Morgunblaðið - 26.06.2001, Side 53

FÓLK Í FRÉTTUM
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 26. JÚNÍ 2001 53
GULLY býr í smábænum Svend-
borg á Suður-Fjóni, bæ sem telur þó
um 50.000 manns, sem myndi teljast
harla gott á íslenskan mælikvarða.
Þar býr hún ásamt eiginmanni, sem
er skipstjóri, og starfar við mat-
reiðslu og bakstur.
Tónlistin hefur þó alla tíð staðið
hjarta Gullyar nærri og eftir hana
liggja heilar fimm plötur, Drømmen
(1989), En Hilsen Til Min Hjemstavn
(1991), Jeg L’ar Døren Stå På Klem
(1995), Sangen Til Dig (Nordiske
Viser) (1997) og svo þessi nýja að
sjálfsögðu.
Tónlist Gullyar er skemmtileg
blanda af skandinavískum vísnasöng
og dægurtónlist og leggur hún fyrir
sig bæði dönsku og íslensku í söngn-
um. Á dögunum var Gully stödd hér-
lendis í vina- og fjölskylduheimsókn
og gaf hún sér þá tíma til að koma
upp á Morgunblað og spjalla lítið eitt
yfir rjúkandi kaffi.
Sterkur vilji
Gully segir að eitthvað sé nú að
gera í spilamennskunni úti; hún leiki
á elliheimilum, skólum, hátíðum og
félagsheimilum og bara hvar sem
pantað er.
„Það er voðalega misjafnt hvernig
þetta er,“ segir Gully. „Það getur
komið mánuður sem er mjög góður
og svo mánuður þar sem allt er
dautt.“
Diskinn gefur hún út sjálf og seg-
ist vera orðin ýmsu vön í þeim efn-
um. „Það var plötufyrirtæki sem gaf
út tvo fyrstu en þrjá síðustu hef ég
gefið út sjálf. Þar er mesta vanda-
málið, það að markaðssetja - það er
það erfiðasta. Það er ekkert mál að
semja lögin.“
Hún bætir því svo við að það sé
óneitanlega kostur að vera ekki und-
ir pressu frá neinum.
„Það er viljinn,“ svarar Gully, að-
spurð um hvað það nú eiginlega sé
sem reki hana áfram í þessu. „Sterk-
ur vilji. Það gleður mig að syngja og
semja lög. Ég get ekki látið þetta
vera.“
Það er ekki hlaupið að því að fá al-
mennilega dreifingu þegar um svona
„litla“ útgáfu er að ræða; og yfir-
menn stærri verslanna missa ekki
svefn þó að diskur eins og Gullyar
vanti. Þetta segir hún eðlilega vera
til vansa en sé nú hætt að svekkja sig
á þessu. Það hafi hins vegar komið
henni þægilega á óvart að platan var
dæmd í stærri blöðum eins og Jyl-
lands Posten og Berlingske Tidende.
Kemur ósjálfrátt
Áhrifavaldar Gullyar í listinni eru
fjölmargir, bæði íslenskir sem
erlendir eðlilega. Af íslenskum
nefnir hún Bubba og Bergþóru
Árnadóttur og segist ennfremur
vera mjög hrifin af Agli Ólafssyni. Af
erlendum nefnir hún Anne Linnet og
Kim Larsen og einnig vísna-
söngvarann Thomas Kjellerup.
Gully á tvo texta á nýju plötunni
en svo eru þarna t.d. textar eftir Jó-
hannes úr Kötlum og Bergþóru
Árnadóttur. Einnig koma nokkrir
danskir textahöfundar við sögu en
Gully vinnur náið með þeim.
„Ég bað hann Andreas P. Nilsen
t.d. að gera texta um Akureyri og gaf
honum þá punkta um hvernig
stemmningu ég vildi fá.“
Tilhögunin við samningu sjálfra
laganna getur svo verið margskonar.
„Stundum sest ég niður í þeim til-
ganginum að semja lög. En stundum
hef ég bara verið að kíkja aðeins á
ljóðin og þá höfðar eitthvað eitt
þeirra það sterkt til mín að lagið
kemur ósjálfrátt. Stundum gengur
þetta fljótt fyrir sig og svo er maður
oft að laga til, breyta og bæta.“
Hvað framtíðina áhrærir hefur
Gully ýmislegt á prjónunum þó ekk-
ert sé endanlega naglfest.
„Ég veit það ekki...ég hef mínar
áætlanir náttúrulega en þetta þarf
allt að hanga saman við tíma og fjár-
hag,“ segir hún íbyggin á svip. „Ég
væri til í að gera safndisk með öllum
íslensku lögunum mínum og gefa út
hér á landi. Svo langar mig til að
gera disk, bara með dönskum lögum;
dægurlagavænum þá. Þetta er ég
svona að melda í huganum - og það
er auðvitað engin pressa á mig frá
einhverju plötufyrirtæki. Það er
auðvitað stór kostur.“
Gully Hanna Ragnarsdóttir gefur út hljómdisk
„Get ekki látið þetta vera“
Gully Hanna hefur verið búsett í Danmörku
í 25 ár og er diskurinn nýji, Endnu en-
gang..., hennar fimmti. Arnar Eggert
Thoroddsen ræddi við listamanninn.
Morgunblaðið/Arnaldur
Gullý Hanna var í fríi heima á Íslandi á dögunum og naut veðurblíðunnar.
arnart@mbl.is
ÞAÐ er óhugnanlegt að eitthvað
jafn óraunverulegt eins og það að
versla sér eiginkonu í gegnum
póstinn skuli vera staðreynd. Þær
eru þó ekki keyptar í póstkröfu,
eins og enska heitið „Mail order
bride“ gefur til kynna. Og ég leyfi
mér að efast um að það sé efst á
baugi hjá öllum þessum konum
sem skrá sig á slíka lista að finna
ástina, þó að hún væri þeim líkleg-
ast vel þeginn bónus. Þetta fer
þannig fram að „biðlarnir“ kaupa
heimilisföng „brúðanna“ og ef
efnafræðin gerir sitt í gegnum
pennaskrifin þá fara skiptin fram.
Flugmiði til Bandaríkjanna í kaup
fyrir að yrða orðið „já“ fyrir fram-
an almættið og aðra brúðkaups-
gesti.
Fyrir okkur sem lifum í „góð-
ærinu“ hér á klakanum virkar
þetta ef til vill sem afar óhagstæð
kaup. Skilningsleysi okkar á þess-
um málum stökkbreytist jafnvel í
fyrirlitningu, sem bitnar oftar en
ekki á konunum fremur en karl-
mönnunum. Þess vegna er bókin
Mail Order Bride eftir kanadíska
höfundinn Mark Kalesniko afar
mikilvæg, því hún segir okkur sögu
af slíku hjónabandi frá sjónarhorni
brúðarinnar.
Kyung er ung og glæsileg kona
frá Kóreu sem hefur samþykkt
bónorð Montgomery Laddy Wheel-
er (kallaður Monty), sem er fremur
einfaldur maður, eigandi dóta- og
myndasögubúðar í heimahúsi.
Við fáum ekkert að vita um for-
tíð Kyung, en maður fær það á til-
finninguna að hún sé að flýja
heimaland af einhverjum persónu-
legum ástæðum. Eina skýringin
sem hún gefur er að hún hafi þráð
breytingu og lesandinn fær á til-
finninguna að hún hafi verið leit-
andi að auknu frelsi og innri ró.
Fyrst þegar Kyung kemur heim
til Monty bregður henni í brún.
Maðurinn hefur mikinn áhuga á at-
vinnu sinni, svo vægt sé til orða
tekið, því í íbúð hans, sem er fyrir
ofan verslunina, eru fleiri leikföng
en á neðri hæðinni. Hann hefur
líka sérstakt dálæti á öllu sem er
frá Asíu, safnar t.d. dúkkum af
Asíustúlkum. Fljótlega fær maður
það á tilfinninguna að Kyung sé að-
eins viðbót í safnið. Monty er sem
sagt með slæmt tilfelli af „gulu
veikinni“, eins og vinkona Kyung
bendir henni réttilega á, þ.e. hann
er haldinn sjúklegri þráhyggju fyr-
ir asísku kvenfólki.
En Kyung er sem betur fer með
bein í nefinu, þótt hún hafi ef til vil
ekki vitað af því áður en hún kom
til Kanada, og í örvæntingarfullri
leit sinni að nýjum spennandi upp-
lifunum kemst hún í samband við
listahóp sem færir henni lykilinn
að frelsinu sem hún leitaði að. En
þá byrja vandræðin þar sem Monty
hafði ekki alveg reiknað með því að
„Asíu-dúkkunni“ hans fylgdi sjálf-
stæður vilji og að hún hefði ein-
hvern persónuleika yfir höfuð.
Ef við ætlum einhvern tímann að
sigrast á vaxandi fordómum gegn
nýbúum í okkar landi væri ekki
galin hugmynd að gera svona bæk-
ur að skyldulesningu í framhalds-
skólum landsins.
MYNDASAGA
VIKUNNAR
Afleiðingar
„gulu veikinnar“
Birgir Örn Steinarsson
Mail Order Bride eftir Mark Kales-
niko. 261 blaðsíða. Útgefin af Fan-
tagraphics Books árið 2001. Fæst í
myndasöguverslun Nexus.
biggi@mbl.is