Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1987, Side 97

erfitt að grípa á öllu því sem þeir sinna. Hálfdán varaði við offjár-
festingu í landbúnaði.
Egill Bjarnason ræddi um búrekstrarkönnun þá er Ræktunarfé-
lag Norðurlands stóð fyrir. Taldi hann að frumkvæði um úrlausn
mála þyrfti að koma heiman frá hverju sinni þvi gerist það ekki þar,
þá verður ekkert frumkvæði. Egill taldi að bændur kynnu best að
meta persónulegar upplýsingar og slík leiðbeiningaþjónusta skapar
mesta tiltrú, óháð leiðbeiningamagni. A síðustu árum hafa komið
aukin verkefni til búnaðarsambandanna sem eru óháð hinum fag-
lega þætti, og þar með hefur dregið úr heimsóknum ráðunauta til
bænda. Egill vék einnig að leiðbeiningum varðandi vélakaup. Taldi
hann vera síður en svo auðvelt að leiðbeina á því sviði þvi ýmislegt
réði vali véla annað en bláköld hagfræði. Egill kom með þá hug-
mynd að ráðunautar á Norðurlandi vestra væru starfsmenn
Bændaskólans á Hólum og nýttust þar bæði til kennslu og leið-
beininga. Óttinn við að missa forræði og fjármagn taldi Egill vera
höfuðorsökina fyrir því að samstarf tækist ekki á milli stofnananna.
Aðalbjörn Benediktsson vék að tegundafrumskóginum á véla-
markaðinum. Taldi hann erfitt að leiðbeina á vélasviðinu. Aðal-
björn kom inn á að erfitt gæti verið að hitta bændur heima. Jafn-
framt benti hann á að aðstæður búnaðarsambanda og bænda þeim
tilheyrandi væru misjafnar og taka bæri tillit til þess í starfi bún-
aðarsambandanna. Aðalbjörn taldi starfsmenn RALA marga og
kæmi það vel í ljós á ráðunautafundum.
Jón Guðmundsson bar fram spurningu til ráðunauta hvaða
vélategund skapaði mesta vinnu fyrir iðnaðarmenn. Jón studdi
bændabókhald því vandséð væri hvernig ætti að leiðbeina bændum
ef grunninn vantaði. Jón sagði að ömurlegur væri sá ráðunautur
sem ekki væri vel að sér á félagslega sviðinu. Jón taldi erfitt að
greina hvað væru gagnlegar og hvað gagnlausar leiðbeiningar því
leiðbeiningar skila sér ekki alltaf strax daginn eftir. Jóni fannst
leiðbeiningaþjónustan hafa verið sein að taka við sér hvað nýbú-
greinar varðaði.
Stefán Skaftason þakkaði erindi. Fjallaði hann um áburðarleið-
beiningar og þann grunn sem þær væru byggðar á. Þá vék hann að
fólksflóttanum úr sveitunum og sagði hann myndi halda áfram
meðan afkoma sveitafólks væri ekki tryggð. Færa þarf þjónustu út á
landsbyggðina. Stefán taldi það liðna tið að ráðunautar leiti heim
til bænda til að finna sér verkefni, því næg verkefni væru fyrir.
Bændur sem óska leiðsagnar verða að leita til ráðunauta. Stefán
sagði ennfremur að búnaðarsamböndin þyrftu að auka samstarf sin
á milli og mæta breyttum tímum í landbúnaði.
Jóhannes Sigvaldason vék að fosfórnum og ábyrgð sinni á
áburðarleiðbeiningum að minnsta kosti á Norðurlandi. Jóhannes
99