Dagblaðið Vísir - DV - 14.11.1987, Page 23

23
LAUGARDAGUR 14. NÓVEMBER 1987.
$»lnó!
Holly Johnson, fyrrum söngv-
ari Frankie Goes to Holly-
wood, er nú kominn i
máiaferli við gamla útgáfufyr-
irtækið sitt, ZZT. Eftir að
Holly yfirgaf Frankie vildi
hann ekkert hafa við ZZT sam-
an að sælda en fyrirtækið
sveitinni sé hann enn samn-
ingsbundinnfyrirtækinu. Og
um þetta snúast málaferlin;
Hofly vill losna og segir að
ZZT hafi staðið i vegi fyrir þvi
að hann geti byrjað að vinna
að sólóplötu sem hann ætlaði
nokkru ,. Hérfyrrá árum var
það helsta dægrastytting
poppara á tónleikaferðum að
möiva hljóðfærín mélinu
smærra á sviðinu. Þessir sið-
ir lögðust siðan af að mestu
en eitthvað eimir enn eftir af
x>v Nýjar plötur
Bjarni Tryggva - Önnur veröld
.. . o g hún í svartsýnna lagi
„Nú erða svart," verður manni
hugsað eftir að hafa hlýtt á þessa
nýju sólóplötu Bjarna Tryggva. Ekki
er nóg með að umslag plötunnar sé
biksvart heldur er innihaldið þrung-
ið þvílíku svartnætti að engu er
líkara en að höfundurinn hafi verið
á samfelldum bömmer í áraraðir.
Og þetta innihald stingur skemmti-
lega í stúf við orð sem er að finna á
fréttatilkynningu sem fylgdi plöt-
unni en þar segir að Bjarni Tryggva
líti björtum augum á nútíð og fram-
tíð með þessari annarri sólóplötu
sinni. Kannski er þetta kaldhæðni.
Það sem fyrst og fremst skapar
þessa þunglyndislegu stemningu á
plötunni eru textar Bjarna en í þeim
dregur hann upp hverja myndina
annarri dekkri. Myrkur, blóð og hel-
farir eru á hveiju strái og því alls
ekki hægt að mæla með þessari plötu
fyrir viðkvæmar sálir.
Tónlist Bjarna hefur hins vegar
tekiö miklum framfórum frá fyrstu
plötunni; hér er margt ágætra laga
sem hefðu orðið enn betri með léttari
textum. í sumum tilvikum stingur
svartsýni textanna algerlega í stúf
við tiltölulega létta laglínu.
Engu að síður er heildaryfirbragð
laganna frekar í drungalegri kantin-
um; án efa vegna áhrifa frá textun-
um. í einu tilviki er fiðlum beitt á
þann veg að engu líkara er en aö um
útfararsálm sé að ræða.
Vonandi nær Bjarni aö rífa sig sem
fyrst uppúr þessu svartnætti sem
umlykur textagerð hans á þessari
plötu því hann getur sett saman
ágæta texta þó svo að þjónkun hans
við rímið leiði hann alloft á villigöt-
ur. Hvað lagasmíðarnar varðar er
ljóst að hann er mjög vaxandi á því
sviði og forvitnilegt að vita hvað
hann gæti gert í bjartsýniskasti. Við
bíðum eftir því.
-SþS-
Hooters - One Way Home
Vel lukkuð blanda
hljómsveitir fara til fjarlægari
staöa. Þannig var breska
hljómsveitin Cult á ferð i
Ástralíu um daginn og var
djöfulgangurinn slikur að
hljómsveitin verður að öllum
iikindum að hætta við ferð til
Japan vegna þess að hún
stendur uppi hljóðfæralaus.
Liðsmennimir gengu nefni-
lega af göflunum á einum
tónleikum og lögðu sviðið
hreinlega i rúst að öllum
hljóðfærum meðtöldum að
andvirði um tvær milljónir
islenskra króna.. .Gamlingj-
arnir i Status Quo fá þessa
dagana heldur betur á baukinn
hjá ýmsum kollegum i popp-
inu. Ástæðan er sú að Rossi
og félagar héldu tónleika i
Suður-Afriku en fjölmenn
samtök breskra poppara hafa
bannlýst allt samstarf við
hvita minnihlutann i Suður-
Afríku. Einn af talsmönnum
þessa hóps, Paul Heaton, liðs-
maður Housemartins, segir
þetta uppátæki Status Quo
óskiljanlegt og lýsi annað-
hvort mikilli heimsku eða
einfaldlega fégræðgi. Rossi
og eo. hafa ekkert látið hafa
eftir sér um þetta mál, enda
hafa þeir ekki góðan málstað
Poppstjömur dagsins i dag
verða sifeilt yngri og yngri
og það nýjasta i þeim efnum
er bandarísk stúlka, Shanice
Wilson að nafni, en hún er
aðeins 14 ára. Hún hefur ver-
ið samningsbundinn lista-
maður frá ellefu ára aldri og
ernýbúin að senda frá sér
sina fyrstu sólóplötu. Stúlka
þessi ku vera vasaútgáfa af
Janet Jackson og er spáð
bjartri framtið.. .það er
margt skrýtið i kýrhausn-
um ,.. -SþS-
Það er tiltölulega sjaldgæft að
bandarískar rokkhljómsveitir hafl
evrópska þjóðlagatónlist aö fyrir-
mynd og raunar meö ólíkindum að
mönnum detti í hug að blanda evr-
ópskri þjóðlagatónlist saman við
vesturheimskt iðnaðarrokk. Þetta
hafa engu að síður strákarnir í Hoot-
ers látið sér detta í hug og með hreint
bærilegum árangri.
Þó svo að hljómsveitin sé fyrst að
vekja athygli hér á landi um þessar
mundir má geta þess að í fyrra var
hljómsveitin kosin efnilegasta rokk-
sveit Bandaríkjanna í kosningu
tímaritsins Billboard.
Á þessari nýju plötu Hooters má
Cliff Richard, þetta fyrrverandi goð
ungra stúlkna er enn einu sinni á
ferð með nýja plötu - orðinn fjörutíu
og átta ára en hefur útlit ungs manns.
Hvernig kappinn fer að því að líta
segja að hljómsveitin springi út fyrir
alvöru; stíllinn virðist vera orðinn
nokkuö fastmótaður og lagasmíðarn-
ar fullþroskaðar. Hér glitra nefnilega
perlurnar á bandi frá fyrsta lagi til
þess síðasta.
Tónlistin er nokkuð hrá í flutningi,
uppsetningin þessi gamla góða, gítar,
bassi, trommur, að viðbættum þjóð-
lagahljóðfærum á borð við harmón-
íku og mandólin.
Og það eru einmitt þessi hljóðfæri
sem setja hinn sérkennilega og
sjarmerandi svip á tónlist Hooters
og gera hana að öðru og meiru en
réttu og sléttu iðnaðarrokki.
Annað er það sem setur sterkan
alltaf út eins og unglamb er ábyggi-
lega eitthvað sem aðrir gamlir
popparar öfunda hann af.
Það er auðvelt að færa útlit kapp-
ans yfir á tónlistina þvi hún hefur
svip á tónlist Hooters en það er fjöl-
breyttur söngur og raddanir sem að
öllu jöfnu tíðkast ekki í iðnaðarrokk-
deildinni.
Það er svo hins vegar álitamál
hvort nokkuö eigi að bendla tónlist
Hooters við iönaðarrokkdeildina.
Fjölbreytileikinn er það mikill þó svo
að ákveðin einkenni iðnaðarrokks
séu áberandi í sumum lögum. Til
dæmis er titillag plötunnar í reggae-
stíl og þarna er lag í sveitarokksstíl
og svo mætti lengi telja.
Einfaldast er hreinlega að segja að
þetta sé góð rokkplata.
-SþS-
nákvæmlega ekkert breyst hjá hon-
um, léttrokkuð lög af rólegri gerð-
inni, lög sem nánast eru væmin,
einkenna nýjustu skífu Richards Al-
ways Guaranteed.
ClifT Richard hefur í gegnum lang-
an sólóferil átt yfir sextíu lög á
vinsældalistum. í Bretlandi og nú
hefur bæst viö í hópinn Some People
af Always Guaranteed. Auðlærð mel-
ódía sem sjálfsagt hefði ekki vakiö
neina athygli hefði ófrægari söngvari
sungið hana. Það er því slæmt að
þurfa að segja að Some People skuli
samt sem áður vera eitt skásta lagið
á plötunni.
I raun er ekki eitt lag sem talist
getur eftirtektarvert. Rödd Richards,
sem er frekar tilbreytingarlaus, þarf
sterkari lög en þau sem prýða Al-
ways Guaranteed, eða þá undirspil
manna á borð við The Shadows er
gerðu garðinn frægan með honum
fyrr á árum.
Á Always Guaranteed hefur Cliff
Richard treyst um of á náunga sem
heitir Alan Tarney. Má segja aö hann
geri allt nema að syngja lögin. Hann
semur langflest lögin, spilar nánast
á öll hljóðfæri og stjórnar upptökum.
Fyrir utan það að lög hans eru langt
frá því að vera nógu góö er allur
hljóðfæraleikur tilbreytingarlaus,
eins og oft vill verða þegar hljóð-
gervlar eru ofnotaöir.
Always Guaranteed verður sjálf-
sagt ekki til að auka vinsældir Cliffs
Richard. En kannski er þetta einmitt
tónlistin sem miðaldra aðdáendur
hans vilja.
Ýmsir- Dirty Dancing
Dansað
eftir
gömlum
og
nýjum
lögum
Dirty Dancing er kvikmynd sem
notið hefur mikilla vinsælda vestan-
hafs að undanfórnu, fylgir í kjölfar
Flashdance og Footloose hvað vin-
sældir snertir.
Lögin úr myndinni eru á einni
plötu er ber nafn myndarinnar. Eins
og í álíka myndum koma lögin úr
ýmsum áttum. Það sem kemur samt
mest á óvart er hversu mörg gömul
lög eru á plötunni. Ný lög eru að sjálf-
sögðu einnig, misjöfn að gæðum eins
og eldri lögin. Og satt best að segja
verður þessi blanda ójöfn og er lítill
heildarsvipur yfir Dirty Dancing.
Þekktasta nýja lagið á Dirty Danc-
ing er (I’ve Had) The Time of My
Life, lag sem setið hefur hátt á vin-
sældalistum vestanhafs. Flytjendur
eru Bill Medley og Jennifer Warnes.
Lagið er rólegt en htið spennandi og
hefur Jennifer Warnes oftast gert
betur.
Af öðrum nýjum lögum er það helst
Hungi'y Eyes, sem flutt er af Eric
Carmen, sem grípur mann - eitt fárra
laga á plötunni sem maður hefur á
tilfmningunni að sé dansað eftir í
myndinni.
Eldri lögin eru yfirleitt mjög göm-
ul, það elsta frá 1956 og það yngsta
frá 1963. Sum eru í upprunalegri gerö
eins og Be My Baby sem The Ronett-
es flytja. Önnur hafa verið poppuð
upp. Ber þar helst að nefna You Don’t
Own Me sem flutt er af The Blow
Monkeys. Virkilega vel flutt af dokt-
ornum og félögum hans.
Dirty Dancing er í heild hvorki
spennandi lagalega eða tónlistarlega
séð. Þaö getur verið að lögin öðlist
meiri fyllingu við að horfa á kvik-
myndina en hún verður tekin til
sýningar hérlendis.
Cliff Richard - Always Guaranteed
Staðnaður poppari
-HK
-HK