Þjóðviljinn - 24.12.1968, Blaðsíða 96
SINGER er spori framar.
Singer saumavélin Golden Panoramic
er fullkomnasta vélin á markaðnum.
Hún vinnur sjálfkrafa allt frá
þræðingu upp í 8 gerðir hnappagata.
Singer Golden Panoramic gefur
nýja gullna möguleika.
Mcðal annarra kosta: hallandi nál, frjáls armur,
lárétt spóla fyrir framan nálina, sjálfvirkur nálarþræðari,
ósýnilegur faldsaumur, tcygjanlcgur
faldsaumur, kcðjuspor, „ovcrlokspor“, tvcir gangliraðar,
5 ára ábyrgð, C tíma kcnnsla innifalin.
Ath. Allir sem eiga gamla saumável, merkið skiptir
ckki máli, gcta nu fengið hanametna sem greiðslu
við kaup á nýrri saumavél frá Singer.
Gamla vélin er e.t.v. meira virði en þér haldið.
SINGER sala og kynning 1 Reykjavik er hja:
Rafbúð SÍS Ármúla 8,
Liverpool Laugavegi
Gefjun Iðunn Austurstræti.
Utan Reykja^/íkur:
Kaupfélag Borgfirðinga, Kaupfélag Húnvetninga,
Kaupfélag Skagfirðinga, Kaupfélag Eyfirðinga,
Kaupfélag Þingeyinga, Kaupfélag Héraðsbúa,
Kaupfélag Austur-Skaftfellinga, Kaupfélag Skaftfellinga
Kaupfélag Árnesinga, Kaupfélag Suðurnesja.
Komið og kynnist gullnu tækifæri.
þetta hefur líklega orðið til þess,
að ég fór á mis við það ágæti
armensks konjaksfylliríis sem bú-
ið var að útmála fyrir mér fagur-
lega áður en ég fór að heiman —
einkum af mönnum sem þykjast
gefa frat í konjak. Reyndin varð
því sú, að ég bragðaði ekki ermskt
konjak í þvísa landi nema stöku
sinnum með kaffi eftir mat. Hins-
vegar drakk ég hvítvín við þorsta,
og stundum ekki við þorsta (bein-
línis). Túlkurinn sagði að arm-
enskt hvítvín væri ekki eins gott
og grúsískt, en ég kunni lítinn
mun að gera þar á þegar til kom;
hvort tveggja var ágætt. Aftur á
móti mælti hann með armensku
límonaði, í því væri ekkert alkó-
gól. Ekki þurfti hann reyndar að
segja mér það, blessaður, því að svo
mikið veit ég að jafnvel vínþjóðir «>
— þjóðir sem bæði framleiða vín
og kunna að fara sómasamlega
með það — þær setja ekki alkó-
gól í límonaði. Og einn morgun-
inn keypti ég mér hálfpottsflösku.
Ég hlýt að játa, að ég hef aldrei
bragðað jafn gott og svalandi
límonaði á ævi minni.
Annars kvað konjak þeirra
Armeníumanna vera heimsfrægt
að gæðum. Sagt er að Churchill
hafi ekki litið við öðru konjaki
og jafnan látið færa sér í bú
nægar birgðir af þeirri Iífsnauð-
synlegu vöru. Og hann þótti víst
hafa allgott vit á víni; hefur það
máski enn.
HRIFNÆM SKÁLDKONA
Eftir næstum sænskhátíðlega
móttöku í armenska rithöfunda-
sambandinu einn morgun var
ákveðið að sýna mér það sem mig
hafði langað til að sjá flestu öðru
fremur á þessum suðlægu slóðum
og þess vegna valið ferð til þessa
lands: rústir fornra mannvirkja
og ævagamlar byggingar. Annað
það sem mig langaði til að kom-
ast í sjónmál við áður en ég færi
úr landi — fornir handritadýr-
gripir — varð að bíða næsta dags.
Við lögðum af stað í þægilegri
drossíu burt úr Érevan; áfanga-
staðurinn var Echmiadzin, mið-
punktur trúarlífs Armena að
fornu og nýju, í á að gizka 15
km fjarlægð frá höfuðborginni.
Til leiðsagnar höfðum við fengið
armenska skáldkonu sem hét því
stórkostlega nafni Metaksa. Þetta
var kona um þrítugt; hárið mik-
ið og kolsvart með þeirri græn-
bláu slikju sem aðeins suðurlanda-
búar fá, augun tinnudökk, kjóll-
inn í skærlitu gulblárauðu stór-
rósamunstri.
Nú er það svo með mig, að
mér hefur löngum fundizt bezt
við eiga að vaxtarlag skáldkvenna
stæði í tákni keilunnar: væri jarð-
bundið neðst með digrum stoðum,
en þróaðist síðan í fíngerðan upp-
typping: smáar axlir og pínulít-
inn ljóðrænan haus með penum
þankagangi. Þessari skáldkonu
var nánast öfugt farið. Ég leyfi
mér reyndar ekki að efast um að
hún hafi haft sæmilega penan
þanka, en hún var með stórt og
mikið höfuð undir sínu dökka
hári, breiðar herðar og svellandi
Ný listform
Framhald af síðu 35.
eftir að komast á málverkasafn
o.s.frv.
Átta dögum seinna erum við
óvinir og hún sér ekkert í meist-
araverkinu mínu, það er ekkert
annað en klessuverk!
Og svo er því haldið fram að
listin lifi sínu eigin lífi!
Hafið þið nokkurn tíma reynt
að ríma? Það hugsa ég þið hafið
gert! Þið hafið væntanlega kom-
izt að þeirri niðurstöðu að það
er þrælavinna. Rímið bindur
hugsanirnar, en það leysir þær
einnig upp.
Rímið verður áningarstaður
milli ræðu, myndar og hugsana.
Hvað gerir Maetlick? Hann
notar rím í miðjum óbundnum
texta.
Og þessir þrautleiðinlegu gagn-
rýnendur dæma hann af þeim sök-
um geðveikan og undirstrika
dóminn með því að gefa sjúk-
dóminum vísindalegt nafn: Echo-
lallie.
Echolallistar hafa öll sönn skáld
verið, allt frá sköpun heimsins.
Þó ein undantekning: Max Nor-
dau, sem rímar án þess að vera
skáld.
Hinc illæ lacrimæ!
Listform framtíðarinnar, sú list,
sem koma skal, (og hverfa eins og
allt annað): Líkið eftir náttúrunni
fyrir alla muni og þá einkum
hennar aðferð til þess að skapa!
Unnur Eiríksdóttir íslenzkaðL
96 - JÓLABLAÐ