Þjóðviljinn - 24.12.1968, Blaðsíða 69

lítið eða ekki skylt við ástar-
tilíinningar.
Hann beið, hikaði, sneri sér
við til hálfs, en hélt svo áfram.
Gamia konan fór með hann
gegn um marga dimma rang-
ala, og að síðustu opnaði hún
dyir og barst þá að eyrum þyt-
ur vinds í laufi, og blasti við
laufkróna, sem sólargeislar
skiniu gegn um. Giovanni hélt
áfram, og ruddi sér braut gegn-
um þétt limgerðið, sem vaxið
hafði fyrir þessar dyr, sem svo
lengi höfðu verið luktar, og
voru beint niður af gluggan-
um, þar sem hann hafði svo
oft setið og horft yfir garð
doktors Rappaccinis.
Hversu oft gerist það ekki
að þá er hið bannaða verður
tilkvæmilegt og draumarnir
rætast, að þá er éins og ekkeit
sé, maður er fulikomlega ró-
legur og jafnvel að marmi
standi á sama, eða þvf sem
næst, þó að þessi stund hafi
jafnan svifið fyrir hugskots-
augum eins og hið éftirsóknar-
verðasta af öllu. Slíkar brell-
ur þykir forlögunum gaman að
gera okfeur. Ástriðan liggur fal-
in, eins og eldurinn, sem falinn
er, og kemur frarn þegar henn-
ar tími er til, en lætur atburð-
ina þróast í næði, og svo fór
Giovanni í þetta sinn. Dag
eftir dag hafði hann hugsað
til þess í æði óþreyjunnar, að
mega hitta Beatrice, að mega
standa gagnvart henni, augliti
til auglits, í þessum sama garði,
að mega lauga sig í þessari
furðulegu austrænu fegurð,
„Þei, þei, talið þér lágt!“
hvíslaði Lisabetta, og lagði
fingur á varir hans. „Já, imn
1 garð þessa dásamlega doktors,
og þér getið fengið að siá all-
ar þessar fögru iurtir, sem
hann ræfetar. Margur un,eur
maður í Padua mundi vilja
gefa mikið til að mega skoða
blómin hans“.
Giovanni lagði gullpening í
lófa hennar.
„Fylgdu mér bangað." saigði
hann.
>að brá fyrir rétt sem
snöggvast innst í hugskoti hanis
grun um að þessi uppljóstrun
gæti verið báttur í t>eim brögð-
um, sem p"ófessor Bagliomi
hafði talið að mundi eiga að
beita hann, hver sem þau ann-
ars voru. En ekki dugði bað
til að fá hann til að hætt-a við
áform sitt, og það þó að grun-
„Hvað eruð bér að seeja?“
sagði Giovanni og lifnaði allur
við af hinni mestu skyndingu.
„Er opið inn í garð doktors
Rappaccinis?“
• Asparagus
• Oxtail
• Mushroom
• Tomato
• PeawithSmokedHam
• ChickenNoodle
• Cream of Chicken
• Veai
• EggMacaroniShelIs
• llVegetables
• 4Seasons
• SpringVegetahle
DÓTTIR
RAPPACCINIS
Framhald af síðu 46.
ætli hún eigi í þessum véla-
brögðum?‘‘
En nú var Giovanni nóg
boðið, og hann hélt leið sína
án þess að skeyta meira um
prófessorinn, Dg áður en hann
gat aftrað honum frá því að
fara með því að grípa í hand-
legg hans. Hann horfði á eftir
Giovanmi og hristi höfuðið.
„Ekki má ég láta þetta við-
gangast," sagði hann við sjálf-
an sig. „Þessi ungi maðui’ er
sonur aldavinar míns, og hann
skal ekki fá skaða af neinu,
sem læknisfræðin getur forðað
honum frá. Auk þess er það
óþolandi ósvífni af doktorí
Rappaccini að ætla sér að þrífa
piltinn svo að segja út úr hönd-
unum á mér, til þess að hafa
hann að leiksoppi sinna djöful-
legu tilrauna. Eða þá dóttirin!
En nú skaltu sjá, minn hálærði
Rappaccini, hvor okkar hefur
betur í þessari vi’ðureign!“
En Giovanni lagði á sig
krókaleiðir unz hann var feom-
inn heim til sín. I útidyrunum
mætti hann Lisabettu gömlu,
sem brosti fleðulega, og virtist
vera mjag annt um að hafa tal
aif honum, það tókst nú samt
ekki, hugaræsingin var horfin,
en f staðinn komið kalt og
myrkt tóm. Þó að hann sneri
sér að þessu bliknaða andliti,
með brosglettunni, var eins og
hann sæi það ekki. En konan
lét það ekki aftra sér, heldur
lagði hönd á ermi han,s.
„Herra, herra!“ hvíslaði hún
og brosti nú út að evrum, og
andlitið líktist mest fáráiilegri
trésku’-ðarmynd, sem dökknuð
er af grómi margra .ilda.
„Hlustið þér á mig. herra. Það
er hægt að komast inn í garð-
inn héðan úr húsinu.“
'un’inn væri ljótur. Hin eina
sem honum fannst máii skipta,
var að eiga nú kost á að hitta
Beatrice, og hann gat efeki að
því gert að honum fannst það
vera höfuðnauðsyn. Sama var
hvnrt hún var ill eða góð, eng-
ill eða andskoti, hann var fang-
inn í töfranet hennar, og hlaut
að hlýða því afli sem knúði
hann ósjálfrátt, og dró hann að
óaflátanlega, sífellt nær og nær.
En það var honum hulið hvað
bíða mundi að leikslokum, og
þó að furðu mætti gegna, flaug
það i huga hans, hvort þessi
ákafa þrá væri ekki blekking,
og hvort hún réttlætti það í
sjálfu sér að hann legði út í
svo tvísýnt ævintýri, og hvort
þetta væru ekki einungis hug-
arórar ungs mann.s, sem ættu
Bragðið leynir sér ekki
MAGGI súpurnar frá Sviss
eru hreint afbragð
MAGGI súpurnar frá Sviss eru búnar til eftir upp-
skriftum frægra matreiðslumanna á meginlandinu,
og tilreiddar af beztu svissneskum kokkum, Það er
einfalt að búa þær til, og þær eru dásamaðar af
allri fjölskyldunni. Reynið strax í dag eina af hinum
átján fáanlegu tegundum.
MAGGI
SÚPUR
FRÁ
SVISS
JÓLABLAÐ — 6g