju sína og afsökun.
Á eptir fyrirlestrinum urðú töluverðar umræður, og hóf formaður fjelagsins
þær. Fór ræða hans nokkuð á víð og dreif eins og hann væri.í nokkrum vafa
um það, hvorum megin hann ætti að vera, en lauk máli sínu með því að mæla
fyrir minni íslands og biðja frummælanda að bera því kveðju fundarins, sem
hjer með skal gert. Næst honum tók forstjóri hinnar íslenzku stjórnardeildar
A. Dyídal til rnáls, og talaði hann langt erindi og snjallt, en fremur virtist mál-
snilldin ein prýða þá ræðu, en að hún væri auðug af sannfærandi ástæðum, enda
var svo að heyra á áheyrendunum, sem honum hefði lítt tekizt að sannfæra þá
um að stjómin hefði rjett fyrir sjer. Þó var auðheyrt, að hann var ekki óvið-
búinn, heldur hafði kynnt sjer málið vel og rækilega. Næst honum talaði lands-
þingsmaður, málaflutningsmaður við hæstarjett, Octavius Hansen, og hjelt hann
og langa tölu og snjalla; talaði hann fremur hörðurn orðum í garð stjórnar-
innar og mælti eindregið með því að verða við kröfum Islendinga á þann hátt,
sem ffummælandi hafði farið fram á, er hann yrði að álíta miklu hyggilegra en
jarl með þremur ráðgjöfum, sem mundu kosta landið ærið fje. Gerðu fund-
armenn mikinn róm að máli hans og klöppuðu lof í lófa. Þá talaði deildarstjóri
Dybdal í annað sinn og svaraði ræðu Hansens. Því næst tók frummœlandi aptur
til máls til þess að svara því, er fram hafði komið, og lauk máli sínu með því
að mæla fyrir minni Danmerkur. Nokkrir aðrir fluttu ræður fyrir minnum og
var svo setið við drykkju langt fram á nótt í mestu sátt og samlyndi.
Því miður er ekki unnt að skýra frekar ffá umræðum þessum bæði rúms-
ins vegna, en þó einkum hins, að til þess vantar heimild frá hlutaðeigandi ræðu-
mönnurn, þar sem ræðurnar vóru haldnar innan vjebanda, sem ffegnritum er
ekki heimilt að brjóta leyfislaust.
V. G.
Hafnarlíf.
iii.
Kaupmannahöfn hefur um langan aldur verið álitinn aðalaðseturs-
staður menningar Norðurlanda. Það eru eigi Danir einir, er leita þangað
til að komast i kynni við menningarstraumana og auðga anda sinn,