Dagblaðið Vísir - DV - 25.09.1993, Blaðsíða 28
28
LAUGARDAGUR 25. SEPTEMBER 1993
LAUGARDAGUR 25. SEPTEMBER 1993
37
unni Húsið á hæðinni. Ég var svo
hégómlegur að þiggja það strax enda
var ég upp með mér að svo þekktur
leikstjóri óskaði eftir mér,“ segir
Baltasar. „Síðan var það Þórhildur
sem hvatti mig til að sækja um í
Leiklistarskólanum og það varð til
þess að ég hætti við dýralækningam-
ar.“
Baltasar komst inn í Leiklistar-
skóla íslands í fyrstu tilraun en hann
tók inntökuprófið jafnhliða stúdents-
prófum. „Eg var yngsti nemandi
Leiklistarskólans, aðeins tvítugur,
en aðrir nemendur voru tveimur til
fjórum árum eldri. Það skipti mig þó
aldrei máh.“
Þegar Baltasar var barn var hann
á kafi í íþróttastarfi og segist hafa
veriö í helst öllum greinum: „Ég var
í siglingum, handbolta, fóltbolta og í
hestunum. Það má segja að ég hafi
verið ofvirkur."
Baltasar segir að þó hann hafi alist
upp á listamannsheimili hafi hann
aldrei fundið fyrir því að það væri
öðruvísi en önnur heimili nema að
einu leyti: „Það var aldrei kaffitími
um miðjan daginn hjá mér eins og
vinum mínum. Ég sníkti mér því
mjólk og bakkelsi hjá félögunum,"
segir hann.
„Ég var frekar óstýrilátur ungling-
ur,“ segir Baltasar Kormákur.
„Svona eins og unglingar eru oft.
Annars fékk ég strangt uppeldi og
þurfti stundum að stelast út um
gluggann til að taka þátt í næturlíf-
inu. Það voru margir krakkar i Kópa-
voginum þegar ég var að alast upp
enda er minn árgangur, 1966, mjög
stór.“
Veggfóður
breytti lífinu
Unglingar dagsins í dag tóku fyrst
eftir hinum unga leikara þegar hann
lék eitt aðalhlutverkið í kvikmynd-
inni Veggfóður. Líf hans breyttist
nokkuð við frumsýningu myndar-
innar enda var hann þá orðinn fræg-
ur maður. „Þegar ég var beðinn að
leika í þeirri kvikmynd vissi ég ekki
hversu mikil alvara væri að baki.
Oft koma upp hugmyndir að bíó-
myndum sem verður síðan ekkert
úr. Ég vissi því ekki hvort ég ætti aö
taka þessa ungu menn alvarlega.
Hins vegar kom að því að tökur áttu
að hefjast og allt var sett á fullt. Ég
leit á þetta sem ágætis þjálfun fyrir
mig en átti aldrei neitt frekar von á
að myndin yrði kláruð. Síðan heppn-
aðist þetta bara nokkuð vel. Annars
er miklu auðveldara að leika í kvik-
mynd heldur en á stóra sviðinu,"
segir hann.
„Ég myndi kannski ekki segja að
hf mitt hafi breyst heldur hafi afstaöa
fólks til mín breyst í kjölfar þessarar
myndar,“ heldur hann áfram. „Svo
virðist sem ég hafi verið talinn sam-
kvæmisgaur því Pressan fór að birta
á hvaða stöðum ég væri um helgar,
hvort sem ég var þar eða-ekki. Mér
finnast hlægilegir þessir „ríku og
frægu“ dálkar sem blöðin eru mikið
með núna. Það er eins og verið sé
að búa til einhvern stjörnuheim sem
ekki er til á íslandi," segir Baltasar
Kormákur. „Það getur stundum ver-
ið erfitt að vera í sviðsljósinu."
Nýtur kvenhylli
- Varla hefur þú á móti því að vera
álitinn kynþokkafullur og njóta
ómældrar kvenhylli?
„Ég er voða lítið hrifinn af að vera
kailaður kyntákn. Ég vil vera tekinn
alvarlega sem leikari og mér finnst
svona ímynd geta þvælst fyrir. Ég
hef aldrei unnið neitt að því að vera
metinn sem kyntákn. Það eru ein-
hverjir aðrir búnir að klessa þessari
ímynd á mig,“ segir Baltasar. „Þessi
ímynd hefur haft neikvæð áhrif fyrir
mig þar sem fólk hefur ákveðna for-
dóma gagnvart mér. Það er búið að
gera sér í hugarlund hvernig persóna
ég er án þess að ég hafi haft þar nokk-
uð að segja. Það getur verið sárt.
Annars var þetta mest eftir Veggfóð-
ur og ég finn ekki svo mikið fyrir
þessu lengur," segir leikarinn.
Baltasar er nær allan sólarhring-
inn í leikhúsinu og var einn af tekju-
hæstu leikurum á síðasta ári. Hann
segist ekkert skilja í því hvað hann
eigi aö komast yfir margt miðað við
Leikhússjarmörinn Baltasar Kormákur:
,, Kæri mig ekki um
þessa kyntáknsímynd"
- segir einn eftirsóttasti leikari landsins af yngri kynslóðinni
„Ég hef verið ótrúlega heppinn. Allt
frá því ég útskrifaðist úr Leiklistar-
skóla íslands vorið 1990 hef ég haft
meira en nóg að gera,“ segir Baltasar
Kormákur Samper, 27 ára leikari,
sem þessa dagana er í ströngum æf-
ingum fyrir frumsýningu á leikritinu
Þrettánda krossferðin eftir Odd
Björnsson. Baltasar er einn fárra
ungra leikara sem geta státað af því
að vera fastráðnir hjá Þjóðleikhús-
inu og er treyst til að takast á við
krefjandi hlutverk.
í vetur mun hann sjást í stórum
hlutverkum í fjórum leikritum Þjóð-
leikhússins. Baltasar hefur auk þess
notið mikillar kvenhylli og þykir eft-
irsóttur á því sviðinu sem öðrum.
í Þrettándu krossferðinni leikur
Baltasar aðalhlutverk ásamt þeim
Pálma Gestssyni og Eggert Þorleifs-
syni. „Þetta er eitt erfiðasta hlutverk
sem ég hef tekist á við enda erum
við á sviðinu allan tímann. Hins veg-
ar er ekki auðvelt að lýsa þessu leik-
riti en ég á von á að þetta verði mikil-
fengleg sýning," segir Baltasar þegar
hann var spurður um vérkefnin
þessa dagana. Auk þess leikur hann
í Ferðalokum eftir Steinunni Jó-
hannesdóttur sem nýlega voru frum-
sýnd.
Lék Rómeó
Baltasar Kormákur vakti fyrst at-
hygli er hann hreppti hlutverk Róm-
eós í Shakespeareverkinu Rómeó og
Júlía. Marga leikara dreymir um að
spreyta sig í því hlutverki og því var
töluverður spenningur hver hlyti
hnossið. Það var Baltasar og má segja
að síðan hafi leiðin legiö upp á við.
Þá lék hann stórt hlutverk í leikrit-
inu Kæra Jelena sem er eitt vinsæl-
asta leikrit sem Þjóöleikhúsið hefm-
sett upp. Einnig lék hann í Strætinu
sem ekki fékk síðri aðsókn.
„Veturinn 91-92 var mjög anna-
samur en síðasta leikár var heldur
rólegra. Mér sýnist að þessi vetur
veröi mjög strangur," segir Baltasar.
Þegar Baltasar útskrifaöist úr
Leikhstarskóla íslands vorið 1990 var
ekki um auðugan garð að gresja í
leiklistinni og margir töldu að hinir
nýútskrifuðu leikarar ættu vart
bjarta framtíð. Sú hefur ekki verið
raunin. Baltasar og bekkjarbróðir
hans, Ingvar Sigurösson, hafa báðir
verið eftirsóttir leikarar og fengið
frábæra dóma gagnrýnenda. Fyrsta
starfsár Baltasars var Þjóðleikhúsið
þó lokaö vegna vinnu við endurbæt-
ur. Hann starfaði þá með leikhópi
Alþýðuleikhússins sem heimsótti
skóla.
Baltasar dregur ekki í efa að hann
sé lánsamur sem leikari. „Ætli þetta
sé ekki sambland af heppni og hæfi-
leikum," segir hann og bætir við:
„Líklega hef ég verið réttur maður á
réttum stað.“
Öfundarraddir
- En koma ekki upp öfundarraddir
hjá þeim sem engin hlutverk fá þegar
sumum gengur svo vel og eru í
hverju stykkinu á fætur öðru?
„Maður gerir sér auðvitað grein
fyrir að það ríkir talsverð öfund út í
mann vegna þessa. Hins vegar trufl-
ar það mig ekki og hefur ekki valdið
„Ég hef verið ótrúlega heppinn að fá hlutverk og haft meira en nóg að gera,“
einn fárra ungra leikara sem hafa fengið fastráðningu hjá Þjóðleikhúsinu.
segir Baltasar Kormákur sem er
DV-myndir Brynjar Gauti
Baltasar hreppti hið eftirsótta hlutverk Rómeós í Rómeó
og Júlíu og síðan hefur leiðin legið upp á við. Hér er
hann ásamt eftirsóttustu ungu leikkonunni, Halldóru
Björnsdóttur.
Baltasar hefur verið í öllum vinsælustu leikritum Þjóð-
leikhússins. Hér brillerar hann í Strætinu.
mér vandræðum í samskiptum við
fólk. Ég, Halldóra Bjömsdóttir, sem
útskrifaðist ári á eftir mér, og Ingvar
Sigurðsson höfum öll verið mjög
heppin með að fá hlutverk. Það er
hroðalegt að lenda í hveiju fallstykk-
inu af öðm eins og sumir hafa gert.
Það er mikið atriði meðan leikari er
að þroskast á sviði að hann fái að
vinna með góðu fólki og sé heppinn
með hlutverk. Á þann hátt byggist
sjálfstraustið upp.“
Á síðasta leikári bauð Þómnn Sig-
urðardóttir Baltasar aö koma með til
London og leika í Meistaranum eftir
Hrafnhildi Hagalín á listahátíð: „Ég
hef aldrei lært í Englandi og skildi
þ\d ekki hvers vegna ég var vahnn
en ég tók enskutíma til að ná réttum
framburði. Þetta var mikil lífs-
reynsla.“
Baltasar gekk aldrei með draum-
inn að verða leikari í maganum. Hins
vegar langaði hann mjög að eftir sér
yrði tekið þegar faðir hans, Baltasar,
starfaði sem leikmyndahönnuður í
Þjóðleikhúsinu. „Ég kom oft með
pabba hingað og tók eftir að böm
starfsmanna fengu að leika í sýning-
unum. Æth ég hafi ekki verið hálf-
afbrýðisamur, að minnsta kosti
fannst mér. að það mætti tala við mig
líka,“ segir Baltasar Kormákur. „Mig
langaði á sviðið en datt aldrei í hug
að hafa mig eitthvað í frammi. Ég
var aldrei þessi týpa að vera stöðugt
að leika fyrir fjölskylduna. Engum
datt heldur í hug að bjóða mér að
leika í jólaleikritunum meðan ég var
í grunnskóla. Mig langaði samt allt-
af. Það eina sem ég fékk að gera var
að þykjast syngja (mæma) lag eftir
Meatloaf af því að pabbi átti raf-
magnsgítar."
Ætlaði aö
verða dýralæknir
Baltasar Kormákur er alinn upp í
vesturbæ Kópavogs. Hann er sonur
hins spænska listamanns Baltasars
Sampers og hstakonunnar Kristjönu.
Baltasar yngri var í miðjunni af
þremur börnum og á hann eldri og
yngri systur, Rebekku Rán og Mír-
eyju Samper. Þær lögðu báðar mynd-
hstina fyrir sig. Baltasar erfði hins
vegar hestaáhuga foreldra sinna og
hefur verið mikih hestamaður allt
frá því hann var lítið barn. „Ég var
þriggja ára þegar ég settist fyrst sjálf-
ur á bak,“ segir hann stoltur. Núna
leigir hann íbúð í Mosfehsdal þar
sem hann hefur aðstöðu fyrir hest-
ana sína, auk þess sem hann er með
endur og gæsir. „Ég er mikill sveita-
maöur í mér,“ segir hann. Baltasar
er ólofaður og býr einn með dýrun-
um. Það hentar honum vel þar sem
lengi vel hafði hann hugsað sér að
verða dýralæknir.
Það var ekki fyrr en hann byrjaði
í Menntaskólanum í Reykjavík sem
hann gerði alvöru úr því að prófa að
leika með því að taka þátt í Herra-
nótt. „Ég fór í MR að beiöni móður
minnar. Hún gerði engar sérstakar
kröfur um áframhaldandi menntun
en pabbi vhdi endilega að ég yrði
læknir. Ég lét mig dreyma um dýra-
lækningar og var meira að segja bú-
inn að fá inngöngu í dýralæknaskóla
í Liverpool.
Sumarið áður en ég fór í sjötta bekk
MR fór ég th Arizona. Mig hafði lengi
langað til að vinna á hrossabúgarði.
Foreldrar mínir þekktu vel banda-
rísku sendiherrahjónin Pamelu og
Marshah Brement og báðu þau að
finna búgarð fyrir mig. Þau þekktu
hjón sem bjuggu á næsta búgarði við
afa leikarans Christophers Reeves,
sem lék súpermann, og þangað fékk
ég að koma í vist. Hins vegar samdi
mér ekki við búgarðseigandann og
hætti. Ég fór þá til Tucson og fékk
byggingarvinnu á svörtu. Móðir mín
var í námi þar á sínum tíma og átti
vini í borginni sem ég gat leitað th.
Ég eignaðist annars sérkennhega
vini sem voru dvergar og fór meðal
annars með þeim í fjallakhfur. Þetta
var allt ævintýralegt," segir Baltas-
ar.
Sá yngsti í
Leiklistarskólanum
„Ég hafði aldrei hugsað mér að
vera með í sýningu Herranætur, ætl-
aði einungis að vera á námskeiðinu.
Það var því svolítið skemmthegt að
Þórhhdur Þorleifsdóttir leikstjóri,
sem leikstýrir Þrettándu krossferö-
inni, bað mig að vera með í sýning-
Hann er kallaður leikhússjarmörinn og er ekki par hrifinn af því. Baltasar Kormákur leikari fær að glíma við hin ólíkustu verk og verður i einu af sínum
erfiðustu hlutverkum i Þrettándu krossferðinni sem frumsýnd verður eftir hálfan mánuð í Þjóðleikhúsinu.
allar þær kjaftasögur sem hann
heyrir um sig. „Ég á að vera dópisti,
drykkjusjúkhngm- og um daginn átti
ég að vera kominn með eyðni. Það
eru ótrúlegustu sögur sem ég heyri,"
segir hann.
Fær að njóta
sín í leikhúsinu
Þótt leikari hafi nóg að gera er ekki
þar með sagt að honum finnist öll
leikritin skemmthegt sem hann leik-
ur í. „Það er af og frá,“ segir Baltas-
ar. „Þetta er eins og hver önnur
vinna. Ég hef þó verið heppinn að
þrátt fyrir þá ímynd sem búið er að
klessa á mig fæ ég að leika mjög ólík
hlutverk. Sem betur fer er ég ekki
endalaust látinn leika einhverja töff-
ara. Stefán Baldursson þjóðleikhús-
stjóri er ekki þannig hugsándi. Hann
vhl að ungir leikarar fái að þroskast
í fjölbreyttum hlutverkum."
Baltasar segir aö mjög hafi breyst
andrúmsloftið í Þjóðleikhúsinu síðan
Stefán tók við stjórninni: „Hér ríkir
góður starfsandi og á síðasta ári var
metár varðandi aðsókn. Það er rosa-
lega gaman að taka þátt í uppsveiflu
í leikhúsi. Hins vegar var allt veru-
lega dapurlegt í kringum þetta hús
meðan ég var í skólanum."
Hann segir að framtíð sín sé óráð-
in: „Það er auðvitað það besta sem
ungur leikari kemst í aö vinna með
reyndu fólki. Reyndar kom það mér
mikið á óvart hversu góður starfs-
andi ríkir hér. Það var alltaf talaö
um Þjóðleikhúsið sem ormagryfju.
Eina sem ég get fundiö aö er að það
mætti vera opnari umræða hér í
húsinu, t.d. um verkin og leikrita-
val.“
Með leyninúmer
Óskað hefur veriö eftir Baltasar í
eitt og annað fyrir utan leikhússtarf-
ið en hann hefur ekki þegið nema
brot af þeim störfum. „Eg hef verið
beðinn að koma fram í félagsheimil-
um og ræða við unghnga um leiklist-
ina. Eg féhst á það í eitt skiptið og
það gekk ágætlega, nema hvað það
voru níutíu prósent stelpur í salnum
og mestur tími fór í að gefa eigin-
handaráritanir," segir Baltasar og
hlær. Hann varð að taka nafnið sitt
út úr símaskránni til að fá frið og
hann lætur engan vita hvar hann
býr. Talsverður ófriður var bæði á
heimili hans og foreldranna eftir
Veggfóður.
Baltasar langar helst til að prófa
leikstjóm og hefur hug á því þegar
fram líða stundir. Annars segist
hann vera ungur maður sem hafi
gaman af að lifa lífinu og það ætlar
hann að gera. Auk þess finnur hann
hvíld og ró í hesthúsinu þegar erfið-
um vinnudegi lýkur. í sumar fór
hann í langa hálendisferð með hest-
ana. „Það var æðislegt," segir þessi
ungi og eftirsótti leikari. -ELA