Morgunblaðið - 08.06.2001, Page 22

Gunnar Ásberg Helgason í Lambhaga og fjölskylda hans hélt glæsilega
stúdentsveislu eftir útskriftina, en svo skemmtilega vildi til að Björgvin
bróðir hans lauk námi úr grunndeild málmiðna sama dag. Móðir þeirra,
Sjöfn Guðmundsdóttir, er stolt af sonum sínum.
ÞAÐ var stór stund í lífi Gunnars
Ásbergs Helgasonar sem búsettur
er í Lambhaga á Rangárvöllum um
sl. helgi er hann útskrifaðist sem
stúdent frá Fjölbrautaskóla Suður-
lands á Selfossi. Eins og hjá sam-
stúdentum hans var nú komið að
því að uppskera laun áralangrar
vinnu að settu marki. En leiðin var
torsóttari en fyrir flesta hjá Ás-
berg, eins og hann er gjarnan kall-
aður, þar sem hann er blindur,
hreyfihamlaður og með skerta
heyrn.
Veikindi Ásbergs hófust vet-
urinn 1989–90, þegar hann var 14
ára gamall, en þau hófust þannig
að hann fór að finna fyrir höf-
uðverk, augntruflunum og jafn-
vægisleysi. „Ég lenti í því að detta
niður þar sem ég stóð eða ganga á
hluti og ég stóð mig illa á skyndi-
prófum í fögum sem ég hafði alltaf
staðið mig vel í. Síðan veiktist ég
mjög skyndilega 6. mars 1990 er ég
missti sjónina á hægra auga og var
sendur í rannsókn daginn eftir, en
þá var ég farinn að missa sjónina á
hinu auganu.
Daginn eftir, 8. mars, var ég síð-
an skorinn upp á höfði þar sem
fannst mjög illkynjað stórt krabba-
meinsæxli á heilastofninum við litla
heila. Læknarnir náðu 99,9% af
æxlinu, sem auk þess að vera
hættulegt öndunarstöðvum heil-
ans, þrýsti óþyrmilega á sjóntaug-
arnar og þess vegna missti ég sjón-
ina.“
Lamaður, blindur og
mállaus eftir aðgerðina
Næstu dagar og vikur reyndust
Ásberg og fjölskyldu hans mjög
erfiðir tímar, en tveimur dögum
eftir aðgerðina missti hann allan
mátt og talgetu auk þess sem hann
hafði þegar misst sjónina. Ásberg
lá á gjörgæslu í þrjár vikur og aðr-
ar þrjár liðu áður en hann fór aftur
að geta tjáð sig, en á þeim tíma var
ekki vitað hvort hann myndi öðlast
máttinn, málið eða sjónina aftur
auk þess sem óttast var um andlega
heilsu hans.
Við tók lega á Landakoti fram á
sumar en þá hafði hann aftur öðl-
ast einhverja hreyfigetu, reyndar
mjög skerta þar sem jafnvægisleysi
einkennir allar hreyfingar, málið
var bjagað en sjóninni varð ekki
bjargað. Nú tók við tími geisla-
meðferðar og lyfjagjafar en vegna
hennar skertist heyrn Ásbergs að
einhverju leyti.
Allan næsta vetur var fjöl-
skyldan í stöðugum ferðum með
drenginn til Reykjavíkur þar sem
skiptist á innlögn til að fá inn-
rennslislyf, sprautumeðferð og
töflugjöf. Auk þess var ekið með
hann á Selfoss þrisvar í viku til
sjúkraþjálfara, þannig að það urðu
óteljandi ferðirnar milli Lamb-
haga, Selfoss og Reykjavíkur þenn-
an veturinn, en þess má geta að um
100 kílómetrar eru frá Lambhaga
til höfuðborgarinnar.
Uppbygging hefst
Um vorið 1991 var eiginlegri
krabbameinsmeðferð lokið og lík-
amleg og andleg uppbygging
næsta stórverkefni. Ásberg fermd-
ist um haustið en hann missti af
fermingunni sinni árið áður auk
þess sem hann datt alveg út úr
grunnskólanum sökum veikinda
sinna, en hann hafði sótt skóla á
Hellu. Þá tók við dvöl á Reykja-
lundi og áframhaldandi sjúkra-
þjálfun að því loknu hjá Gunnari
Leifssyni sjúkraþjálfara á Selfossi,
sem reyndar þjálfar hann enn í
dag.
Á næstu misserum vaknaði hjá
Ásberg löngun til að ljúka grunn-
skólanáminu auk þess sem hann
hafði áhuga á frekara námi eins og
jafnaldrar hans. Haustið 1993 sett-
ist hann á skólabekk í Fjölbrauta-
skóla Suðurlands á Selfossi, þar
sem ráðstafanir höfðu verið gerðar
af skólayfirvöldum og mennta-
málaráðuneyti til þess að taka við
honum, en ljóst var að hann þyrfti
á sérstökum úrræðum að halda til
að gera honum kleift að stunda
námið.
Í byrjun fékk hann sérkennslu til
að ljúka sínum grunnskólagreinum
auk þess sem hann samhliða því hóf
fljótlega nám í greinum sinnar
brautar, félagsfræði- og sál-
fræðibraut. Á átta árum hefur
hann þannig lokið við 2–3 ára
grunnskólanám auk hinna hefð-
bundnu fjögurra ára sem stúdents-
prófið venjulega tekur, en það
verður að teljast einstaklega vel að
verki staðið í hans stöðu.
Ásberg leynir ekki ánægju sinni
með fjölbrautaskólann, en allir sem
komið hafa að hans námi hafa
reynst honum einstaklega vel og
telur hann sig hafa verið sérlega
heppinn með kennara.
„Ég hafði frábæran umsjón-
arkennara, Hörð Ásgeirsson, sem
kenndi mér dönsku, stærðfræði og
sérkennslu í í ýmsum greinum.
Námið fór þannig fram að ég mætti
í tíma, hlustaði og tók þátt í nám-
inu eins og aðrir nemendur. Hörð-
ur útbjó efni fyrir mig á snældum,
sem ég hlustaði á heima og gerði
verkefni uppúr með aðstoð Hafdís-
ar systur minnar, en hún var mér
ómetanleg stoð og stytta við heima-
námið. Ég passaði vel uppá að læra
alltaf heima og tók þetta eins og
aðrir, bara skref fyrir skref.“
Aðspurður kveðst Ásberg ekki
stefna á frekara nám í bráð, en
„kannski kemur upp sú staða að ég
get farið í háskóla en ég hef ekki
gert upp við mig hvað myndi henta
mér að læra, e.t.v. stjórnmálafræði
eða mannfræði, það verður bara að
koma í ljós hvar ég enda“.
Íþróttir og pólitík
Ásberg hefur brennandi áhuga á
íþróttum og þá sérstaklega fót-
bolta. Hann „horfir“ á alla leiki í
sjónvarpinu, en hans lið eru Liv-
erpool og ÍBV.
„Ég er búinn að halda með þess-
um liðum síðan ég var lítill strákur
og geri enn. Svo finnst mér gaman
að fylgjast með formúlunni en
minn maður er Häkkinen. Ég nýt
þess að ferðast og hef farið nokkr-
um sinnum til útlanda með Blindra-
félaginu og ætla einmitt með þeim
til Finnlands í sumar. Svo fylgist ég
með umræðum á Alþingi í sjón-
varpinu, hlusta á hljóðbækur og
rökræði við vini mína um pólitík. Í
átta ár hefur Jón Thorarensen
skólabílstjóri á Hellu ekið mér í
skólann á Selfossi og við erum bún-
ir að kryfja þetta allt til mergjar,
við rífumst mikið því hann er arg-
asta íhald en ég á samleið með
Framsókn. Það geta ekki allir allt-
af verið sammála, en ég er búinn að
reyna mitt til að snúa honum.“
Ásberg hefur svo sannarlega
komist yfir margar hindranir með
jákvæðu hugarfari sínu, segist
vera alveg laus við bölsýni og
þunglyndi en finnst slæmt að geta
ekki unnið vegna fötlunar sinnar.
Það er ekki hægt annað en að vera
hugfanginn þegar slík hetja verður
á vegi manns og margir alheil-
brigðir mættu taka hans jákvæðu
lífssýn sér til fyrirmyndar.
Morgunblaðið/Aðalheiður Högnadóttir
Nýstúdentinn með þeim þrem sem hafa fylgt honum gegnum súrt og sætt í námi og þjálfun, f.v. Jón Thor-
arensen skólabílstjóri, Gunnar Leifsson sjúkraþjálfari og Hörður Ásgeirsson, sérkennari á Selfossi.
Fékk viðurkenn-
ingu fyrir dugnað
og þrautseigju
Lauk stúdentsprófi mikið fatlaður
Hella
SLÁTTUR hófst á Þorvaldseyri
undir Eyjafjöllum á miðvikudaginn,
eins og fram kom í blaðinu í gær, og
var það 10 dögum fyrr en í fyrra. Að
sögn Ólafs Eggertssonar bónda hafa
tún hans sjaldan eða aldrei verið
jafngóð og nú í byrjun sumars.
Morgunblaðið/Halldór Gunnarsson
Sláttur hafinn
Holt
LANDIÐ
22 FÖSTUDAGUR 8. JÚNÍ 2001 MORGUNBLAÐIÐ
SJÓMANNADAGSBLAÐ Snæ-
fellsbæjar 2001 kemur út á sjó-
mannadaginn 10. júní nk. Þetta
blað er hið sjötta í röðinni sem sjó-
mannadagsráðin í Ólafsvík og á
Hellissandi gefa út.
Blaðið byrjar á hugvekju eftir
sr. Lilju Kristínu Þorsteinsdóttur
á Hellissandi. Þá er viðtal við
Steinunni Þorsteinsdóttur, ekkju
Hauks heitins Sigtryggssonar út-
gerðarmanns í Ólafsvík og Matth-
ías Pétursson fv. kaupfélagstjóra á
Hellissandi á árunum milli 1950 og
1960 skrifar grein í blaðið. Viðtöl,
sem tekin eru af Óskari H. Ósk-
arssyni, eru við Torfa Sigurðsson
trillukarl í Ólafsvík og Sigurð V.
Sigurðsson skipstjóra á Magnúsi
SH frá Rifi. Þá segir Stefán J. Sig-
urðsson frá byggingu ,,Mafíunn-
ar“ í Ólafsvík.
Grein er um þann merkisfisk
lúðuna eftir Gest Hólm Kristins-
son trillukarl í Stykkishólmi og
margar myndir eru úr Hólminum.
Þá eru myndir og greinar frá
Grundarfirði, ma. frá Runólfi Guð-
mundssyni skipstjóra. Þá eru fjöl-
margar greinar um menn og mál-
efni og ennfremur prýða blaðið
gamlar myndir.
Blaðið er 76 síður að stærð og
prentað og unnið í Steinprent ehf í
Ólafsvík. Blaðið verður til sölu á
Grandakaffi í Reykjavík og einnig
verður það borið í hús á Snæfells-
nesi fyrir sjómannadaginn. Rit-
stjóri Sjómannadagsblaðs Snæ-
fellsbæjar er Pétur S. Jóhannsson.
Sjómannadags-
blað Snæfellsbæj-
ar 2001 komið út
Snæfellsbær