Eimreiðin - 01.09.1906, Qupperneq 56

2IÓ
svo vel sem mögulegt er. Maður, sem aldrei hristir höfuð yfir
hlutunum né segir: »þetta er ómögulegt*, gengur vanalega sigri
hrósandi af hólmi við þá erfiðleika, er hann hefir átt við að stríða.
Hann sigrar af því hann reynir.
Hinn, sem aftur á móti segir strax og til starfsins kemur
íþetta er ómögulegt«, og leggur hendur í skaut með þeirri hugsun
og þeim ummælum, getur engu nýtu til leiðar komið.
Enginn, sem mikilvægt starf eða fyrirtæki hefir með höndum,
skyldi leita ráða hjá svartsýnismanninum, sem efinn, vantraustið
og deyfðin torvelda alla hluti, heldur hjá hinum bjartsýna, þeim
manni, er opin augu hefir fyrir bæði því, sem með og móti mælir,
sem leggur niður fyrir sér kostnað og ábata, og sem hefir reynt
þann sannleik, að »sveltur sitjandi kráka, en fljúgandi fær«.
Hinir miklu prédikarar og rithöfundar Emersón, Beecher,
Lowell, Whittier — öll þessi mikilmenni eru bjartsýnismenn.
Mestu skörungar í iðnaðar-, verzlunar og hagfræðismálum eru og
bjartsýnismenn. Carnegie, Frick, Harriman, Field, Hill, Schwab,
Rockefeller eru allir bjartsýnismenn, og marga fleiri slíka mætti
telja hér upp. Enginn þessara manna hefði orðið það, sem hann
nú er, ef hann hefði haft svartsýnar skoðanir. Pað er bjartsýnin,
sem hefir blásið þeim í brjóst þreki og starfshygni, til að takast
á hendur viðurhlutamikil verk í nefndum greinum, og leysa þau
af hendi með sérlega miklum og góðum árangri.
Traustið á forsjónina, traustið á þeirra eigin dómgreind, og
hugrekki til að framkvæma ákvæði hennar, hafa verið aðal lyndis-
einkennin, sem hafa smám saman flutt þá þrep af þrepi upp eftir
stiga hamingjunnar. Líf slíkra manna eru hugvekjur, sem hver
einasti maður hefir gott af að kynna sér og hafa til hliðsjónar í
baráttunni fyrir sínu eigin lífi.
Undir hverjum fánanum viltu hefja lífsbaráttuna? Hvort heldur
undir hinum hangandi fána rýrnunarinnar, ættleraskaparins og
ómögulegleikans, eða undir hinu blævakta fylkingarmerki áræðis-
ins, framsóknarinnar og fullkomnunarinnar?
(»LÖGBERG«).