Þjóðviljinn - 24.12.1968, Blaðsíða 9

SÖGUKAFLI
EFTIR
SELMU
LAGERLÖF
KRAFTAVERK
ANTIKRISTS
Dofcsins! Loksins! Klufckan er
3 á nóttu. Þeir sem óttast, að
þeir sofi yfiir sig, klæðast og
fara út á strætið. Og þeir, sem
hengu inni á kaffihúsunum
heyra fótatakið á gangstéttinni,
þjóta út pg slást f förina með
vaxandi mannfjöldanum. Þá, líð-
ur tíminn hraðar. Lítt kunnugir
menn takast innilega í hend-
ur. Öllum er hlýtt um hjarta-
ræturnar. Ölíklegaista fóík er
komið á kreik: Gamlir prófess-
orar, fyrirmenn og aldraðar
hefðarkonur, sem annars sjást
varla úti. Og allir eru g’laðir.
„Góður guð! Hann er að
koma til Palermó. Hann er að
korna til okkar“, segir fólkið.
Stúdentarnir í Palermó, sem
LAGERLÖF.
Teikning efst á síðu: Frá Pal
ermó á Sikiley.
hafa ekki sofið blund, arka af
stað með marglit ljósker. Þeir
áttu raunar ekki að kveikja
fyrr en klukkan fjögrar. Bn
blysið væri í lagi. Þá kveikti
hver af öðrum, og þeir æptu
faignaðaróp við hvert ljós.
Ferðamennirnir á gistihúsinu
eru vaiktir, og þeim er sagt að
fara á fætur: „Það er hátíð í
Palermó í nótt, signor“.
„Hvaða hátíð?“
„Við fögnum einum uppreisn-
armanninum okkar, sem stjóm-
in var að náða. Hann kemur
með skipinu frá Napólí í nótt“.
„Hvaða maður er það?“
„Hann heitir Alagóna, og all-
ir elska hann“,
Alls staðar f næturmyrkrinu
(Sagan, sem þessi kaffli er úr,
er ekki meðal þekktustu skáld-
rita Selmu Lagerlöf. Yrkisefnið
er sögnin um Antikrist: Þegar
Antikristur kemur, verður hann
líkur Kristi sjálfum. Þá mun
ráða ncyð mikil, og Antikristur
mun fara víða um lönd og
get'a fátækum brauð. Og fylgj-
endur hans verða margir.
En hver er Antikristur þess-
arar sögu? Það er uppreisnar-
maðurinn, sem trúir á Paradís
á jörðu niðri en ekki hið efra.
Selma Lagerlöf var trúkona.
Hún trúir á guð á himnum og
sigur réttlætisins á jörðunni.
Antikristur hennar er listamað-
ur og uppreisnairmaður í fá-
tæku fjallaþorpi á Sikiley. í
kirkjunni er Kristsmynd, sem
sögð er úr olíuviði úr sjálfum
Getsemianegarði. En enskur
helgimyndasafnari hefur raun-
er mikið um að vem vegna
gastsins. Geitasmali festir blóm-
vönd við hálsband hverrar
geitar. Hundrað geitur eiga
allar að bera blóm. Ekiki mega
þær koma til borgarinnar f
fyrramálið, rétt eins og ekkert
sé um að vera.
Saumakonur hafa setið fram á
nótt og lokið við kjóla fyrir
morgundasinn. En þegar fátæk
saumastúlka lýkur vinnu sinni,
verður hún að hugsa svolítið
um sjálfa sig. Hún skreytir
hattinn sinn. í dag verður hún
að vera falleg.
Skrautljós kvikna meðfram
endilöngum húsaröðunum. Hér
og þar blika flugeldar. Það
snarkar og smellur í púðurkerl-
ar skipt á myndum. Gervi-
kristur þessi huggar þó hrellda
og gerir sín kraftaverk, eins
og ekkert hafi í skorizt.
Hungur og harðstjórn leiða
til örþrifaráða í bænum. Þá
kernur listamaðurinn Gaetanó
Alagóna heim aftur, víðförull
maður, og hyggur á uppreisn.
Hann er vonbiðill trúaðrar
meyjar, sem lætur undir höfuð
legg.iast að bjarga honum á
stund hættunnar. Hann er
dæmdur í næ.r 30 ára fangélsi,
og af misskilningi hyggur hánn
hana látna. En mærin trú-
hneigða tekur að efast um rétt-
mæti gerða sinna og hygirtst
haida áfram hlutverki hans.
Hún benst fyrir þvi að járn-
þraut er lögð upp að litia
fjailatíænum, svo að h’ægt sé
að fflytia afurðir á miairteað.
Menn treysta henni og titrna
hana ásamt helgimvndinni pððu.
ingum. Blómasalarnir við Vikt-
ors Emanúelsgötu tæma búðirn-
ar hvað eftir annað. Aldr.-ei nóg
af hvítum appelsínublómum!
Palermó angar af sætum ilmi
þeirra.
Jafnvel aumingja bronzkeis-
arinn á Bolongatorgi, Kari 5.
horaður og súr á svip, eins
og heilagur eyðimerkurbúi, hef-
ur á óskiljanlega hátt fengið
blómvönd i hönd. Stúdentarnir
frétta betta og bramma í fylk-
ingu til keisarans, heilsa hon-
um með blysurn og hrópa húrra
fyrir gamla harðstjóranum. Einn
þeirra þrífur af honum blóim-
vöndinn til að færa uppreisn-
armanninum hann. Svo leggja
stúdentarnir af stað niður að
Kaflinn, sem hér fer á eftir,
segir frá því, að ný ríkisstjóm
náðar uppreisnarmanninn, og
elskendumir hittast aftur. Um
það leyti kemst upp urn fals-
myndina og henni eir varpað á
bál. Mildur og vitur páfi segir
álit sitt á atburðinum (fyrir
hönd höfundar). Þið áttuð ekiki
að bera Antikrist á bál, segir
hann. Antikristur mun vissulega
stofna velferðarriki á jörðinni
og láta menn gleyma guði. En
þeir mætast aftur og sættast,
Kristor og Antikristur, vegna
þess að þeir eru hvor öðrum
líkir.
Selma Lagerlöf tekur naunar
til sinna ráða. Það er eins og
hún brosi út f annað munnvik-
ið. Drengur nokkur þrífur fals-
myndina af bálinu og ffleypir
henni upp á flutningaváen.
Þannig heldur hún áleiðis eitt-
hvað út í heiminn.)
JÓLABLAÐ — 9