Eimreiðin


Eimreiðin - 01.09.1920, Side 21

Eimreiðin - 01.09.1920, Side 21
EIMREIÐIN) JÓN BISKUP VÍDALÍN 277 Matt 28, og er þó undir eins svo líknsamur, sem faðirinn er börnunum miskunnsamur, Sálm. 103; hún kallar hann herra, því treystir hún að hann gæti; hún kallar hann son Davíðs, því varð hann að vilja; hún biður um misk- unn, hvort vildi þá brunnur miskunnarinnar láta sina læki renna, ef ekki í svoddan trúarskaut? En þetta eykur mjög svo á, að hún biður fyrir sitt eigið lífsafkvæmi, hvors sál að hékk af hennar sál, eins og Jakobs og Benjamíns; hún segir: Dóttir min, það var sárt; hún kvelst, það var herfilegra; hún kvelst illa, það var óbærilegt; og það af Djöflinum, það yfirgekk alla tímanlega hörmung. . . . Hvað fast mun hin heita móðurást hafa þrengt að hans hjarta, er sjálfur segir, Jes. 49: Kann nokkuð móðirin að gleyma sinu barni o. s. frv. Sjá, eg kem, vill þessi kona segja; eg er ein vesæl móðir, eg bið um miskunn, ekki um muni þessarar veraldar, ekki um líf óvina minna, alleina bið eg um að mitt barn, sem er Guðs voluð skepna, að það mætti fríast frá Djöfulsins valdi og ofríki. Mun ekki Jesús hafa þenkt til sinnar móður, sem stóð siðar undir hans krossi, þegar hann hékk þar sem maðkur, en ekki maður, afmyndaður af Djöfulsins þrælum? Mun nú ekki hann, sem í bilrustu dauðans angist og helvítis kvölum staddur, sá aumur á sinni móður, mun hann ekki, segi eg, hafa aumkast yfir þessari voluðu mann- eskju?« — Viðar bregður fyrir viðknæmni hjá honum, en of sjaldan, og hefir það liklega legið í skapferli þessa stórbrotna höfðingja og siðameistara. Hitt er það, að þótt engan vafa þurfi að telja á því, að Vídalin hafi verið einlægur trúmaður á sína vísu, þá finst mér vanta hjá honum tilfinningu fyrir og skilning á því dýpsta andlega í trúarbrögðunum, því eiginlega hreina trúarlega. Alt uppleysist í föst form, löngu steypt og viður- kend. Sáluhjálparvegur mannsins er margtroðinn og varð- aður þjóðvegur, og því lendir líka öll leitandi þrá mann- anna í hinum vonda flokki hjá honum með villuráfandi sauðum. Hér verður því ekki neitað, að rétttrúnaðarstefn- an á sökina. Hann er sjálfur orþódox, og tilheyrendur hans sömuleiðis, og þá er ekki meira um það að segja.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.