Dagblaðið Vísir - DV - 18.12.1993, Qupperneq 50

58
LAUGARDAGUR 18. DESEMBER 1993
Fjögurra bama móðir úr Mosfellsbænum:
Dreif sig í nám í bænda-
skólanum á Hólum
- tók tvö yngstu bömin með sér
Ólina Ásgeirsdóttir með hestinn Glitni sem hún hefur verið aö temja undanfarið.
Öm Þóraiinsson, DV, Fljótum:
„Það er fyrst og fremst hestaá-
huginn sem rekur mig hingað eins
og sjálfsagt flesta. Hestamennskan
er í raun sjúkdómur sem maður
losnar ekkert viö,“ sagði Ólína Ás-
geirsdóttir þegar fréttamaður DV
hitti hana þar sem hún var að koma
úr tíma í bændaskólanum á Hólum
fyrir skömmu. Ólina er fjögurra
barna móðir úr Mosfellsbæ sem
stundar nám á hrossaræktarbraut
skólans. Til þess að gera henni
mögulegt að stunda nám við skól-
ann í vetur tóku þau hjónin til
bragðs að skipta heimiiinu í tvennt.
ÓUna er með tvö þau eldri með sér
á Hólum, en eiginmaður hennar,
Sighvatur Lárusson, er með hin tvö
heima í Mosfellsbænum.
„Við hjónin erum búin að vera í
hestamennsku frá blautu barns-
beini enda foreldrar okkar beggja
hestafólk. Við erum með hross í
Mosfellsbænum og eigum svo
trippi hér og þar en hingað til höf-
um við leigt hesthús og fóðrið er
allt keypt."
Hörkuvinna
Er námið svipað og þú áttir von á?
„Já, enda var ég búin að afla mér
mikilia upplýsinga áður. Þetta er
einfaldlega hörkuvinna enda fáum
Skinnkragakápa
Skinnkragakápa, klassísk og
glæsileg ílík, verð aðeins
24.000. Mikið úrval af alls
konar vönduðum vetrarkápum.
Sérsaumum herra- og dömufatn-
að. Mikið úrval fyrirliggjandi af
glæsilegum efnum.
Kápusalan
Snorrabraut 56, sími 62 43 62.
Fríar p«»stkröl'nr
við metinn einn mánuð af þeim
þremur sem við eigum að vera í
verknámi fyrir vinnuna hér á bú-
inu. Við erum í bóklegu námi frá
kl. 8 á morgnana til kl. 12 og síðan
er verklegt frá kl. 1-6.30, jafnvel
lengur. Kvöldið fer síðan í að sinna
bömunum og búa sig undir námið
næsta dag. Eg er í fyrsta hópnum
sem væntanlega útskrifast sem
búfræðingar á einu ári frá Hóla-
skóla og því má segja að við séum
nokkurs konar tilraunabekkur.
Þegar náminu lýkur hér í vor, lík-
lega í júní, tekur við tveggja mán-
aða verknám á einhveijum
sveitabæ eða hrossabúi, síöan
komum við hingað aftur næsta
haust með gögn og skýrslur úr
verknáminu og tökum lokapróf."
Ólína segir að langflestir nem-
endur skólans stundi nám á
hrossaræktarbraut og lífið snúist
að mestu leyti um hross. Þrátt fyr-
ir það sé námið fjölbreytt og komi
inn á fjölmarga verkþætti. Hún
nefnir m.a. logsuðu og rafsuðu,
rúningu á sauðfé, farið er í fjós,
mjólkað o.fl. Varðandi verklega
þáttinn við hrossin segir Ólína að
mikil áhersla sé lögð á jámingar
og meðferð og umgengni við gri-
pina. Þegar blaðamann bar að var
hópur nemenda einmitt að búa sig
undir svokailað frumtamningapróf
sem þeir áttu að þreyta nokkrum
dögum síðar og var auðheyrt á Ól-
ínu að talverð spenna ríkti varð-
andi þennan áfanga í náminu.
Fjölskyldan
aöskilin í vetur
En er ekki heilmikil röskun á
högum sex manna fjölskyldu að
skipta sér í tvennt í marga mánuði?
„Mig er búið að dreyma um þetta
í mörg ár en hingað til hef ég ekki
treyst mér vegna þess hve börnin
eru ung. Ég á hins vegar góða að
heima, bæði vini og vandamenn
sem hjálpa okkur til að gera þetta
mögulegt ásamt því sem mér var
sköpuð ágæt aðstaða hér á Hólum.
Börnin stunda nám í barnaskólan-
um, sem er héma örskammt frá, í
vetur. Við búum hér á nemenda-
garði, höfum 50-60 fermetra íbúö
með búsáhöldum og tilheyrandi út
af fyrir okkur þannig að aðstaðan
getur vart verið betri.
Börnin fá hádegismat í skólanum
og fá sér svo eitthvað þegar þau
koma heim um miðjan daginn. Ég
sé svo um kvöldmatinn handa mér
og þeim og get aðstoðað þau við
heimanámið á kvöldin. Börnin
hafa alla tíð verið mjög sjálfstæð
og eru vön að bjarga sér sjálf. Þau
eru sjálfum sér nóg, lesa mikið og
spila hvort við annað og leiðist
aldrei enda er þetta ekki í fyrsta
skiptið sem mamma þeirra fer í
skóla því ég kláraði ekki stúdents-
prófið fyrr en öll bömin voru fædd.
Svo er bóndinn, Sighvatur Lárus-
son, fyrir sunnan með tvö yngri
bömin sem em fjöguma og sex ára.
Ég held aö það gangi bara ágætlega
hjá þeim. Móðir mín tekur á móti
þeim sex ára þegar hann kemur
úr skólanum um hádegið og hann
er svo hjá henni þar til pabbi hans
er búinn að vinna. Sú yngsta er á
leikskóla og sér Sighvatur um að
koma henni í og úr leikskólanum.
Þetta er ekki svo mikil breyting
fyrir yngri bömin nema að mamma
er ekki heima en þau skortir áreiö-
anlega ekkert h)á pabba sínum.“
Eiginmaðurinn
jákvæður
Ólína segir aö eiginmaðurinn
hafi strax verið mjög jákvæður
gagnvart því að hún færi í búfræð-
inám en margir leggist á eitt til að
gera þetta framkvæmanlegt.
Að lokum Uggur beinast við að
spyrja hvemig hún hyggist nýta
sér námið í framtíðinni?
„Ég hef fengjst svoUtiö við tamn-
ingar undanfarin ár, bæði fyrir
okkur í fjölskyldunni og einnig tek-
ið UtiUega af kunningjum. Ég hef
mikinn áhuga á að fara meira út í
tamningar í framtíðinni og námið
miðast ekki síst viö það. Svo er ein-
faldlega að kimna meira varðandi
gripina, kunna að meta kosti og
gaUa hvers og eins og kunna að fá
það besta út úr hveijum einstakl-
ingi.“
Texti og myndir: örn Þórarinsson.