Þjóðviljinn - 24.12.1968, Blaðsíða 62

Þjóðviljinn - 24.12.1968, Blaðsíða 62
sem andstæður anda og líkama væru þarna lifandi komnar, milli líkama sem nú var stirðnaður og brátt mundi verða færður í ná- hjúp, og bókarinnar, sem nú hafði skilizt frá honum, átti eftir að lifa sínu lífi, áþreifanleg, sýnileg, sál íklædd pappír, — að líkindum ódauðleg .... „Hann var búinn að lofa að gefa mér eintak . .", heyrði ég sagt með grátraust rétt fyrir aftan mig. Ég sneri mér við og sá þá fyrst glytta í augu bak við gullspanga- gleraugu, lítil augu, hvöss og snuðrandi, og ég þekkti þau svo sem, þið þekkið þau allir, þessir sem eruð að skrifa bækur, því þetta var sumsé bókasafnarinn, hann var þarna lifandi komínn, svo sem ætíð og ævinlega þegar hann hefur veður af nýútkominni bók, þá er hann kominn að dyr- unum að berja þessi tvö vesældar- legu, álímandi högg, sem líkjast honum svo einkennilega. Svo kemur hann inn, sætbrosandi, flaðrandi, boginn í baki, kallar þig „elskulegan meistara sinn", og er ekki til að aka út úr dyrunum fyrr en hann er búinn að herja út bókina, síðustu bókina, aldrei nema hina síðustu. Hann segist eiga allar hinar, allar með tölu, sig vanti enga nema þessa. Hvernig ætti að fara að því að komast undan? Hann kann lagið á að koma á réttum tíma, einmitt þegar gleðin yfir komu bókar- innar er ekkert farin að fjara út, þegar höfundurinn er að úthluta gjafabókum handa vinum sínum. Æ, þessi skrattans litli maður, sem kemst í gegn um allt, lokaðar dyr, já harðlæstar, sem engin högg heyrast í gegn um, engin bjalla glymur, og engin veður fá hindr- að hann, ekki æsistormar, helli- rigning, og engar fjarlægðir. Snemma morguns er hann kom- inn út í rue de la Pompe, og far- inn að klóra á dyrnar hjá du Passy, þessum patríark. Svo þegar komið er kvöld, birtist kauði hjá Marly með nýja leikritið hans Sardous undir hendinni. Og svona Iammar hann sig um allar trissur, síhlaupandi við fót, alltaf á fart- inni, síúðrandi án þess að gera ærlegt handtak, og fyllir bóka- skápana sína án þess að borga nokkra bók. Fyrr má nú vera ákefð að ná 62 ~ JÓLABLAÐ í bækur, að skirrast ekki við að vaða beint að dánarbeði manns, sem er nýskilinn við. „Hana, takið þér þá eintakið yðar", sagði ég vondur. Hann tók það ekki, hann gleypti það. Og svo var það horfið niður í vasa hans. Þá hélt ég að hann færi, en það var ekki því að heilsa. Hann stóð þarna hreyfing- arlaus, þagði, hallaði undir flatt, þurrkaði af gleraugunum sínum, og það var mikil viðkvæmni í svipnum. Eftir hverju var hann að bíða? Hvað dvaldi hann? Skyldi hann skammast sín svolít- ið, ekki kunna við að fara undir eins og hann var búinn að ná í bókina, að láta sjást að hann hefði ekki komið til annars? Nei, ekki aldeilis! Á borðinu, þar sem bókabögg- ullinn lá, og umbúðirnar teknar utan af að hálfu, sást í nokkur séreintök, með bókahnútum og rósaskrúði, óskorið utan af, og þó að maðurinn sýndist hugsi, jafn- vel viðutan, þá duldist mér ekki að við þetta var allur hugurinn, ... Það var þá þetta, sem hann var að gefa hornauga, skrattinn sá arni! Mikil er forvitnin og óbug- andi. Sjálfur var ég alveg annars hugar af því sem búið var að koma fyrir, en samt gat ég ekki dulizt þess þó að tárin stæðu í augunum á mér, hve fáránlegt þetta gat verið, fyrr mátti nú vera. Og svo fer hann að nálgast bunk- ann, smáum skrefum, svo varla sást að hann hreyfðist, hann komst nú samt að borðinu. Og það var eins og höndin kæmi ó- vart við bunkann, við eina af þessum bókum, svo nær hann í hana, opnar hana, blaðar í henni. Þá birtir nú heldur en ekki yfir augunum, og hann roðnar í kinn- um. Dásemd bóka, bókagaldurinn, spilar í honum. Að endingu getur hann ekki orða bundizt um leið og hann þrífur aðra: „Þessa á Sainte-Beuve að fá", segir hann þá í hálfum hljóðum. Og í þeim hugaræsingi og hræðsluónotum, sem honum varð varla láð, og ef til vill í því skyni að fullvissa mig um það að þetta væri nú sá eini rétti með þessu nafni, bætti hann við með ólýsan- lega hátíðlegri alvöru: „Sem er félagi í akademíunni! .. ..Síðan önglaðist hann út. _ LEYLAND umboðiS y*v bIb almenna yerzlunarfélagið? Sl , Corporttlon SIMI 10199 SKIPHOLT 15 LANGFERDABÍLAR Í0yl(fflCl STRÆTISVAGNAR LEYLAND er í sér gæðaflokki sferkbyggðra farartækja Allt það fullkomnasta í einum bil er i LEYLAND Enda LEYAND heimsins stærsta þróunarfyrirtæki og útflytjendur slíkra farartækja í Stokkhólmi STOKKHÓLMUR - KAUPMANNAHÖFN - KÓPAVOGUR velja það bezta, LEYLAND-vagna í hægri umferðina. Blóm við öll tækifaeri fást í Blóm og Húsgögn Laugavegi 100 — Sími 12517. Uaritítarkai-tir I l\l l\l I SJ T I BÍLSKÚRS HLRÐIR J)hhí- & tltikurlir * □. RÁNARGÖTU 12, SÍMI 19669 VILHJALMSSDN
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.