Morgunblaðið - 09.09.2001, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 9. SEPTEMBER 2001 25
Upplýsingar og innritun í síma
555 4980 og á www.ntv.is
Myndvinnsla í Photoshop
Teikning í Freehand
Umbrot í QuarkXpress
Samskipti við prentsmiðjur
og fjölmiðla
Meðferð leturgerða
Meðhöndlun lita
Lokaverkefni
Kennd er gerð og uppsetning
auglýsinga, blaða og bæklinga.
Vinnuferlið er rakið, allt frá hugmynd að
fullunnu verki. Námið er 156 kennslustundir.
Örfá sæti laus á síðdegisnámskeið sem byrjar 11. sept.
Hólshrauni 2 - 220 Hafnarfirði - Sími: 555 4980
Hlíðasmára 9 - 201 Kópavogi - Sími: 544 4500
Eyravegi 37 - 800 Selfossi - Sími: 482 3937
Póstfang: skoli@ntv.is - Veffang: www.ntv.is
Atækni
Helstu námsgreinar
uglýsinga-
Örfá
sætilaus
n
t
v
.i
s
nt
v.
is
n
tv
.i
s
K
la
p
p
a
ð
&
k
lá
rt
/
ij
Jóga gegn kvíða með Ásmundi Gunnlaugssyni
hefst 18. september – Þri. og fim. kl. 20.00
Ásmundur
Auðbrekku 14, Kópavogi,
sími 544 5560 og 864 1445.
Yoga Studio – Halur og sprund ehf.,
Umboðsaðili fyrir Custom
Craftworks nuddbekki og
Oshdhi ilmkjarnaolíur o.fl.
4ra vikna uppbyggjandi námskeið, m.a. byggt á eigin reynslu Ásmundar, fyrir þá sem eiga
við streitu, kvíða og fælni að stríða og/eða eru að ganga í gegnum miklar breytingar í lífinu.
Kenndar verða leiðir til þess að slaka á og öðlast aukið frelsi og lífsgleði. Engin reynsla eða
þekking á jóga nauðsynleg. Ásmundur tekur fyrir þætti eins og jógaleikfimi (asana), öndun,
slökun og andleg lögmál sem stuðla að velgengni, jafnvægi og heilsu.
Traust námskeið frá árinu 1994 — byggt á reynslu. (Sjá einnig www.yogastudio.is)
Næsta grunnnámskeið hefst 18. september. Þri og fim. kl. 19.00 í 4 vikur.
EINHVERN tímann umdaginn fór ég að geraathugasemdir við kon-una mína, hana
Ágústu, sem endaði með því að
aldrei þessu vant fórum við hjónin að rífast.
Ekki kannske þannig að skellt væri hurðum
eða gengið á dyr. En þetta rifrildi eyðilagði
hálfpartinn daginn og kvöldið og þegar við
ákváðum að gera út um deiluefnið, daginn eft-
ir, var ég búinn að gleyma hvers vegna við rif-
umst. Bara mundi það alls ekki. Mundi það
eitt að ég hafði orðið leiður og við bæði, sem
spillti deginum og skemmdi andrúmsloftið á
heimilinu.
Getur verið að þetta hafi komið fyrir fleiri?
Getur verið að við séum oftar en ekki að gera
úlfalda úr mýflugu, æsa okkur út af smáat-
riðum, láta annað fólk fara í taugarnar á okk-
ur? Út af einhverju sem engu máli skiptir.
Sem er gleymt um leið og það er búið. Eyði-
leggja dýrmæta daga, spilla friðnum, sóa dýr-
mætum stundum í fánýtt karp? Láta ómerki-
lega og ábyrgðarlausa hælbíta úti í bæ trufla
sig með meinfýsnu slúðri. Ergja sig yfir smá-
munum, reiðast út af engu, æsa sig að óþörfu,
gera mál út af tittlingaskít.
Jú, jú auðvitað geta krakkarnir verið
óþekkir, makinn með tuð eða einhver vinnu-
félagi leiðinlegur. Auðvitað er það ergilegt og
svekkjandi að verða fyrir mótlæti eða ósann-
gjörnum athugasemdum. Auðvitað er stund-
um eitthvað gert á hlut manns. Maður getur
jafnvel orðið leiður og svekktur þegar kapp-
leikur tapast eða hlutabréfin hrapa eða þegar
iðnaðarmaðurinn svíkur mann um að koma á
réttum tíma. Það er yfrið nóg af
tilefnum til að vera í fúlu skapi og
láta sér líða illa. Og vera fúll á
móti. Ef maður vill endilega vera í
vondu skapi, þá er það enginn
vandi að vera í vondu skapi. Nóg eru tækifær-
in.
Ég þekki marga menn sem hafa verið með
ólund og önugheit alla sína ævi og sjá aldrei
glaðan dag. En þeir eru sjálfum sér verstir og
maður sækist ekki eftir félagsskap þeirra.
Þeir slökkva á öllu í kringum sig, murka nán-
ast úr manni lífið og þegar ég segi lífið, þá á ég
við lífsgleðina og þá undursamlegu staðreynd
að fá að vera til í sátt og samlyndi við sjálfan
sig og aðra.
Er það ekki tilgangurinn með tilverunniog hver veit hvenær ævin er öll? Ung-ur maður leggur land undir fót til að
taka þátt í spennandi keppni og stunda áhuga-
mál sitt og áður en hendi er veifað er hann all-
ur í skelfilegu slysi. Fjórir mannvænlegir
samborgarar vilja verja helginni uppi á heið-
um í góðum félagsskap og við skemmtilega
veiði. Hendinni er aftur veifað og þeir eru
látnir þegar að þeim er komið. Gasleki. Annað
þurfti ekki til. Gamall kunningi heilsar glað-
hlakkalega þar sem hann ekur um í leigubíln-
um sínum. Nokkrum vikum síðar birtist dán-
arfregn um þennan sama mann.
Maðurinn með ljáinn gerir ekki boð á und-
an sér. Lífið reyndist styttra fyrir þessi fórn-
arlömb og mörg, mörg önnur, sem hverfa og
kveðja langt fyrir aldur fram. Hafa ekki einu
sinni tíma til að kveðja.
Og hver er næstur? Ég, þú, ástvinurinn,
samferðamaðurinn, gamli gleðigjafinn úr hópi
þeirra mörgu, sem við höfum átt samleið með?
Eigum við þá að eyða þessum stutta tíma,
hérna megin móðunnar miklu, til að standa í
þrasi og leiðindum, þusa yfir ómerkilegheit-
um, sem eru gleymd daginn eftir?
Tíminn er nefnilega naumur. „It is later
than you think,“ sagði gamall heimilisvinur og
kærði sig kollóttan um rekistefnur og refil-
stigu og allar þær raunir sem aðrir menn bera
á öxlum sér vegna misskilnings um meinta
ábyrgð sína. Hann teygaði í botn þær lysti-
semdir og lífsnautnir sem honum buðust og
dó sæll og glaður þegar þar að kom. Skildi
sem sagt samhengið í tilvistinni og þá stuttu
dvöl, sem okkur öllum er gefin hér á jörðinni.
Tilvera okkar er undarlegt ferðalag, sagði
Tómas og það eru orð að sönnu.
Við hefðum getað verið uppi á öðrum tíma.
Við hefðum hugsanlega aldrei fæðst. Eða búið
annars staðar, eða verið öðruvísi. „Það er svo
misjafnt sem mennirnir leita að/ og misjafn
tilgangurinn sem fyrir þeim vakir.“
Ég segi fyrir mig, að ég er sjálfsagt ekki
hættur að rífast eða ergjast en ég er að reyna
að tileinka mér þann hugsunarhátt að gera
gott úr hlutunum frekar en hitt. Taka því af
stillingu sem að höndum ber, en gleðjast í
góðra vina hópi og þakka fyrir samferða-
mennina, sem mér voru gefnir. Það er nefni-
lega ekkert sjálfsagt að eiga þá að, sem maður
á að. Við hefðum getað misst af því að eiga þá
að vinum sem við eigum að vinum og alla þá
hina sem okkur er annt um. Það er ekkert
sjálfgefið að vera til þegar maður er til.
Við hefðum allt eins getað verið uppi á
söguöld eða á hinum myrku öldum allsleys-
isins. Án menntunar, fjármuna, þæginda. Étið
tros. Án þess að njóta velferðar og velmeg-
unar í samfélagi nútímans, án þess að hafa
skilning á muninum á góðu og illu, búið við
einræði, búið við harðræði, setið uppi með of-
ríki og þrælsótta. Hvað gerðu söguhetjurnar
á landnámsöld, þegar eitthvað var gert á hlut
þeirra? Drápu á víxl. Hvað gerðu kirkjunnar
menn, þegar lúterskan var innleidd? Háls-
hjuggu Jón Hólabiskup Arason. Og synina
með. Þetta voru kölluð siðaskipti!
Svo var hinum drekkt sem minna máttu sín.
Þá er betra að reiðast og rífast og gleyma
síðan tilefninu daginn eftir. Hafa rænu á því
að tæma bikarinn án þess að grípa til hefnda
eða vopna. Við lifum alténd í siðuðu samfélagi
og bítum ekki í skjaldarrendur þótt eitthvað
fari úrskeiðis.
Og hver segir að lífið eigi að vera sam-felld hamingja og sæla? Breyskleik-arnir eru margir hjá okkur öllum og
við erum sífellt að falla fyrir freistingum og
forboðnum ávöxtum og mæta andstreymi og
áföllum.
Er þá ekki mikilvægara að þakka fyrir hitt
sem gengur okkur í haginn. Þakka fyrir sæl-
ustundirnar og þakka fyrir samferðamennina.
Þakka fyrir sig. Og gleyma því hvers vegna
við vorum að rífast.
Takk fyrir sam-
ferðamennina
Eitt rifrildi getur eyðilagt daginn, en næsta dag er
tilefnið gleymt. Ellert B. Schram spyr hvort ekki sé
betra að þakka fyrir það, sem gengur í haginn, og
gleyma af hverju við vorum að rífast.
HUGSAÐ
UPPHÁTT
ÁSTAND brunavarna í fjallaskálum
hefur versnað frá því að könnun var
síðast gerð árið 1996 og er, að sögn
Björns Karlssonar, brunamálastjóra,
langt frá því að vera viðunandi.
Brunamálastofnun gerði úttekt á
ástandi í fjallaskálum nú í sumar þar
sem skoðaðir voru 28 fjallaskálar.
Björn segir að stofnunin ætli að
mælast til þess við sveitarfélög að
harðar verði tekið á brunavörnum í
slíkum skálum en gert hefur verið
hingað til. Hann segir jafnframt að
eigendum slíkra skála verði að gera
mun betur grein fyrir ábyrgð þeirra,
en síðast þegar svona könnun var
framkvæmd hafi sumir þeirra ekki
brugðist vel við tilmælum slökkviliðs-
stjóra um úrbætur.
Samkvæmt byggingarreglugerð
skulu fjallaskálar, þar sem gert er
ráð fyrir fleiri en 10 manns í gistingu,
uppfylla kröfur sem gerðar eru um
gistiheimili og hótel, að svo miklu
leyti sem unnt er miðað við aðstæður.
Sérstaklega á það við varðandi við-
vörun, flóttaleiðir og neyðarmerking-
ar.
Björn segir að 74 prósent fjalla-
skála sem skoðaðir voru í sumar hafi
fengið einkunnina slæmt eða óviðun-
andi og það sé í alla staði óviðunandi.
Þrír skálar fengu ágætiseinkunn,
fjórir sæmilegt, 15 skálar fengu ein-
kunnina slæmt og fimm skálar fengu
einkunnina óviðunandi. „Niðurstað-
an er sú að brunavarnir einungis 26
prósenta fjallaskála geti talist viðun-
andi. Það er þó athyglivert að tveir
yngstu skálarnir fá einkunnina ágætt
og sýnir það að við nýbyggingar virð-
ast eigendur fara eftir bygginga-
reglugerð,“ sagði Björn og taldi jafn-
framt áhyggjuefni að umferð
ferðamanna hafi aukist nokkuð á
svæðum þar sem sumir skálanna
væru komnir til ára sinna.
Björn segir að eigendur skála beri
fulla ábyrgð á því að farið sé eftir lög-
um og reglugerðum hvað varðar
brunamál og að sveitarfélög hafi eft-
irlitsskyldu að gegna þar að lútandi.
Verði misbrestur á eiga sveitarfélög
að semja við eigendur um úrbætur.
„Brunamálastofnun á samkvæmt
lögum að hafa yfirumsjón með eld-
varnaeftirliti sveitarfélaga í þeim til-
gangi að tryggja samræmi á landinu
öllu, þó svo að stofnunin megi ekki
hafa bein samskipti við eigendur
bygginga í þessu sambandi,“ sagði
Björn og bætti við að færu eigendur
fjallaskála ekki eftir umsömdum
áætlunum um úrbætur gætu sveitar-
félög notað ýmsar aðferðir til að
knýja á um þær, t.a.m. með dagsekt-
um. Þá væri jafnvel hægt að loka hús-
um, þótt slíkar aðgerðir væru afar
sjaldgæfar.
Björn segir ástand skála á Suður-,
Norður- og Austurlandi hafa verið
skoðað að þessu sinni og ekki væri
hægt að tala um að ástandið væri
verra í neinum einum landsfjórðungi
frekar en öðrum.
Skýrsla Brunamálastofnunar um fjallaskála
Sveitarfélög taki
harðar á brunavörnum