Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1987, Qupperneq 22

Mynd 1. Hlutdeild nýrra túna (yngri en 10 ára) af heildartúnum á árabilinu
1970-1985.
SLÁTTUTlMI OG GRASTEGUNDIR
Einn af áhrifamestu þáttum í baráttu bóndans fyrir þvi að fá
góð hey er sláttutíminn. Grösin vaxa úr moldu að vori — setja
punt og skríða og blómga að lokum. Á þessum vaxtarferli
breytist samsetning grasanna á þann veg að tréni eykst og sá
hluti sem skepnur geta melt minnkar — nýtanleg orka í
hverju kílói verður minni. Reglan er einnig sú að eggjahvítu-
efni og steinefni minnka að tiltölu eftir því sem á sumar líður.
Allnokkur munur er á grastegundum hvernig meltanleika er
háttað og einnig hvernig hann breytist eftir því sem á sumar
líður. Islenskir stofnar grasa sem hér hafa alið aldur sinn lengi
svo sem snarrót, vallarsveifgras og língresi hafa tiltölulega
lágan meltanleika strax á vordögum — einkanlega á þetta við
um snarrótina. Meltanleikinn fellur síðan nokkuð jafnt og
24