Eimreiðin


Eimreiðin - 01.05.1909, Blaðsíða 41

Eimreiðin - 01.05.1909, Blaðsíða 41
I 2 I Ég ætlaði engu aö koma upp fyrir gráti og ekka. Andar- drátturinn kom í snöggum sogum, táralækirnir voru svo heitir, að mér fanst þeir nærri því brenna mig á kinnunum, munnurinn stóð hálfopinn og eins og beyglaður allur, og tárin streymdu ekki í dropatali, heldur sem stríð móða í farveg niður með nefinu beggja megin og ofan í munninn. Ég fann ekki til fótanna. — Ég gerði það alveg óvart, hvíslaði ég loks. Pað var eins og skefldi yfir orðin í grátrokunum. — Ég sagði þér, að þú mættir það ekki, sagði mamma ósköp blíðlega, en þó alvara í röddinni. Hún stóð við dyrnar og hafði lagt sóflinn frá sér á búrhilluna. Mér sýndist hún líta á mig með meðaumkun og ekki laust við að henni vöknaði um augun. Ég vissi, að hún mundi geta afstýrt flengingunni. Hún þurfti ekki annað en biðja pabba að sleppa mér rétt í þetta sinn. Þá mundi hann strax hætta við það. Það vaknaði hjá mér von eða einhver huggun — og þó gat ég ekki hætt að gráta. — Ég gleymdi því.alveg, sagði ég og grét, en þó var nú upp- stytta í röddinni. Ég leit framan í föður minn. Getur hann ekki skilið, að ég hafi gleymt því. Mamma sagði mér aldrei að ég yrði flengdur, ef ég færi út á skónum. Ann- ars hefði ég sjálfsagt munað það. Ég horfði á pabba og höndina á öxlinni. Pabbi leit á mömmu, en hún sá það ekki. Hún sneri sér undan. Hún opnaði búrhurðina og ætlaði að ganga út, en sneri við í dyrunum og kom til okkar. Ég sá nú greinilega, að hún tár- feldi. — Heyrðu, — snöggvast sagði hún við pabba. Hann slepti mér. Tárin hættu að renna. Nú hélt ég, að hún væri að biðja pabba um að flengja mig ekki rétt í þetta sinn. Pabbi beygði höfuðið og hallaði eyranu að henni. — Ekki of-fast, hvíslaði hún eins lágt og hún gat, en þó heyrði ég það. — Hvar er sóflinn, heyrði ég að pabbi hvíslaði aftur. Hún svaraði því engu, en leit þó til hillunnar. Pig elti augna- ráðið. Angalangur lá á hillunni. Pað var bundið um hann að neð- an með hálftrosnuðum, loðnum þætti úr snæf :0 ^nvafið ut- anum angana. Mér fanst harn ægiiegur. Hann stóð hálfur fram
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.