Eimreiðin - 01.05.1909, Síða 38

118
þetta. Auk þess þótti mér nú sneypulegt að vera að leika mér
að brúðu eins og stelpa eða óviti. Strákinn kallaði ég lands-
höfðingjann og þótti talsvert vænt um hann. Pó var mér ekki um
að láta fólkið sjá mig með hann. Pað hæddi mig nóg samt.
Eg reyndi á allar lundir að festa hugann við landshöfðingj-
ann. Eg var að reyna að láta hann standa á borðinu, lét hann
setjast á rúmin og á gólfið flötum beinum og styðja bakinu við
stoðirnar. Ékkert dugði; ég var fullur af óþreyju. Alt í einu sá
ég ráð. — Eg fer út að tjörn og set hann í skipið mitt og dreg
hann þar í snæri. I’etta hafði mér aldrei hugkvæmst fyr. — Par
getur hann siglt á milli landa. Nei, það er satt, ég má ekki
fara út.
Pá fór ég að reyna að búa til bréfskip, en kunni það þá
ekki, þegar til kom. Eg hafði aldrei getað lært það almennilega.
Samt bjó ég til einhverja ómynd úr einhverju gömlu sniði, sem
ég fann upp á hillu. Landshöfðinginn steig á skipsfjöl og svo
setti ég alt saman á flot í þvottaskál fulla á hornborðinu. Skipið
marraði dálitla stund í miðju kafi. Síðan sökk það og landshöfð-
inginn rennblotnaði.
I því kom Imba skálmandi inn gólfið.
— Hvaða ómynd er að sjá til þín, strákur! í*arna er þér
rétt lýst. Skemma gullin þín og sulla út alt borðið. Petta er
ærustrikið þitt. Pað væri réttast að slá á hendurnar á þér.
Mér stórþótti.
— Skiftu þér ekkert af því, hugsaðu um skankana á þér,
sagði ég. Mér lá við að fara að grenja af vonzku. Eg tók
skipið og henti í hana rennandi blautu — beint framan í.
— Snáfaðu og vertu til friðs, ormurinn þinn, ellegar ég skal
segja eftir þér, eða taka þig í bóndabeygju. Pú áttir erindi í
baðstofuna. Geturðu ekki skammast til að vera úti?
— ?ig varðar ekkert um, hvar ég er, sagði ég. Mér varð
litið á skóna einhvern veginn ósjálfrátt.
Hún sá strax hvernig í öllu lá.
— Ertu nú kominn á nýja skó, o, ræfillinn!
— Peir eru ekki frá þér, sagði ég.
— Máttu nú ekki fara út, greyið. Og þorir náttúrlega ekki
að hreyfa þig. Petta er karlmenni í lagi.
Hún fór út með vatnsfatið og lagði undir sig gólfið í fjórum
skrefum.