Eimreiðin


Eimreiðin - 01.09.1906, Blaðsíða 56

Eimreiðin - 01.09.1906, Blaðsíða 56
2IÓ svo vel sem mögulegt er. Maður, sem aldrei hristir höfuð yfir hlutunum né segir: »þetta er ómögulegt*, gengur vanalega sigri hrósandi af hólmi við þá erfiðleika, er hann hefir átt við að stríða. Hann sigrar af því hann reynir. Hinn, sem aftur á móti segir strax og til starfsins kemur íþetta er ómögulegt«, og leggur hendur í skaut með þeirri hugsun og þeim ummælum, getur engu nýtu til leiðar komið. Enginn, sem mikilvægt starf eða fyrirtæki hefir með höndum, skyldi leita ráða hjá svartsýnismanninum, sem efinn, vantraustið og deyfðin torvelda alla hluti, heldur hjá hinum bjartsýna, þeim manni, er opin augu hefir fyrir bæði því, sem með og móti mælir, sem leggur niður fyrir sér kostnað og ábata, og sem hefir reynt þann sannleik, að »sveltur sitjandi kráka, en fljúgandi fær«. Hinir miklu prédikarar og rithöfundar Emersón, Beecher, Lowell, Whittier — öll þessi mikilmenni eru bjartsýnismenn. Mestu skörungar í iðnaðar-, verzlunar og hagfræðismálum eru og bjartsýnismenn. Carnegie, Frick, Harriman, Field, Hill, Schwab, Rockefeller eru allir bjartsýnismenn, og marga fleiri slíka mætti telja hér upp. Enginn þessara manna hefði orðið það, sem hann nú er, ef hann hefði haft svartsýnar skoðanir. Pað er bjartsýnin, sem hefir blásið þeim í brjóst þreki og starfshygni, til að takast á hendur viðurhlutamikil verk í nefndum greinum, og leysa þau af hendi með sérlega miklum og góðum árangri. Traustið á forsjónina, traustið á þeirra eigin dómgreind, og hugrekki til að framkvæma ákvæði hennar, hafa verið aðal lyndis- einkennin, sem hafa smám saman flutt þá þrep af þrepi upp eftir stiga hamingjunnar. Líf slíkra manna eru hugvekjur, sem hver einasti maður hefir gott af að kynna sér og hafa til hliðsjónar í baráttunni fyrir sínu eigin lífi. Undir hverjum fánanum viltu hefja lífsbaráttuna? Hvort heldur undir hinum hangandi fána rýrnunarinnar, ættleraskaparins og ómögulegleikans, eða undir hinu blævakta fylkingarmerki áræðis- ins, framsóknarinnar og fullkomnunarinnar? (»LÖGBERG«).
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.