Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1910, Blaðsíða 49

Eimreiðin - 01.01.1910, Blaðsíða 49
49 Reynist þessi nýja notkun mómýranna eins vel og af er látið, getur það orðið eigi alllítið hagræði og gróðavegur fyrir eigendur mómýra. Annar vísindamaður, von Morsey-Picard, hefir fundið upp nýja aðferð til að flýta fyrir þurkun á mó, sem farið er að nota í Luneburg og kvað reynast ágætlega. Aðferðin er sú, að sterkum rafmagnsstraumi er hleypt í gegnum móinn, áður en hann er stunginn og meðan hann er vel votur. Verður þá sú efnabreyting í mónum, að vætan næst fljótt úr honum. En breytingin hefir þó engin óþægindi í för með sér, því hann er jafngóður til elds- neytis, og samloðunin hin sama, svo hann molnar ekki. En með þessu móti er miklu hægra að flytja móinn langar leiðir og gera hann að verzlunarvöru, með því að kostnaðurinn við þurkun hans og flutning verður miklu minni. V. G. Loftsiglingar og fluglist. Eftir GXJÐM. G. BÁRÐARSON. Vér mennirnir erum láðs, en ekki lagardýr, og sízt af öllu erum vér frá náttúrunnar hendi lagaðir til flugs. I öndverðu hafa menn orðið að fara allra sinna ferða gang- andi, en seint þykir oss ferðin oft ganga með því móti, og margur verður farartálminn, bæði ár, vötn, höf og hamrar. En andlegt atgervi höfum vér hlotið, sem hefir gert oss að drotnum heimsins og fyrir þá sök höfum vér lært að temja farskjótana og hagnýta náttúrukraftana til að hraða ferðinni og yfirstíga torfærurnar; fyrst koma söðlaðir reiðskjótar, síðan eimvagnar og rafmagnsvagnar, sem þjóta með ofurhraða landshornanna á milli. Fyrir mörgum þúsundum ára hafa forfeður vorir hætt sér út á hafið; í fyrstu hafa þeir orðið að »ýtast á árum á bárum«, svo drógu þeir upp segl og lærðu að aka þeim eftir vindi; loks fyrir hér um bil ioo árum taka eimskipin við; þá fyrst geta menn kosið sér byr og beitt beint í vindinn, — eins og forneskjumennirnir fyr á öldum, — og farið nokkurn veginn fullra ferða sinna, hvernig sem blæs. Að lokum koma svo kafskipin til sögunnar, þau geta stungið sér eins og hvalirnir, og eru þá flestar leiðir hafsins kannaðar. 4
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.