Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1987, Qupperneq 36

2. Könnun á skilyrðum til skógræktar í Eyjafirði.
Tilgangurinn var að kanna möguleika á skógrækt til borð-
viðarframleiðslu í Eyjafirði. Þegar litið er til fyrri reynslu á
svæðinu þá varð útkoman sú að stafafura (Pinus contorta var.
latifolia) og lerki (Larix sukaczewii og Larix sibirica) þóttu
vænlegastar. Könnunin náði því eingöngu yfir þessar þrjár
tegundir.
Valdir voru fyrst 6 mælistaðir og 19 mælifletir innan þeirra
af stafafuru og lerki. Eftir að niðurstöðurnar voru ljósar var
einum mælifleti bætt við til að reyna niðurstöðurnar. Þannig
urðu mælistaðir 7 með 20 mæliflötum.
Tafla 2. Mælistaðir og fjöldi mæliflata á hverjum stað.
Hreppur Staður Lerki Stafafura
Saurbæjar . . Leyningshólar 3 1
Saurbæjar . . Tjarnargerði 1 0
öngulsstaða . . Garðsárgil 1 0
Akureyri . , Kjarni 2 1
Svalbarðsstrandar . . . . Vaðlareitur 2 2
Öxnadals . . Miðhálsstaðir 2 1
Árskógs . . Litli-Árskógur 1 3
Eyjafjörður alls 12 8
Hvort viður nýtist til borðviðarframleiðslu ræðst af tvennu,
hæðarvexti trjánna og vaxtarlagi þeirra. Hæðarvöxturinn er
mun háðari loftslagi og jarðvegi en þvermáls- og rúmmáls-
vöxtur, en þeir stjórnast mjög af þéttleika skógar og stærð
trjákrónu. í skýrslunni er farið eftir hæðarvexti til að leggja
mat á möguleika skógræktar. ,,Til að hægt sé að nýta tré sem
borðvið þarf a.m.k. að nást 3 m langur, beinn bútur sem er
yfir 13 sm í topp i þvermál“ (11).
3. Vöxtur lerkis í Eyjafirði.
Hæðarvöxtur lerkis eykst eftir því sem innar dregur í firðinum
og sama gildir um vaxtarlagið. Nánari upplýsingar um þetta
38