Morgunblaðið - 18.08.2001, Side 53

FÓLK Í FRÉTTUM
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 18. ÁGÚST 2001 53
BRÆÐURNIR Jørgen ogNiels Olsen eru nýjustumeðlimir í hinum sífelltstækkandi Íslandsvina-
hóp. Þeir héldu tónleika í gærkvöld á
Broadway fyrir fullu húsi og í kvöld
á að endurtaka leikinn. Flestir
tengja þá bræður líklega við smell-
inn „Fly On the Wings Of Love“ sem
tryggði þeim sigur í Evró-
vision-söngvakeppninni í fyrra. Það
sem kannski færri vita er að þeir
bræður eru búnir að spila tónlist op-
inberlega síðan þeir voru ellefu og
fimmtán ára gamlir.
Það liggur því beinast við að fá að
fræðast örlítið um hin fornu afrek
þeirra á tónlistarsviðinu.
„Við stofnuðum hljómsveitina The
Kids árið 1965. Þá vorum við bara
börn, ég var fimmtán ára og bróðir
minn var ellefu. Með okkur spiluðu
gítarleikari sem var þrettán ára og
bassaleikari sem einnig var ellefu
ára,“ segir Jørgen.
„Fyrstu tónleikarnir sem við héld-
um voru þegar við hituðum upp fyrir
hina vinsælu The Kinks.“
Það hlýtur að hafa verið mikil
upplifun fyrir ykkur svona unga að
fá að hita upp fyrir The Kinks.
„Já, það var það vissulega,“ segir
Niels.
„Sérstaklega vegna þess að öll
vinsælustu lög þessa tíma komu frá
Bretlandi, frá Kinks, Rolling Stones
og Bítlunum. Þeir voru mjög vinsæl-
ir á þessum tíma.“
Eilíflega í öðru sæti
Þið urðuð síðan mjög vinsælir í
heimalandi ykkar eftir að þið senduð
frá ykkur plötuna Olsen.
„Já, það byrjaði með vinsældum
lagsins „Angelina“ sem var að finna
á plötunni, ég held að það hafi verið
árið 1972,“ rifjar Nels upp.
„Við tókum plötuna upp í Bret-
landi. Það var gaman að fá að reyna
upptökutækni sem ekki var til í Dan-
mörku.“
„Við tókum upp í sama hljóðveri
og Bítlarnir hljóðrituðu sum laga
sinna og það var mjög hvetjandi,“
bætir Jørgen við.
Hann heldur svo áfram að rifja
upp:
„Árið 1981 áttum við svo annað lag
sem varð mjög vinsælt, „Marie
Marie“. Það varð mjög vinsælt í
Þýskalandi og víðar,“ segir Jørgen.
„Við tókum upp nokkrar plötur
eftir það en engin þeirra sló beint í
gegn. Fyrsti stóri smellurinn okkar
síðan 8́1 var í rauninni bara „Fly On
The Wings Of Love“ sem sigraði í
Evróvision-söngvakeppninni í
Stokkhólmi í fyrra.“
Þið höfðuð tekið þátt í undan-
keppninni í Danmörku fimm sinn-
um, og þú Jørgen tvisvar til viðbótar
einn; var ekki kominn tími til að þið
ynnuð í keppninnni?
Þeir bræður skellihljæja og sam-
sinna heilshugar.
„Við héldum að við yrðum eilíflega
í öðru sæti undankeppninnar,“ segir
Jørgen.
„Við áttum því ekki von á að vinna,
hvað þá í stóru keppninni. Okkur
fannst það nógu mikill sigur að vinna
í undankeppninni.“
„Ég man að ég sagði við Jørgen,
eftir að við komum fram á Evró-
vision og heyrðum viðbrögðin, að
lagið okkar ætti kannski eftir að
hljóta einhverja spilun á Norður-
löndum,“ segir Niels. „Við bjugg-
umst ekki við að vinna og við bjugg-
umst ekki við að selja eins margar
plötur og við höfum gert eftir sig-
urinn.“
Björk, lopapeysur
og leiðtogafundurinn
Þið gáfuð nýlega út smáskífuna
„Walk Right Back“. Er ekki erfitt að
reyna að fylgja eftir velgengni „Fly
On The Wings Of Love“?
„Jú, það er vissulega mjög erfitt,“
segir Jørgen. „Það er erfitt að fylgja
eftir lagi sem var svona gífurlega
vinsælt. Það virðist sem öll Evrópa
kunni lagið, það er sama hvert við
förum það eru allir að syngja lagið.
Ég get sagt þér eitt, eftir að
keppendurnir frá Estóníu sigruðu í
Evróvision-keppninni í ár fórum við
til þeirra baksviðs til að óska þeim til
hamingju með sigurinn og þá hófu
þeir að syngja lagið okkar,“ segir
Jørgen og þeir bræður skella uppúr.
Þegar bræðurnir eru spurðir
hvort þeir hlakki til að spila fyrir Ís-
lendinga stendur ekki á svari.
„Já, við hlökkum mikið til. Við höf-
um því miður aldrei komið hingað
áður. Við höfum bara millilent í
Keflavík en ekkert skoðað af landinu
ykkar. Við höfum hlakkað mikið til
að koma,“ segir Jørgen.
„Við vitum þó sitthvað um landið.
Þið eigið auðvitað einstaklega fal-
lega náttúru og við höfum heyrt víða
að íslenskt kvenfólk sé það falleg-
asta í heiminum og ég held að það sé
bara rétt. Við könnumst auðvitað við
íslensku lopapeysurnar og Björk að
sjálfsögðu.“
„Já, og fyrrverandi forsetann ykk-
ar, frú Finnbogadóttur. Svo man ég
eftir leiðtogafundinum sem haldinn
var hér um árið. Og við könnumst
við Mezzoforte,“ bætir Niels við.
Stöðvaðir í tollinum
Hvernig ætlið þið að verja tíman-
um hér á landi?
„Við höfum því miður ekki tæki-
færi til að skoða mikið af landinu í
þetta sinn þar sem við fljúgum heim
á sunnudaginn,“ segir Jørgen og
þykir það greinilega miður.
Þið eigið greinilega marga aðdá-
endur á Íslandi, það seldist upp á
fyrri tónleika ykkar svo þið ákváðuð
að halda aukatónleika.
„Já, það er alveg frábært. Okkur
þykir mjög vænt um það,“ segir
Niels hæstánægður með viðtökurn-
ar.
„Það var mjög fyndið þegar við
lentum í morgun og vorum á leiðinni
gegnum tollinn. Þá kölluðu tollverð-
irnir á okkur og við urðum hálf
skelkaðir. Þá voru þeir bara að biðja
okkur um eiginhandaráritun. Auð-
vitað máttu þeir fá eins margar eig-
inhandaráritanir og þeir vildu,“ seg-
ir Jørgen.
En það þurfa fleiri að komast að
bræðrunum síkátu og spyrja þá
spjörunum úr svo blaðamaður þakk-
ar fyrir sig og kveður hina einkar
viðkunnanlegu Jørgen og Niels.
„Öll Evrópa kann
lagið okkar“
Í kvöld, sem og í gær-
kvöld, ætla hinir við-
kunnanlegu Olsen-
bræður að skemmta
gestum á Broadway.
Birta Björnsdóttir hitti
bræðurna síkátu yfir
kaffibolla.
birta@mbl.is
Morgunblaðið/Golli
Niels og Jørgen Olsen.