Morgunblaðið - 18.01.2002, Blaðsíða 28

UMRÆÐAN
28 FÖSTUDAGUR 18. JANÚAR 2002 MORGUNBLAÐIÐ
HINN 1. febrúar
2001 samþykkti bæjar-
stjórn Ísafjarðarbæjar
að halda Landsmót
UMFÍ árið 2004. Hún
samþykkti að tryggja
að þau mannvirki sem
mótshaldið útheimti
yrðu til staðar. Að vísu
voru hafðir fyrirvarar
af hálfu bæjarstjórnar
um að bæði kæmi til
álitlegur styrkur úr
ríkissjóði og að bænum
tækist að fjármagna þá
lágmarksaðstöðu sem
mótshaldið krefðist.
Umræðan í bæjar-
stjórn og meðal bæjar-
búa snerist í nær heilt ár um stað-
setningu mannvirkja: leikvang fyrir
frjálsíþróttir og knattspyrnu (knatt-
spyrnuvöllurinn á Torfnesi er ónot-
hæfur) og 25 m sundlaugar (sem þó
var hægt í neyð að bjarga á annan
hátt), en þessi mannvirki þarf til við-
bótar þeim sem fyrir eru. Auk þess
hefðu áhorfendasvæði og tjaldsvæði
þurft lagfæringar við til að geta tekið
á móti þeim 1.500–2.000 keppendum
og 10–15 þúsund gestum sem áætlað
er að hefðu heimsótt Vestfirði af
þessu tilefni. Í því sambandi má
benda á þau margfeldisáhrif sem
fylgt hefðu jákvæðri umræðu í þjóð-
félaginu og kynningu á svæðinu fyrir
ferðaþjónustu, mannlíf og atvinnu-
vegi ef staðið hefði verið við fyrir-
heitin. Alltaf lá ljóst fyrir að fjárlaga-
nefnd veitti einungis fé til byggingar
frjálsíþróttavallar með bundnu slit-
lagi (tartan) en enginn slíkur er til í
fjórðungnum. Bærinn þarf hvort
sem er að laga knattspyrnuvöllinn og
áhorfendasvæðið en nýlegt og gott
vallarhús með búningsaðstöðu er á
Torfnesinu. Við enda vallarins stend-
ur hið stórglæsilega íþróttahús bæj-
arins.
Stærstu mistök bæjarstjórnar og
embættismanna á bæjarskrifstof-
unni voru að láta ekki gera kostn-
aðaráætlun vegna byggingar mann-
virkja fyrir Landsmót fljótlega eftir
að samþykktin var gerð og ákveða
staðsetningu mannvirkja. Heldur
var rokið til eftir borgarafundinn
sem UMFÍ stóð fyrir á Hótel Ísafirði
í byrjun desember 2001 tæpu ári eft-
ir að bæjarstjórn samþykkti nær
samhljóða að tryggja mannvirkja-
gerð til mótshaldsins. Það segir alla
söguna um frammistöðu bæjar-
stjórnar Ísafjarðarbæjar vegna und-
irbúnings landsmóts 2004.
Því miður kom fram á borgara-
fundinum að enn voru bæjarfulltrúar
ekki búnir að ákveða staðarval fyrir
vallarframkvæmdir eða sundlaugar-
byggingu og forseti bæjarstjórnar
kvað bæjarfulltrúa hafa vonast til að
nota mætti annars
ágætan malarvöll á
Þingeyri fyrir frjáls-
íþróttakeppnina og
væntanlega þá viljað
nýta fjárframlag ríkis-
ins til annarra mann-
virkja. Það var alltaf
skilyrt að ríkið kostaði
aðeins frjálsíþróttavöll
með bundnu slitlagi,
bæjarfélagið sæi um
aðrar framkvæmdir.
Ef bygging sund-
laugar var of stór biti
fyrir 2004 var hægt að
gera áætlun til lengri
tíma um að ljúka bygg-
ingu hennar en bjarga
sundkeppninni á landsmótinu með
25 m bráðabirgðalaug utanhúss eða
að fá undanþágu og nýta stærstu
sundlaugina í nágrenninu.
Meira þurfti ekki til í stórum
dráttum og auðvelt hefði verið að fá
hundruð sjálfboðaliða til að tyrfa fót-
boltavöllinn og aðstoða við gróður-
setningu og lagfæringu áhorfenda-
svæða og annars undirbúnings sem
til þurfti, s.s. tjaldstæða o.fl.
Bæjarfulltrúar Ísafjarðarbæjar
fengu sem sagt kostnaðaráætlunina
fyrst í hendur í byrjun janúar 2002
en samþykktu viku síðar að hætta
við allar framkvæmdir fyrir Lands-
mót án þess að hafa ákveðið stað-
setningu einstakra mannvirkja fyrir
Landsmótshaldið.
Engin tilraun var gerð til að ná
samstöðu með íþróttahreyfingunni
um lágmarksframkvæmdir svo mót-
ið gæti farið fram í Ísafjarðarbæ
sumarið 2004.
Engin slík vinna var unnin allt árið
og engar viðræður áttu sér stað milli
bæjarfulltrúa og íþróttahreyfingar-
innar um hagkvæmari lausnir og
aðrar leiðir og hugmyndir. Enginn
virtist vilja eða hafa haft hugsun á að
setja af stað faglega og skipulega
undirbúningsvinnu.
Samkvæmt greinargerð bæjar-
stjórnar 10. jan. sl. nam loforð um
framlag frá ríkinu 45 millj. kr. til
framkvæmda vegna Landsmóts
2004. Sú upphæð hefði nægt og vel
það fyrir byggingu frjálsíþróttavall-
ar.
Kostnaðaráætlun tæknideildar
Ísafjarðarbæjar frá 4. janúar 2002
gerir ráð fyrir að: Hlaupabrautir,
undirlag og afmörkun kosti 14,4
millj. kr. Hlaupabrautir, yfirborð,
kosti: 17,8 millj. kr. Aðrar brautir og
gryfjur kosti 3,0 millj. kr. Samtals
35,2 millj. kr. Eftir standa 9,8 millj.
kr.
Samkvæmt upplýsingum frá Aust-
ur-Héraði nam allur kostnaður við
frjálsíþróttavöllinn á Egilsstöðum
með knattspyrnuvellinum inniföld-
um kr. 70–80 milljónum. Næsta
Landsmót sem stendur til boða verð-
ur að öllum líkindum árið 2012.
Æska Ísafjarðarbæjar, sú sem nú
vex úr grasi, upplifir ekki Lands-
mótshald né fær að njóta þeirrar að-
stöðu sem Landsmótshaldið hefði
skilað þeim.
Undirritaður tók þátt í því að und-
irbúa þátttöku HSV í Landsmóti
UMFÍ á Egilsstöðum sl. sumar. Það
tókst góð samstaða meðal íþrótta-
félaganna um að senda yfir endilangt
landið rúmlega eitt hundrað manna
lið sem náði þeim frábæra árangri að
lenda í 5. sæti í heildarstigakeppn-
inni. Framganga og árangur HSV-
fólks á Egilsstöðum varð til þess að
vinna traust forystufólks og íþrótta-
fólks annarra héraðssambanda.
Þegar Landsmóti lauk kvöddust
þátttakendur með þessum orðum:
„Sjáumst í Ísafjarðarbæ 2004.“ Ýms-
ir hafa verið farnir að skipuleggja
ferðalag til Vestfjarða á Landsmótið
2004, sem ekki verður, það hörmum
við margir bæjarbúar.
Ákvörðunin bæjarstjórnar um að
hætta við landsmótshaldið var tekin
á þeim forsendum að kostnaður bæj-
arins yrði á milli 200 og 300 milljónir
króna fyrir Landsmótið 2004.
Eins og sýnt er fram á í greininni
var ákvörðunin tekin á röngum for-
sendum.
Því skora ég undirritaður á bæj-
arfulltrúa að endurskoða samþykkt-
ina frá 10. janúar í ljósi fyrrnefndra
upplýsinga.
Einnig hvet ég bæjarbúa sem vilja
sjá Landsmótið verða að veruleika í
Ísafjarðarbæ 2004 til að láta í sér
heyra.
Næsti stjórnarfundur hjá UMFÍ
verður 8.–9. febrúar nk. Bæjar-
fulltrúar Ísafjarðarbæjar hafa því
svigrúm fram að þeim tíma, vilji þeir
endurskoða afstöðu sína.
Landsmót UMFÍ
ekki á Ísafirði?
Hermann
Níelsson
Íþróttamót
Bæjarstjórn Ísafjarð-
arbæjar afþakkaði 45
milljóna króna boð til
byggingar frjálsíþrótta-
leikvangs, segir
Hermann Níelsson.
Er það endanlegt,
eða er enn von?
Höfundur er íþróttakennari við
Menntaskólann á Ísafirði og verk-
efnisstjóri vegna undirbúnings fyrir
þátttöku HSV á Landsmóti UMFÍ í
júlí sl. á Egilsstöðum.
UM FÁTT er
meira rætt meðal
Hafnfirðinga þessa
dagana en fram-
tíðarbyggingaráform
á norðurbakkanum í
bænum. Á dögunum
var kynnt sam-
komulag sem bæjar-
yfirvöld hafa gert við
aðra eigendur fast-
eigna á svæðinu varð-
andi fyrirhugaða upp-
byggingu og fjár-
mögnun hennar. Í
kjölfarið fór af stað
umræða sem að mínu
mati byggist að
stórum hluta á mis-
skilningi.
Þegar samkomulagið var kynnt
sýndu forsvarsmenn líkan nokk-
urt sem átti að gefa til kynna
hvað um yrði að ræða. Misskiln-
ingurinn liggur í því að íbúar telja
að um raunhæft líkan sé að ræða.
Það er alrangt því eiginleg skipu-
lagsvinna vegna svæðisins er ekki
hafin. Fyrir dyrum stendur að
efna til samkeppni meðal hönnuða
um skipulag svæðisins. Eftir er að
velja úr þessum tillögum og hefja
svo skipulagsvinnu á grundvelli
þeirra. Í skipulagslögum kveður
skýrt á um frest sem almenningur
hefur til að gera athugasemdir við
skipulagstillögur og þegar um svo
stórt verkefni er að ræða er alveg
ljóst að halda verður opna kynn-
ingarfundi til að tryggja að raddir
íbúa fái að heyrast.
Ekki
dýrari leið
Annað sem fólki virðist svíða er
kostnaðurinn sem bærinn skuld-
bindur sig til að fara í til að gera
svæðið byggingarhæft. Segjum að
bæjaryfirvöld hafi ákveðið að fara
hefðbundnar leiðir við upp-
byggingu svæðisins; án þátttöku
þeirra sem nú eru í samstarfi við
þá. Allir voru sammála um
nauðsyn þess að endurskipuleggja
norðurbakkann og losna við þær
fasteignir sem þar standa nú. All-
ir hljóta þá að vera sammála um
að eitthvað þurfi að koma í stað-
inn. Ljóst er að bærinn þarf alltaf
að gera lóðir byggingarhæfar áð-
ur en þeim er úthlutað og því
hefði þurft að byrja á að leysa til
sín allar þær fasteignir sem fyrir
eru. Eins og við vitum hækka
fasteignir sem standa í vegi fyrir
skipulagi alltaf í verði. Uppfyll-
inguna hefði bærinn vitaskuld líka
þurft að greiða. Greiðslur fyrir
hönnunarsamkeppn-
ina og aðra skipulags-
vinnu hefði bærinn
líka þurft að inna af
hendi. Reiknings-
dæmið er tiltölulega
einfalt. Hefðbundna
leiðin hefði ekki verið
ódýrari fyrir bæinn
en sú leið sem valin
hefur verið. Kosturinn
við þá leið sem valin
var er sú að auknar
líkur eru á að vandað
verði til hönnunar og
þeirra bygginga sem
þarna koma þegar
fjársterkir aðilar
koma að málum.
Andlitslyfting
og framfaraskref
Ég vona að menn komi nú niður
á jörðina og skoði þetta mál með
raunsæjum augum. Þeir þurfa að
sjá þvílík andlitslyfting það verður
fyrir bæinn að fá fallegar bygg-
ingar nálægt miðbænum sem falla
vel að umhverfi sínu.
Framundan eru sveitarstjórna-
kosningar og undirbúningur
vegna þeirra er hafinn. Það þarf
bæði kjark og þor til að koma
fram með svo djarfar hugmyndir
á þessum tíma en segir það ekki
alla söguna um þann meirihluta
sem nú fer með völd í Hafnarfirði.
Hann hefur sýnt það á fleiri en
einn hátt að hann er ekki hrædd-
ur við að fara óhefðbundnar leiðir
og ávallt staðið uppréttur þrátt
fyrir úrtöluhjal öfundarmanna.
Hann mun líka standa uppréttur
eftir að sýnt hefur verið fram á
hversu stórt framfaraskref er um
að ræða.
Vilborg
Gunnarsdóttir
Sveitarstjórn
Fyrir dyrum stendur,
segir Vilborg Gunn-
arsdóttir, að efna til
samkeppni meðal
hönnuða um skipulag
svæðisins.
Höfundur er fyrrverandi bæjar-
fulltrúi og formaður nefndar um
skipulags- og byggingarmál á Ak-
ureyri og hyggur á þátttöku í próf-
kjöri Sjálfstæðisflokksins í Hafn-
arfirði vegna komandi sveitar-
stjórnarkosninga.
Framfaraskref á
norðurbakkan-
um í Hafnarfirði
STAÐA Íslands í Evrópu er eitt
brýnasta viðfangsefni stjórnmál-
anna á komandi misserum. Fram
að þessu hefur Sjálfstæðisflokkn-
um tekist að þegja málið að mestu
í hel og ekki er séð fyrir endann á
því hvað andvaraleysið hefur kost-
að íslenskan almenning. Evrópu-
sambandið stækkar í austur og
tekin er upp sameiginleg mynt.
Lítið hefur verið gert til að kanna
áhrif þess á viðskiptahagsmuni Ís-
lendinga í gegnum EES-samning-
inn. Stjórnvöld hafa sofið á verð-
inum.
Yfirráð yfir auðlindinni
Fjölda spurninga þarf að leita
svara við til að komast að nið-
urstöðu um hvernig samskiptum
okkar við álfuna verður háttað í
framtíðinni. Samfylkingin fékk
fjölda sérfræðinga til liðs við sig á
liðnu ári til að skil-
greina hugsanleg
samningsmarkmið og
á næstu mánuðum
verða þau rædd á
fundum vítt og breitt
um landið.
Mikilvægasta og yf-
irgripsmesta atriðið
lýtur að sjávarútveg-
inum. Aðild að Evr-
ópusambandinu kemur
aldrei til greina nema
að því tilskildu að við
höldum fullum yfirráð-
um yfir landhelginni
og auðlind sjávar. Í
því ljósi er fróðlegt að
benda á að í skýrslu
Evrópuúttektar Samfylkingarinnar
er lýtur að sjávarútvegsmálum
kemur fram að ESB-aðild myndi
styrkja íslenskan sjávarútveg á
ýmsa lund. Jafnframt
yrðu yfirráð okkar yf-
ir auðlindinni algjör
sökum veiðireynslu
okkar og þess hve at-
vinnuvegurinn er stór
hluti þjóðartekna okk-
ar. Til frekari upplýs-
ingar vísa ég í skýrslu
þeirra Ágústs Ólafs
Ágústssonar og Katr-
ínar Júlíusdóttur um
sjávarútvegsmál í
bókinni Ísland í Evr-
ópu.
Fullveldið
endurheimt
Þá brennur á mörg-
um hvernig komið verði fyrir full-
veldi Íslands ef til aðildar að ESB
kemur. Kjarni málsins er sá að við
fulla aðild myndum við endur-
heimta að hluta það fullveldi og
stjórn á eigin málum sem glataðist
við gerð samningsins um Evrópska
efnahagssvæðið. Síðan þá höfum
við tekið við 80% af löggjöf okkar
frá ESB án þess að hafa neitt um
þá lagasetningu að segja. Við inn-
göngu í sambandið fengjum við
okkar fulltrúa á Evrópuþingið og í
stofnanir bandalagsins. Hefðum
bæði rödd og áhrif. Í þessu ljósi
hljómar hræðsluáróður á þjóðern-
islegum fullveldisforsendum ansi
undarlega.
Trúlega hefur ekkert land í
heiminum hagnýtt sér sérkenni og
undur eigin menningar einsog Írar
á síðustu áratugum. Þeir gengu í
ESB árið 1973 og enginn heldur
því fram að þeir séu minni Írar nú
en þá. Ekki einatt hefur landið ris-
ið úr öskustó fátæktar og eymdar á
þessum tíma vegna aðildar að
ESB, heldur hafa Írar hagnýtt sér
með framúrskarandi hætti menn-
ingu sína og sérkenni.
Björgvin G.
Sigurðsson
Höfundur er framkvæmdastjóri
Samfylkingarinnar.
Fullveldi
Kjarni málsins er sá,
segir Björgvin G.
Sigurðsson, að við
fulla aðild myndum við
endurheimta að hluta
það fullveldi og stjórn á
eigin málum sem glat-
aðist við gerð samnings-
ins um Evrópska
efnahagssvæðið.
Evrópa, fullveldi og fiskur