Dagblaðið Vísir - DV - 07.05.1988, Blaðsíða 28

28
LAUGARDAGUR 7. MAÍ 1988.
Sérstæö sákamál
Harry Castle-
tonhvarfmeð
bátsínumí
óveðri undan
suðvesturhluta
Englands. í
fyrstuvartalið
aðhannhefði
drukknað en
svofannstlík-
iðrekiðogþá
kom annað
í ljós.
Á siglingu
undan Comwall
Síðast var vitað um ferðir Harrys
Castletons er bátur hans var undan
Comwall en hann hafði látið úr höfn
í heimabæ sínum, Bideford, nokkru
áður. Er ekkert spurðist til hans eftir
óveðrið, sem gekk yfir á þessum slóð-
um, var hafin leit en það eina sem
hún leiddi í ljós var brak úr skemmti-
báti hans. Sjálfur fannst Harry
hvergi og var talið að hann hefði
drukknað er brotsjór hefði gengið
yfir bátinn sem var ekki stór.
Átti enga fjölskyldu
Er Harry var talinn af fór lögregl-
an aö kanna hvort hann ætti ein-
hverja nána ættingja. Kom þá í ljós
að hann átti ekki fjölskyldu og ef frá
var tahn dóttir, sem hann hafði ekki
séð árum saman og hafði ekkert sam-
band við, átti hann enga nána
ættingja. Því var málið lagt til hhðar
um stundarsakir og beðið eftir því
hvort eitthvað nýtt kæmi í ljós eða
hk Harrys fyndist því langur tími
verður að líða þar til maður er úr-
skurðaður látinn ef ekkert finnst því
th sönnunar.
Líkið finnst
Viku síðar, eða 15. maí í fyrra,
kahaði maður nokkur á lögregluna
því hann hafði þá fundið sjórekið lík
við Saint fves Bay. Hafði maðurinn
verið einn á gangi við flóann er hann
kom að líkinu í flæðarmáhnu.
Rannsókn leiddi skjótt í ljós að hk-
ið var af Harry Castleton. Var það
flutt til skoðunar, þótt það væri þá
aðeins tahð formsatriði því svo vissir
voru lögreglumennimir um aö
Harry hefði drukknað. Á skoðunar-
borðinu, er öh fot höfðu verið tekin
af líkinu, kom hins vegar í ljós aö á
brjósti Harrys voru göt eftir fjórar
byssukúlur.
Leitin að
morðingjanum
hófst þegar að lokinni hkskoðun-
inni. Líkskoðarinn hafði orð á því
Harry Castleton
ina tvó, Peter Tatchell og Robin
Clark, til ólífls.
Gat gefið lýsingu
Tatcheh lést fljótlega en áður en
Clark dó gat hann gefið lýsingu á
ræningjunum. Reyndist hún nægi-
lega greinargóð til þess að böndin
bæmst að Harry Castleton og Steph-
en Wyatt. Við yfirheyrslur, sem
sagðar eru hafa verið strangar,
skýrði Harry svo frá því að með þeim
Stephen Wyatt-hefðu verið tveir aðr-
ir menn, Malcolm Prince og Ronald
Beacon. Voru þeir sömuleiðis hand-
teknir.
Dularfull atvik
í fangelsi
Ekki höfðu þeir Malcolm og Ron-
ald setið lengi í varðhaldi er þeir
fundust hengdir í klefum sínum.
Voru dauðsfölhn skráð sem sjálfs-
morö en Harry og Stephen voru
fluttir í sérstaka öryggisgæslu. Var
Stephen Wyatt.
Hann naut hins vegar ekki frelsisins
lengi því skömmu síðar hvarf hann
og hefur aldrei neitt spurst til hans
síðan.
Harry Castleton
var nú orðinn einn eftir þeirra
fjögurra sem rændu peningaflutn-
ingabíhnn. Þótti nú ýmsum ljóst að
á bak við ránið hefði staðið einhver
sem hefði að öllum hkindum fengið
i sínar hendur megnið af ránsfénu.
Hver sá var lá þó ekki fyrir. Og ekki
viðurkenndi Harry nokkru sinni að
nokkur annar en þeir fjómenning-
amir hefðu staðið að ráninu. Liðu
nú þrettán ár án þess að nokkuð
bæri tíl tíðinda.
„Hví nú?“
var spurning sem ýmsir spurðu
sig er í ljós kom að Harry Castleton
hafði verið myrtur. „Hvers vegna
gengu þeir ekki milli bols og höfuðs
á honum fyrr ef það er rétt að þeir
Malcolm, Ronald og Stephen hafi all-
ir verið ráðnir af dögum?“ Þessu yrði
erfitt að svara en þó var ekki loku
fyrir það skotið að Harry hefði haft
einhverja vitneskju um máhð í öh,
þessi tuttugu og fjögur ár sem hann
hafði aldrei greint frá. Á móti kom
að almenn skynsemi sagði að ráð-
legra hefði verið fyrir duhnn glæpa-
mann, sem óttaðist að Harry leysti
frá skjóöunni, að ryðja honum strax
úr vegi frekar en að taka þá áhættu
sem því fylgdi aö láta hann ganga
um frjálsan mann langtímum saman.
Gott tækifæri hlyti að hafa gefist til
þess fyrst eftir að hann kom úr fang-
elsi en þá hafði hann um tíma hafst
við á gömlum slóðum í austurborg
London.
við lögregluna að einkennilegt væri
að sá látni hefði ekki verið í björgun-
arvesti. Yrði þó aö teljast hklegt að
maður, sem væri siglingum vanur,
setti á sig vesti er versna tæki í sjó-
inn. Einkum mætti þetta teljast
einkennilegt ef hann hefði verið einn
um borð. Þá lá fyrir að Harry var
því vanur að sigla bát sínum í mis-
jöfnu veðri.
9 mm kúla
Við krufninguna fannst í líkinu
ein kúlnanna sem orðið höfðu Harry
Castleton að bana. Reyndist hún vera
9 mm í þvermál og af óvenjulegri
gerð, svonefnd „parabellum“-kúla.
Samanburður í kjölfar tilrauna með
ýmsar tegundir skotvopna leiddi síð-
an í ljós að kúlunni hafði verið skotiö
úr Smith & Wesson 547-skammbyssu
en sú gerð er meðal anars notuð af
hermönnum og lögregluþjónum.
Óvenjuleg ævi
Harry Castleton hafði flust frá
London tíl Bideford í Devon eftir að
hafa setið í fangelsi í ellefu ár fyrir
rán og manndráp. Á meöan á af-
plánuninni stóð haföi kona hans
leitað eftir skhnaði við hann og feng-
ið hann. Höföu þau átt eina dóttur
og fluttist móðirin meö hana th Kent.
Höfðu þær mægður ekkert samband
við Harry eftir þetta og gerði hann
enga thraun th þess að hafa samband
við þær.
Nokkru eftir að Harry var laus úr
fangelsinu erfði hann nokkra fjár-
upphæö eftir foreldra sína. Ákvað
hann þá að flytjast úr skarkala stór-
borgarinnar og setjast að á kyrrlát-
um stað í Devon og þar hafði hann
Malcolm Prince.
búið síðan og ætíð haft hægt um sig
að því er fram kom við rannsókn.
Rán
var ástæðan th þess að Harry
Castleton var sendur í fangelsi. Á
sjöunda áratugnum höfðu hann og
nokkrir ungir félagar hans gerst sek-
ir um ýmis minni háttar afbrot í
austurhluta London. Dag einn fannst
þeim félögum hins vegar tími til
kominn að gerast stórtækari en þeir
höfðu verið. Var ákveðið að ræna
peningaflutningabíl og tóku höndum
saman um ránið Harry, Ronald Beac-
on, Malcolm Prince og Stephen
Wyatt.
Fjórmenningamir gerðu síðan árás
á bh, sem var að hytja peninga, er
hann fór um norðurhluta London.
Höfðu þeir 78.000 pund (jafnvirði um
fimm og hálfrar mhljónar króna) upp
úr ráninu en áður höfðu þeir orðiö
að beita byssum og særöu ökumenn-
Ronald Beacon.
yfirheyrslum yfir þeim haldið þar
áfram en ekkert kom fram sem benti
th þess að aðrir en þeir fjórmenning-
ar hefðu verið við ránið riðnir.
í dómssal
Við réttarhöldin voru þeir Harry
Castelton og Stephen Wyatt dæmdir
fyrir vopnað rán en að auki hlaut
Harry dóm fyrir þátttöku í mann-
drápi því hann viðurkenndi að hann
hefði vitað áð þeir Malcolm og Ron-
ald hefðu boriö byssur er þeir fóru
th að fremja ránið. Féhst rétturinn á
þann þátt framburðar Harrys og
Stephens þar sem sagði að það hefðu
verið þeir Malcolm og Ronald sem
skotiö hefðu á ökumennina sem biðu
bana.
Castleton fékk tuttugu ára fangelsi
en var látinn laus eftir að hafa setiö
inni í ellefu ár. Wyatt fékk hins veg-
ar vægari dóm, eða tólf ára fangelsis-
vist, og var látinn laus eftir átta ár.
„Og hvar var
Harry drepinn?“
var önnur spurning sem menn
spurðu sig. „Var það um borð í bátn-
um eða í landi? Og hafi það verið í
bátnum hvernig komst þá morðing-
inn undan úr því aö báturinn náði
ekki th hafnar. Eða getur þaö verið
aö morðinginn hefði verið á öðrum
báti og hafi tekist að búa svo um
hnútana að báturinn hafi farist í
óveðrinu? Eða lágu einhverjar aðrar
ástæður en ránið forðum til grund-
vallar því að Harry var ráðinn af
dögum?“ Svörin við þessum spum-
ingum og öðrum reyndu nú ýmsir
að finna en þau hafa aldrei fengist.
Uppáhaldstilgátan
er sú aö þegar ungu mennimir
fjórir, sem eru nú allir látnir, frömdu
ránið hafi þeir veriö að framkvæma
áætlun einhvers sem mátti sín meira
í undirheimunum en þeir, einhvers
„Mr. Big“ (Herra Stórs) eins og slíkir
menn era gjaman nefndir í hópi
glæpamanna og af rannsóknarlög-
reglumönnum. Þessi Mr. Big hafi
síðan náð til sín megninu af fénu en
óttast míög um hag sinn af því báðir
ökumennirnir vom skotnir th bana.
Thgátan gerir enn fremur ráö fyrir
því að Harry Castleton hafi í upphafi
ekki vitað hver „Mr. Big“ var. Það
hafi aftur á móti einn eða fleiri af
félögum hans gert. Harry hafi svo
löngu síðar, skömmu fyrir dauða
sinn, óvænt komist yfir vitneskju um
það hver „Mr. Big“ var og ef th vhl
ætlað að krefla hann um sinn hlut í
ránsfengnum forðum. Þá hafi Harry
Castelton hins vegar gerst of djarfur
og um leið undirritað sinn eigin
dauðadóm.