Dagblaðið Vísir - DV - 07.05.1988, Blaðsíða 22

22
LAUGARDAGUR 7. MAÍ 1988.
Euroyision-keppnin eftir á

4
Sendum Hófí með klarinettið næst
- ásamt hljóðmanni og reynslumiklum blaðafulltrúa
Hluti islenska hópsins, Sverrir með bjórinn, Anna Björk Birgisdóttir, eigin-
kona Stefáns Hilmarssonar, Björn Emilsson, Stefán, Guðmundur Jónsson
og Edda Borg hljómborðsleikarar.
Eurovision keppnin er afstaðin og
Dublinarbúar þakka sjálfsagt sínum
sæla fyrir það. Þeir töldu sig fyrir
keppni ekki í stakk búna til að halda
hana. Keppnin bar þess líka merki
að ákveðið hafði verið að eyða ekki
of miklu fjármagni í hana. Samt tókst
írum að láta hana kosta um 1,6 millj-
ónir punda, sem er um milljarður
íslenskra króna. Langmest af þeim
kostnaði var þó greiddur af Sony,
írska flugfélaginu Ryanair, Philips
og fleiri aðilum. Til samanburðar
má geta þess að Eurovison-keppnin
í fyrra, sem haldin var í Brussel,
kostaði 3,8 milljónir punda.
íslendingar, sem hafa þrisvar verið
með í keppninni, eru enn að læra.
Áhugi hér á landi er meiri en hjá
öðrum þjóðum og er þaö skiljanlegt
þar sem nýjabrumið hefur enn ekki
farið af þátttöku okkar. Að sögn
írskra blaðamanna var mun meiri
áhugi fyrir Eurovision á írlandi fyrir
tíu árum en núna. „Áhuginn hefur
smám saman dvínað eftir því sem
árin hafa liðið. Margir telja líka að
keppninni hafi farið aftur og minna
sé lagt upp úr að senda vönduð og
góð lög,“ sagði írski blaðamaðurinn.
Engu að síður lagði írska sjón-
varpið allnokkuð á sig til að halda
þessa keppni sem byrjaði strax á
laugardeginum viku fyrir keppni. Þá
kom íslenska sendinefndin til Du-
blinar, fyrst keppenda.
Fyrstu dagarnir í Dublin voru þétt-
skipaðir dagskrá fyrir keppendur og
þeirra fylgdarlið. Veislur voru á
kvöldin en á daginn var farið í ferða-
lög. Á fimmta degi voru menn orðnir
bæöi þreyttir og leiðir á öllu fíniríinu
og hafði Stormskerið á orði að ef
svona héldi áfram yrðu keppendur
dauðþreyttir og illa haldnir þegar að
útsendingunni kæmi loks. Á fimmtu-
dag og föstudag tóku menn lífinu
rólega, sumir illa haldnir af flensu,
aðrir af svefnleysi. Þegar laugardag-
urinn gekk í garð voru menn ágæt-
lega hressir og á sunnudaginn
andvörpuðu allir af feginleik. Að
vera meö í Eurovision í heila viku
er heilmikið erfiði þótt menn eigi
eflaust góðar endurminningar þegar
heim er komið og þreytan horfm.
Veikindi settu
sinn svip
Með sexmenningunum í Beat-
hoven var fylgdarlið frá sjónvarpinu.
Björn Emilsson tók við starfi Hrafns
Gunnlaugssonar nánast frá byrjun
en Hrafn átti að vera formaður sendi-
nefndarinnar. Björn var sendur til
að stjórna sviðsframkomu Beatho-
ven og hafa umsjón með störfum
sjónvarpsmanna hjá írsku sjón-
varpsstöðinni. Hann fékk einnig
önnur störf til að inna af hendi, eins
og að bjóða gesti velkomna á íslend-
ingahátíð sem haldin var miðviku-
dagskvöldið fyrir keppnina. Þá þurfti
hann einnig að útvega lækni til að
líta eftir með Stefáni Hilmarssyni
þegar hann veiktist.
Ragna Fossberg, fórðunarmeistari
hjá sjónvarpinu og sambýliskona
Björns, fór á keppnina á eigin vegum.
Hún fékk engu að síður það verkefni
að sminka Beathoven-hópinn þegar
í ljós kom að þær írsku voru nánast
óhæfar til þess. „Það var hræðilegt
að sjá útlitið á Eddu Borg eftir förð-
unina hjá þeim írsku,“ sagði Ragna
og taldi réttara að taka málið í sínar
hendur. Ragna, sem fór til Bergen
fyrir tveimur árum sem förðunar-
meistari frá sjónvarpinu, sagði að
gríðarlega mikill munur væri á öllu
tilstandi í Bergen eða í Dublin.
„Norðmenn stóðu sig óaðfinnanlega
og þar var lagt miklu meira upp úr
öllum aðbúnaði. Þetta tvennt er ekki
hægt að bera saman."
Ágústa Kristinsdóttir er skrifstofu-
stúlka hjá sjónvarpinu. Hún fór með
til Dublinar og sá um öll samskipti
sjónvarpsins við keppnishaldara.
Heilmikil pappírsvinna fylgir keppn-
inni og sá Ágústa um aö koma
skilaboðum á milli manna. Hennar
þáttur í ferðinni var mjög stór og
greinilegt að nauðsynlegt er aö hafa
slíkan milligöngumann varðandi
ýmis samskipti milli keppenda og
sjónvarpsins.
Hrafn skandaliseraði
Hrafn Gunnlaugsson lét starf sitt
af hendi til Björns Emilssonar fljót-
lega eftir að komið var til Dublinar.
Hrafn setti þó fyrsta blaðamanna-
fund íslenska hópsins og það var
hann en ekki Sverrir Stormsker sem
skandaliseraði í Dublin er hann
kynnti Stefán sem Sighvat Björg-
vinsson. Hrafn átti skýringu á þessu:
„Ég er svo nafnblindur maður.“ Síð-
ari hluta vikunnar lét Hrafn lítið
fyrir sér fara meðal íslendinganna
og hélt sig helst frá þeim. Hann bauð
Stormskerinu með sér í kráarferð
þegar aðrir héldu í veislu til ríkis-
stjórnarinnar. Þar sem Stefán var í
rúminu var dúettinn Beathoven
ijarri góöu gamni þá kvöldstund.
Hermann Gunnarsson var kynnir
heim til íslands og stóð sig mjög vel.
Hann hafði lítið að gera þessa viku
og sagði að nóg hefði verið fyrir sig
að koma miðvikudag eða fimmtudag.
Tæknimenn sjónvarpsins höföu ekki
sagt Hermanni áður en hann hélt til
Dublinar að hann þyrfti að hafa með
sér sérstök hljóðtæki og einnig létu
þeir það vera að kenna honum á
þau. Það var blaðamaður DV sem
kom hljóðtækjunum út fyrir sjón-
varpið og tæknimenn írska sjón-
varpsins fengu það hlutverk að
tengja þau fyrir Hemma Gunn. Þar
sem Hemmi var einn þeirra sem
fengu flensu lá hann fyrir og sagðist
hafa horft þrisvar sinnum á bíó-
myndina Heartbum eða Bijóstsviða,
eins og hún nefnist á íslensku. Eins
og Hermanni einum er lagið gerði
hann mikið grín að sjálfum sér fyrir
þessa ást á myndinni.
Fundað í diskóteki
Gunnar Már, sem er umboðs-
maður Greifanna, fór með hópnum
fyrir hljómplötuútgáfuna Steinar.
Ferð hans bar brátt að því að daginn
fyrir brottför kom hann inn á skrif-
stofu Steinars til að semja um
hljómplötu en var sendur þess í stað
til írlands daginn eftir, eins og kemur
fram í viðtali viö hann. Gunnar Már
fór með hópnum sem blaðafulltrúi
en hafði hvorki reynslu, plötur eða
fyrirskipanir með sér í farteskinu.
Með tilliti til þessa stóð Gunnar Már
sig með ágætum.
íslendingarnir héldu blaðamanna-
fund sinn ekki í sérstökum fundar-
sal, eins og aðrir keppendur, heldur
á diskóteki. Ágætismæting var á
þann fund en Jón Páll átti ekki síður
heiðurinn af því en keppendur. Á
Íslendingahátíð, sem haldin var mið-
vikudagskvöldið, var hins vegar
færra fólk. Jón Páll var þar samt
mættur og blés hitapoka upp eins og
íslendingar þekkja og hefur vakið
athygli. Þar fyrir utan voru aðeins
ljósmyndarar frá DV og Morgun-
blaðinu mættir á staðinn. Hvar voru
hinir?
Á opnunarhátíð, sem haldin var
fyrir gesti er tengdust Eurovision á
mánudagskvöldið, kom Jón Páll inn
á miðju kvöldi, beint frá Glasgow.
Jón Páll, sem er reynslumikill í
„Show business", vissi umsvifalaust
hvað hann átti að gera til að vekja
athygli og græddi á því mynd af sér
og þeim félögum Sverri og Stefáni í
kynningarmynd sem sex hundruð
milljónir manna horfðu á í beinni
útsendingu. í sjálfu sér var það óvit-
laus hugmynd hjá Steinari Berg að
senda Jón Pál með hópnum en hugs-
anlega vakti hann meiri athygli en
sjálfir keppendurnir. Til dæmis var
stöðugt óskað eftir honum í viðtöl á
meðan ekki var tekið eftir Beatho-
ven-hópnum sjálfum. Jón Páll er góð
landkynning en spurningin er hvort
hann geti ekki stolið senunni frá að-
alatriðinu.
Misstu athyglina
Fyrsta og annað árið sem íslend-
ingar tóku þátt í Eurovision vöktu
þeir mikla athygli. í Bergen var Icy-
tríóið, sem fékk 19 stig, en Pálmi
þjáðist af flensu eins og Stefán núna.
í Brussel fengum við 28 stig og Halla
Margrét og Valgeir vöktu mikla at-
hygli blaðamanna. Reyndar gerði
Icy-hópurinn það líka, þar sem ísland
sendi þar sína fulltrúa í fyrsta skipti.
Núna fengum við 20 stig en Storm-
skerið er líklega ekki nógu fallegt
fyrir ljósmyndara og Stefán missti
af þeim því athyglin beindist að
stúlkunum frá Noregi og Sviss. Silf-
urrefurinn breski hefur verið nógu
kvenlegur í útliti því að eftir honum
var tekið.
Ef hægt er að hafa einhveijar hug-
leiðingar um Eurovision og af hveiju
íslendingar fengu ekki meiri athygli,
þrátt fyrir að með í förinni væri
sterkasti maður heims, þá hlýtur
dæmið að snúast um kvenlega feg-
urð. Einhver henti á lofti að líklegast
væri eina ráðið að senda Hófí næst
og láta hana spila á klarinettið. Góð-
ar blaðaumsagnir um alla Evrópu
hljóta að vera það sem íslendingar
þurfa á að halda til þess að allir viti
að þeir séu með. Að minnsta kosti
er ekki nóg að vera fyrstur á sviðið.
Fáir frá sjónvarpinu
Stundum hefur verið talað um að
Sjónvarpið sendi of marga menn með
keppendum. í ár voru þeir fjórir.
Stefán Hilmarsson kominn á fætur ásamt kynninum Hemma Gunn. Hér sýna þeir sig ásamt keppendum frá Spáni. Spánn lenti í tíunda sætinu sem
margir höfðu spáð okkur. Við gáfum þeim tvö stig en þeir gáfu okkur ekki neitt.