Morgunblaðið - 27.01.2002, Side 32

MINNINGAR
32 SUNNUDAGUR 27. JANÚAR 2002 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Móeiður ÁslaugSigurðardóttir
fæddist í Birtinga-
holti í Hrunamanna-
hreppi 27. nóvember
1943. Hún lést á
kvennadeild Land-
spítalans v/Hring-
braut 18. janúar síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru hjónin
Sigurður Ágústsson,
f. 13. mars 1907, d.
12. maí 1991, og Sig-
ríður Sigurfinnsdótt-
ir, f. 11. júlí 1906, d.
16. maí 1983. Systk-
ini Móeiðar eru: Ásgeir, f. 19. nóv.
1927, Ásthildur, f. 10. júní 1928,
Arndís, f. 21. júlí 1930, Sigurfinn-
ur, f. 11. des. 1931, Ágúst, f. 22.
ágúst 1936, og Magnús Helgi, f.
23. júlí 1942.
Móeiður giftist 25. febrúar 1967
Þorleifi Eiríkssyni sendibílstjóra,
f. 15. október 1945. Foreldrar
hans voru hjónin Guðjón Eiríkur
Kristjánsson, f. 5. ágúst 1903, d.
15. júní 1964, og Ingunn Þorleifs-
dóttir, f. 30. maí 1906, d. 21. febr-
úar 1984. Börn Móeiðar og Þor-
leifs eru: 1) Ingunn, f. 18. júní
1968, gift Sigurði Helgasyni, f. 6.
apríl 1964, synir þeirra eru: Andri
Már, f. 2. mars 1988, Helgi Birgir,
f. 16. janúar 1992, og Guðjón
Hlynur, f. 19. apríl
1999. 2) Sigurður
Örn, f. 15. janúar
1970, kvæntur Sig-
ríði Björk Sævars-
dóttur, f. 20. febrúar
1969, börn þeirra
eru: Arnór Jón, f. 23.
júní 1989, Elísa Ýr, f.
25. júlí 1990, og Emil
Þór, f. 30. júlí 1993.
3) Eiríkur, f. 2. jan-
úar 1973, eiginkona
hans er Harpa María
Pedersen, f. 25. mars
1975, dóttir þeirra
er Móeiður Klara, f.
9. maí 2000.
Móeiður ólst upp í Birtinga-
holti, fór þaðan í heimavist í Hér-
aðsskólann á Laugarvatni, út-
skrifaðist þaðan 1961 og starfaði
eftir það í Reykjavík við ýmis
umönnunarstörf, m.a. á Lyngási.
Hún hóf nám í Ljósmæðraskóla Ís-
lands og útskrifaðist þaðan 1966.
Vann þá við ljósmæðrastörf tíma-
bundið eftir útskrift og var síðan
heimavinnandi þangað til árið
1981, þá hóf hún störf að nýju á
fæðingardeild Landspítalans og
vann þar til nóvemberloka 1987.
Útför Móeiðar fer fram frá
Fella- og Hólakirkju á morgun,
mánudaginn 28. janúar, og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
Þegar ég kynntist konu minni fyrir
um það bil tólf árum síðan var lífið allt
svo létt og auðvelt. Hlutirnir teknir af
mátulegu kæruleysi og óspart grín
gert að tilverunni. Ég varð þess heið-
urs aðnjótandi að fá að kynnast
tendaforeldrum mínum sem voru
þátttakendur í þessu góðlátlega gríni
okkar og auðguðu svo tilveruna í
kring um sig með fallega innrættu at-
læti sínu. Fljótlega tókust góð tengsl
og síðar vinskapur við tengdaforeldra
mína. Ég var tekinn með í fjölmennan
hóp ættingja þeirra og vina og var
gott að kynnast þessu góða fólki.
Stutt í hlátur, já talandi um hlátur,
mikið óskaplega gátum við Móa hleg-
ið þegar hún fékk hláturskast. Hlátur
hennar var svo smitandi að oft grét
mannskapurinn úr hlátri, aðeins
vegna þess hversu dillandi hlátur
hennar var.
En nú er grátið af öðrum ástæðum.
Móeiður er fallin frá. Það liggur fyrir
okkur öllum að kveðja þetta líf fyrr
eða síðar, misfljótt, stundum óþarf-
lega fljótt. Þannig var það með
tengdamóður mína. Einhvernveginn
bar þetta svo óskaplega brátt að. Svo
lengi hafði hún barist gegn sjúkdómi
sínum af þvílíkri hetjudáð að mann
undraði oft viljastyrkurinn. Oft er
sagt að hugurinn beri mann hálfa leið
og þannig sá ég alltaf baráttuvilja
hennar; hún var staðföst kona sem
setti sér markmið og vann að þeim,
oft þótt þrekið færi þverrandi. Eig-
inmaður hennar hefur ætíð sem klett-
ur staðið við hlið konu sinnar og stutt
hana. Æðruleysi var henni í blóð borið
og með þetta fernt að vopni, vilja-
styrkinn, baráttuna og æðruleysið,
sem og eiginmann sinn, var henni
kleift að lifa góðu og fjölbreyttu lífi.
Hún ferðaðist víða bæði innanlands
sem erlendis.
Móeiður hafði mikla ánægju af tón-
list enda af miklu tónlistarfólki komin,
og ræddum við á stundum um heim
tónlistarinnar. Hún hafði næmt eyra
fyrir tónlist og varð oft hugfanginn og
dreyminn á svip af fallegri og vel
fluttri tónlist.
Barnabörnin hennar sjö hafa ávallt
verið dugleg að heimsækja ömmu
sína og afa og ómæld er sú ánægja og
gagnkvæm sem börnin gáfu henni,
allt til hinstu stundar.
Æskuslóðir Móeiðar eru í Birtinga-
holti í Hrunamannahreppi. Hún
tengdist sterkum böndum heimahög-
um sínum og hélt ætíð mikilli tryggð
við bræður sína, systur og fjölskyldur
þeirra sem þar búa, sem og aðra ætt-
ingja víða um land.
Ófáar ferðir fóru þau hjónin austur
í Birtingaholt, þar sem þau síðar
reistu, af miklum myndarskap
Brekkubæ. Þar var gestum ekki í kot
vísað, heldur tekið á móti þeim með
kræsingum á borðum, hlýjum kveðj-
um og einlægni.
Ég minntist á æðruleysi, þetta orð
kemur ætíð upp í huga mér þegar ég
hef í gegn um árin hugsað til tengda-
móður minnar og þeirrar erfiðu bar-
áttu sem hún hefur háð vegna sjúk-
dóms síns. Svo mörgu er hægt að
áorka með þá hugsun fyrsta að erf-
iðleikarnir séu til að sigrast á. Með
eljusemi, já og æðruleysi hefur hún
mætt hverjum degi, bjartsýn og já-
kvæð. Það er einmitt þannig sem Móa
vill að við sem þekktum hana best,
tökum á lífi okkar og daglegu brölti,
því þannig uppskerum við fallegt líf í
samvistum við hvort annað.
Baráttan tók skyndilega aðra
stefnu þegar í ljós kom að til viðbótar
við áratuga langa baráttu við illvígan
sjúkdóminn, var nú kominn annar.
Það hvílir yfir því huliðsblæja þess
óskiljanlega hversu mikið er lagt á
fólk.
Þú varst svo sterk.
Góður Guð gefðu tengdaföður mín-
um og börnum þeirra styrk á þessari
erfiðu stundu.
Þinn tengdasonur,
Sigurður Helgason.
Elsku Móa mín, nú er þjáningum
þínum lokið og ég trúi því í hjarta
mínu að núna gangir þú og hlaupir um
í sveitinni þinni þarna uppi hjá guði,
hlæjandi og brosandi eins og þú alltaf
varst.
Þau voru þung sporin er við geng-
um öll saman út af spítalanum, búin
að kveðja þig og kyssa er þú fórst í
þessa löngu ferð. Það var stuttur tími
sem við fengum að vera með þér
þessa síðustu daga. En við eigum
minningarnar, minningarnar um
stórkostlega konu, eiginkonu, móður,
ömmu og tengdamóður sem við
geymum öll í hjarta okkar og nú þeg-
ar sorgin sækir að er gott að ylja sér
við þær minningar.
Það eru nærri fimmtán ár síðan ég
kom fyrst í Gaukshólana og hitti þar
fallega og hávaxna konu er seinna
varð tengdamóðir mín og amma
barnanna minna. Það fara ekki marg-
ir í skóna hennar Móu er kemur að því
æðruleysi, dugnaði og þeirri léttu
lund er fylgdu henni í gegnum lífið.
Alltaf stóð Dolli sterkur henni við hlið
og hin síðari ár má segja að hann hafi
borið hana á höndum sér í orðsins
fyllstu merkingu. Samhentari hjón er
erfitt að finna.
Það er yndislegt til þess að hugsa
að síðasta daginn þinn heima, jóladag,
áttum við öll saman eins og síðastliðin
ár. Það voru ekki alvöru jól nema vera
á jóladag í Gaukshólunum, borða
saman, dansa í kringum jólatréð og
eyða kvöldinu saman. Manstu þegar
við vorum fyrir austan ein jólin, þá
senduð þið Dolli okkur hangikjöt með
öllu tilheyrandi og þú sagðir: Fyrst
þið komist ekki til okkar þá sendum
við jólin til ykkar.
Þær eru ófár ferðirnar austur til
ykkar í Brekkubæ þar sem þú naust
þín svo sannarlega, komin aftur í
sveitina þína í nálægð við systkini þín,
Dolli með verkfærin á lofti að klára
þetta eða hitt og svo að hjálpa krökk-
unum að smíða.
Það var draumur þinn að eignast
sælureit í sveitinni. Það verður skrítið
að fara austur og sjá þig ekki veifandi
okkur úti á palli þegar við komum, en
ég veit það nú samt að þú verður með
okkur í Brekkubæ.
Mig langar til að þakka þér Móa
mín fyrir allt í gegnum tíðina, allan
ykkar stuðning því alltaf var hann
fyrir hendi, sama hvernig gekk. Nú er
komið að því að reyna að endurgjalda
þann stuðning og styðja við bakið á
honum Dolla þínum, því nú er erfiður
tími framundan.
Mig langar að kveðja þig með bæn-
inni sem ég og englarnir þínir fara
með á kvöldin.
Vertu, Guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.
(Hallgrímur Pétursson.)
Guð gefi þér góða nótt, góða nótt og
dreymi þig vel, elsku Móa mín.
Þín tengdadóttir,
Sigríður Björk.
Móeiður Á. Sigurðardóttir, eða
Móa eins og hún var oftast kölluð,
fæddist í Birtingaholti austur í
Hrunamannahreppi fyrir fimmtíu og
átta árum. Henni þótti afar vænt um
sveitina sína, en ákvað þó að fara í
ljósmæðranám til Reykjavíkur sem
og hún gerði. Á skólaárum sínum
kynntist hún eiginmanni sínum Þor-
leifi Eiríkssyni. Hófu þau farsæla
sambúð og eignuðust þrjú börn sem í
dag eru öll gift og eiga þau samtals sjö
börn.
Sem ung kona greindist Móa með
M.S. sjúkdóminn, sem hún barðist
hetjulega við í rúm þrjátíu ár. Vegna
sjúkdóms síns gat hún unnið stutt
sem ljósmóðir, en hún gætti heimilis
og barna vel og vandlega. Síðustu
fjórtán árin eignaðist hún sjö barna-
börn sem henni þótti ákaflega vænt
um. Hefur ætíð verið mikil gleði þeg-
ar fjölskyldan kom öll saman hjá
ömmu og afa, eins og nú síðast á jóla-
dag.
Unni Móa ætíð heimahögunum fyr-
ir austan og byggðu þau hjónin sér
sæluhús þar. En þar í Brekkubæ hef-
ur fjölskyldan átt margar góðar
stundir saman. Þar hefur alltaf verið
mikill gestagangur, en þangað heim-
sóttu þau bæði vinir og ættingjar.
Leiðir okkar Móu lágu fyrst saman
fyrir rúmum átta árum. Kynntist ég
þar yndislegri konu sem ávallt hefur
reynst mér vel. Betri tengdamóður
hefði ekki verið hægt að hugsa sér.
Móa var mikill dugnaðarforkur og
aldrei heyrði maður hana kvarta,
þrátt fyrir að heilsunni færi hrakandi
með árunum. Móa var vinamörg,
enda var hún ávallt glaðvær, brosmild
og ævinlega í sátt við alla.
Móa var búin að finna fyrir slapp-
leika um tíma og greindist hún með
ólæknandi mein í byrjun janúar, en
hún lést af völdum þess að morgni 18.
janúar sl. Hennar er sárt saknað.
Minning hennar mun lifa á meðal
okkar um ókomna tíð.
Harpa María.
Elsku amma mín, ég man nú ekki
mikið eftir þér á fyrstu tveimur árum
lífs míns, en ég veit að þú passaðir
mig oft þegar ég var lítill. Það sem sit-
ur fast í huga mínum er það hvað mér
fannst alltaf gaman og gott að koma í
heimsókn til þín og afa. Þú varst mér
alltaf svo góð og passaðir mig og
Helga og alltaf var það jafn skemmti-
legt, því þú gerðir svo margt fyrir mig
og ég man hvað mér fannst gaman
þegar ég gat spurt þig um hvað sem
var og þú sagðir mér sögur frá barns-
árum þínum. Síðan fannst mér alltaf
jafn skemmtilegt þegar ég fór með
þér og afa í sumarbústaðinn. Þar
MÓEIÐUR Á.
SIGURÐARDÓTTIR
 





  

          

     
     
  !

 
 

 
 

    
 


 

    
   
 ! "
  


  

 


   


!" 
 ##$
%
  

 &
 

 
 '() &*
+ 
#

$, -  
#$%&$
'  $
(%)* 
+ $$ 

(%)* 
#$, $
(%)*  -! $* .)$ &$
#$% .$/ &$  $%/ %)* 
0) / %)*  #$%  $ .)$&$
+   )*1 *
.)$   
2) $$
(3$%)* 4




   

   
  

 



 
   
 

  
    
  !!
  



  ! 

 
  ""

    "
"" ""

#$!
  

" #   
% &"'"(

 #    
!)))*+

 




   
 

  

 





 



     
   
   

 

 

 
     


   
  

 
  !  
! "#$
%# !$  &% '$
()  !%#**  +,* & -$
!   !%#**  . %# 
/ /0  $. / / /0 1


 

 

 

   
 
          
   
    
 !

    " 
 #$$
  !"#$$
 %!!

& %!!
#'% ()%!"#$$
 %!!
   %!"#$$

*)%!"#$$
#$+'" %!"#$$
, '! '")