Frjáls verslun - 01.05.1980, Blaðsíða 41
Oö
þegar það losnar undan höndum
gráðugra fjármagnseigenda, sem
skara eld að sinni köku. Frjáls-
hyggjumenn segja, að árangur
Robinsons Krúsó sanni framleiðni
frjáls framtaks, ef það er óheft af
dauðri hönd oþinberrar skrif-
finnsku og ekki lamað með
gagnslausri sóun náttúruauðlinda
í fyrirfram vonlausar framkvæmdir.
Hvort sem þjóðir tileinka sér sós-
íalisma eða frjálsan markaðsbú-
skaþ, þá þurfa allar nútíma iðn-
þjóðir að nota verulegt fjármagn til
að framleiða neyzluvörur og til að
endurnýja og auka framleiðslu-
getuna. Nákvæml'ega eins og á
eyju Robinsons Krúsó, verður að
framleiða, ef auka á framleiöslu á
fjármagni og neyzluvörum. Það er
nauðsynlegt að færa út kvíarnar,
ef uppfylla á þarfir og vonir
stækkandi kynslóða.
Ríkisvaldið framleiðir ekki. Ef
það þarfnast auðlinda til að nota í
þágu ríkisins verður að taka þær
frá þeim, sem búa til hagnaðmn.
Hagnað má taka með sköttum eða
verðbólgu eins og á íslandi eða
beint eins og í Sovétríkjunum.
Álögurnar eru augljósar, þegar
starfsmenn ríkisins innheimta
skatta beint hjá einstaklingum.
Álögurnar eru engu að síður jafn-
raunverulegar, þegar sérhver ein-
staklingur er starfsmaður ríkisins
og ríkið tekur til sín hagnaöinn af
framleiðslu einstaklinganna.
Sósíalismi er stjórnmálakenn-
ing, sem felur í sér ákveðið hag-
kerfi. Sósíalistar þurfa að hafa á
bak við sig vald sterkrar mið-
stjórnar, áður en þeir geta tekið til
við hagstjórnina: Ríkisvald, sem
ræður yfir nær öllu fjármagninu og
hagnaðinum. Frjáls markaðsbú-
skapur er hins vegar efnahags-
kerfi, sem starfar bezt, því minna
sem ríkisvaldið skiptir sér af því.
Ríkisvaldiö þarf einungis að ráða
yfir nægilegu fjármagni og hagn-
aði til þess að sjá fyrir þeim þáttum
efnahagsstarfseminnar, sem
markaðurinn getur ekki annazt.
Stærstur hluti fjármagns og hagn-
aðar er í höndum einstaklinga.
Frjáls markaðsbúskapur, sem
hagkerfi, er náttúrulögmál og
verður því sú skipan, sem kemst á
efnahagsstarfsemina, nema kom-
ið sé í veg fyrir það.
Kjarni sósíalismans er yfirráð.
Eignarhald ríkisins á framleiöslu-
tækjunum er ekki nauðsynlegt. Að
41