Morgunblaðið - 05.07.2002, Blaðsíða 39

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 5. JÚLÍ 2002 39
✝ Nanna Björk Fil-ippusdóttir fædd-
ist á Norðfirði 4. mars
1959. Hún lést á
Landspítalanum í
Fossvogi 28. júní síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru þau Fil-
ippus Filippusson,
skipasmiður á Norð-
firði, f. í Mjóafirði 22.
des. 1897, d. 9. sept.
1966, og Jóhanna
Margrét Björgólfs-
dóttir húsmóðir, f. í
Vopnafirði 8. júlí
1923. Þau bjuggu í
Mjóafirði og á Neskaupstað. 1969
flutti Jóhanna með börn sín til
Reykjavíkur og hefur búið þar síð-
an. Systkini Nönnu eru: Hulda, f. 8.
febr. 1942, Ingirós, f. 22. sept.
1943, Sveinn, f. 28. maí 1947, María
Björg, f. 15. nóv. 1954, og Jóhann,
f. 12. mars 1961. Nanna Björk gift-
ist 28. nóv. 1987 Sigurði Pálssyni
húsasmiði, f. á Selfossi 24. ágúst
1960. Foreldrar hans eru Páll Sig-
urðarson frá Hraungerði, f. 20.
ágúst 1934, og Lára
Halla Jóhannesdótt-
ir, f. í Vestmannaeyj-
um 25. okt. 1935.
Börn þeirra Nönnu
og Sigurðar eru:
Lára Halla, f. 13. júní
1988, Guðjón Teitur,
f. 5. nóv. 1989, Hjalti
Hrafn, f. 26. maí
1994, og Jóhanna
Margrét, f. 25. sept.
1996.
Nanna ólst upp í
Reykjavík, í Vestur-
bænum, og gekk þar
í Mela- og Hagaskóla
og tók síðan verslunarpróf. Heim-
ili þeirra Nönnu og Sigurðar var
fyrstu árin í Reykjavík, en síðan
bjuggu þau í Hafnarfirði. Áður en
Nanna gifti sig vann hún við skrif-
stofustörf hjá Álverinu í Straums-
vík og var þar, þar til fyrsta barnið
fæddist, eða alls í tíu ár. Eftir það
var hún heimavinnandi húsmóðir.
Útför Nönnu verður gerð frá
Hafnarfjarðarkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
Elsku mamma. Mikið hræðilega
getur lífið verið ósanngjarnt! Þú sem
varst svo góð við allt og alla ert tekin
frá okkur.
En við erum heppin að eiga margar
góðar minningar frá góðum stundum
með þér. Til dæmis eins og þegar Jó-
hannes og Hye-Young komu frá
Bandaríkjunum og við fórum í ferða-
lagið með þeim, og frá fermingunni
og fermingardeginum mínum sem
heppnaðist svo vel, eða frá því að við
fórum í Ölfusborgir og á Laugarvatn
síðasta sumar.
Og þó að lífið hafi ekki alltaf verið
mjög létt hjá þér þá varstu ótrúlega
dugleg og sterk.
Elsku mamma mín, takk fyrir allar
góðu stundirnar sem við áttum saman
og takk fyrir allt sem þú gerðir fyrir
mig.
Þú ert besta mamma í heiminum.
Þín dóttir,
Lára Halla Sigurðardóttir.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
(V. Briem.)
Nú er hún horfin frá okkur til betri
staðar. Unga, káta og hláturmilda
stúlkan, sem við kynntumst fyrir um
16 árum, þegar sonur okkar eignaðist
hana fyrir unnustu og síðar konu.
Heiðarlega og gjafmilda stúlkan sem
elskaði sólina og birtuna. Hún varð
hamingjusöm móðir fjögurra barna.
Síðari árin barðist hún af öllum lífs-
og sálarkröftum við erfiðan sjúkdóm,
þunglyndi og kvíða. Góður drengur
stóð við hlið hennar og veitti henni
alla sína ást og umhyggju. Hún var
nýkomin heim eftir meðferð sem hún
batt miklar vonir við og var sannfærð
um að nú væru erfiðleikarnir senn að
baki. Nú átti að fara í sumarbústað og
njóta sumarsins. En dagurinn var
ekki liðinn þegar dauðinn greip inn í á
óvæntan hátt. Eftir tvo sólarhringa,
umkringd ástvinum sínum, leið lífið
burt.
Við vorum svo heppin, að fá að hafa
alla fjölskylduna, sem annars er
dreifð um heiminn, með okkur eina
helgi, nú fyrir skömmu, bæði heima
og í smáferð í umsjá þeirra Sigurðar
og Nönnu. Þarna voru teknar myndir
af öllum og í allar áttir. Þetta voru
frábærir dagar og okkur öllum mikils
virði.
Elsku Nanna, um leið og við kveðj-
um þig þökkum við fyrir árin 16, fyrir
væntumþykjuna við börn og mann og
allt gott og góðar óskir frá þér alla tíð.
Tengdaforeldrar.
Elsku systir mín, ó hversu sorgin
er hræðilega sár, þú yndislega móðir
fjögurra barna sem þú elskaðir svo
heitt og allt lífið snerist um. Börnin,
Sigurður og heimilið, það var þér lífið
sjálft. Þið hafið verið svo samtaka um
að gera börnin ykkar að mætum ein-
staklingum, þau eru öll svo einstak-
lega ljúf og góð og stórvel gefin, það
er dýrmæt eign, þau hafa verið alin
upp í ríkri guðs trú, sem hefur vakið
mig til umhugsunar um hvað það
hlýtur að vera þeim mikill styrkur í
þessari sorg. Elsku Sigurður, styrkur
þinn er mikill, það er okkur mikil
huggun að vita að þú ert frábær faðir,
þú hefur staðið eins og klettur með
börnin ykkar þér við hlið svo ótrúlega
sterk, huggandi og umvefjandi okkur
ættingjana.
Við biðum í tæpa tvo langa sólar-
hringa, nánast engin von gefin en ég
vonaði samt, síðasta rannsókn leiddi í
ljós að það var allt búið, engin von eft-
ir, þvílíkur sársauki. Elsku Nanna
mín, fyrirgefðu að ég skyldi hræðast
að þú gæfist upp fyrir þessum skelfi-
lega sjúkdómi sem á þig var lagður og
engin lyf réðu við, það hefði aldrei
samræmst því hvað þú hafðir mikla
ábyrgðarkennd gagnvart börnunum
þínum. Elsku systir, ég veit að það
verður vel tekið á móti þér, þar verð-
ur pabbi okkar fremstur með Siggu
frænku sér við hlið og síðan allur
horfni frændgarðurinn, þú hefur allt-
af verið svo frændrækin, þetta verður
svo fallegt og ljúft. Ég vænti góðrar
heimkomu til þín þegar minn tími
kemur, minningarnar geymi ég fyrir
okkur tvær. Við yljum okkur við þær
þegar við hittumst. Góði guð, haltu
verndarhendi yfir börnunum hennar,
eiginmanni, heimili og móður okkar,
léttu þeim þessa þungu sorg. Hvíl í
friði systir mín, guð blessi þig, hafðu
þökk fyrir allt, þín elskandi systir.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
María Björg Filippusdóttir.
Ég fel í forsjá þína,
Guð faðir, sálu mína,
því nú er komin nótt.
Um ljósið lát mig dreyma
og ljúfa engla geyma
öll börnin þín, svo blundi rótt.
(Matthías Jochumsson.)
Elsku Nanna mín, ég get varla trú-
að að þú sért farin frá okkur, svona
snöggt og löngu fyrir aldur fram.
Mér finnst þetta svo óréttlátt, þér
hlýtur að vera ætlað eitthvert sér-
stakt verkefni.
Vegir guðs eru svo sannarlega
órannsakanlegir.
Nanna mín, það var nú gaman hjá
okkur, þegar við fórum til Southend
on-Sea árið 1984, þó við værum oft að
stikna í hitanum, nótt og dag.
Jæja elsku systir, vertu sæl og
blessuð og vegni þér vel á nýju tilvist-
arsviði.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Þýð. Sveinbjörn Egilsson.)
Ég bið góðan guð að styrkja Sigurð
og börnin ykkar, þín systir
Hulda.
Nanna kom inn í fjölskyldu okkar
fyrir 15 árum síðan þegar hún og
bróðir okkar felldu hug hvort til ann-
ars. Þau áttu ótal margt sameiginlegt
og voru bæði tvö skynsamir og fram-
takssamir einstaklingar sem voru
m.a. búin að festa kaup á hvort sinni
íbúðinni. Þau voru bæði handlagin
hvort á sinn hátt og Nanna hafði ótrú-
lega færni og listræna hæfileika á
sviði hannyrða. Það sem tengdi þau
þó hvað mest var hvað hláturinn var
alltaf stutt undan. Dillandi hlátur og
gleði er það fyrsta sem kemur upp í
hugann frá þeim árum og fyrir hönd
bróður okkar vorum við virkilega
ánægð með hlutskipti hans.
Öll þessi ár höfum við systkinin bú-
ið hvert í sínu landinu og þar af leið-
andi bara fylgst með úr fjarlægð. Við
höfum fylgst með hvernig fjölskyldan
stækkaði og með hamingju þeirra yfir
öllum börnunum; Láru Höllu sem er
elst og Guðjóni Teiti sem fylgdi fljótt
á eftir og svo Hjalta Hrafni og Jó-
hönnu Margréti sem komu nokkrum
árum síðar. Við vitum að fyrir Nönnu
voru þau fjársjóður hennar og það
dýrmætasta sem hún átti. Við höfum
líka fylgst með veikindum hennar og í
fjarlægð okkar fundið fyrir vanmætti
og hjálparleysi gagnvart þeim. Við
höfum fylgst með Sigurði og hvernig
hann í gegnum súrt og sætt hefur
staðið við hlið Nönnu. Hvernig hann
hefur borið hana og virt sem ástkæra
eiginkonu sína og umhyggjusama
móður barna þeirra. Hvernig hann
hefur haldið í myndina af hláturmildri
og glaðri unnustu sinni þrátt fyrir
grímu veikindanna sem æ oftar
skyggði á.
Við minnumst með gleði helgarinn-
ar fyrir sex vikum síðan þegar við
hittumst öll systkinin og fjölskyldan
saman í fyrsta sinn í fjölda ára. Þarna
gafst okkur tækifæri til að umgang-
ast og bæta við fleiri ánægjulegum
minningum um elskulega og ljúfa
mágkonu. Nanna kenndi svilkonu
sinni að mála á kerti og gaf henni
verkfæri til þess að þjálfa slíkt sjálf.
Þessi stund er okkur öllum dýrmæt
núna.
Kæri bróðir, við viljum á þessari
sorgarstundu votta þér okkar dýpstu
samúð. Missir þinn er mikill og sökn-
uðurinn stór. Megi góður Guð fylgja
þér og leiða þig og börnin í gegnum
þetta erfiða tímabil.
Elsku Lára Halla, Guðjón, Hjalti
og Jóhanna Margrét, þið áttuð bestu
mömmu í heiminum en nú eigið þið
bestu mömmu í himninum. Varðveitið
minninguna um allt hið góða sem hún
gaf ykkur og allar skemmtilegar
stundir sem þið áttuð saman. Hvíl þú í
friði Nanna, friður Guðs veri með þér.
Alda og börnin.
Jóhannes og Hye-Young.
Kær vinkona er fallin frá. Ég tel
mig heppna að hafa fengið að kynnast
svo góðri stúlku.
Nanna Björk var ein af hetjum
hvunndagsins, hún barðist við erfitt
þunglyndi um árabil, en orðið uppgjöf
var ekki til í hennar bókum. Af mikl-
um kærleika og myndarskap bjó hún
eiginmanni sínum og börnum fallegt
og hlýlegt heimili, þar sem listmunir
sem hún hafði sjálf unnið prýddu.
Hún var mjög dugleg að baka og átti
það til að senda okkur pönnsur eða
kökur með kaffinu. Við áttum margar
góðar stundir saman þar sem við
spjölluðum gjarnan um börnin okkar.
Nanna var afskaplega góð móðir,
börnin voru hennar gleðigjafi og hún
var mjög stolt af þeim. Ég heimsótti
Nönnu á sjúkrahús nokkrum dögum
fyrir andlát hennar, hún var bjartsýn
á framtíðina og hlakkaði mikið til þess
að fara í sumarfrí með fjölskylduna,
hún hafði notið þess vel að fara með
Sigurði og börnunum á 17. júní há-
tíðahöldin hér í Hafnarfirði, og gladd-
ist yfir góðri frammistöðu Guðjóns
sonar síns sem spilaði með lúðrasveit-
inni. Einnig ræddum við um hve Lára
væri dugleg að passa börnin og hvað
hann Hjalti væri orðinn prúður, og að
sjálfsögðu um Jóhönnu Margréti sem
væri orðin spennt að byrja í skólanum
í 6 ára bekk.
Við fjölskyldan á Hverfisgötu 24
vottum Sigurði, Láru Höllu, Guðjóni,
Hjalta og Jóhönnu Margréti, okkar
dýpstu samúð. Nanna sótti styrk sinn
til Drottins Jesú Krists, og ég bið
Drottin um að veita fjölskyldu hennar
huggun, styrk og frið í þessari miklu
sorg.
Sæll er sá er situr í skjóli hins hæsta,
sá er gistir í skugga hins almáttka,
sá er segir við Drottinn, hæli mitt
og háborg, Guð minn er ég trúi á.
(91. Davíðssálmur.)
Guðrún Sæmundsdóttir.
Elsku Nanna Björk okkar, nú er
komið að kveðjustund sem engan ór-
aði fyrir. Þú svona ung og áttir allt líf-
ið framundan, en orðatiltækið þeir
deyja ungir sem guðirnir elska á hér
vel við.
Þú varst bæði undurfögur kona, og
geislaði ætíð frá þér, og vildir allt fyr-
ir alla gera. Ég ein undirrituð vil
þakka þér fyrir bænahringinn sem þú
komst mér í og hefur hjálpað mér
mikið.
Sjaldan féll þér verk úr hendi, þú
varst ætíð að prjóna og sauma á litlu
gullmolana þína fjóra eins og þú kall-
aðir þá stundum. Söknuðurinn hjá
manni þínum og börnum er ólýsan-
legur. Góði Guð styrki þau í þeirri
miklu sorg.
Nú vitum við að þér líður vel hjá
föður vorum og frelsara. Megi Guð
gefa þér frið og sefa sárustu sorgina
hjá þínum nánustu. Hvíl í friði, elsku
Nanna Björk.
Þínar vinkonur,
Anna Rósa Magnúsdóttir,
Ragnhildur Björgvinsdóttir,
Erla Karelsdóttir og Helga
Pálsdóttir.
Nokkur orð um vinkonu.
Ég kynntist Nönnu þegar hún gift-
ist vini mínum Sigurði Pálssyni. Hún
var alltaf glaðleg og hress og ég veit
að allir sem þekktu hana muna eftir
henni þannig. Mér er minnisstætt
hversu gestrisin hún var þegar ég
kom í heimsókn, þrátt fyrir sjúkdóm
hennar. Fráfall Nönnu bar brátt að
og þegar ég hugsa um börnin hennar
fjögur sem voru augasteinar hennar í
lífinu þá er erfitt að skilja hvers vegna
hennar tími hér á jörðunni er liðinn.
Ég vil þakka Nönnu fyrir góðar
stundir sem við áttum saman alltaf
þegar ég hitti hana. Ég vil biðja Guð
að blessa mann hennar, Sigurð Páls-
son, og börn þeirra, Láru Höllu, Guð-
jón Teit, Hjalta Hrafn og Jóhönnu
Margréti.
Jón Pálmi Davíðsson.
Við kveðjum nú mæta konu sem
var samferða okkur um stund. Nanna
Björk lifir í okkar huga sem mynd-
arleg kona með bjart yfirbragð og
iðnar hendur sem sköpuðu fallegar
flíkur á börnin sín. Það var ekki bara
prjónaskapurinn sem lék í höndunum
á henni heldur var ýmislegt fleira sem
hún vann að eins og útsaumur og fal-
legir trémunir. Hún var fús til að leið-
beina öðrum sem vildu reyna sig í
handmenntinni.
Hún lét sér annt um samferðafólk
sitt og var vís til að koma með ilmandi
kryddbrauð til að lífga upp á daginn
og tilveruna.
Við þökkum Nönnu Björk fyrir
margar góðar samverustundir og
biðjum góðan Guð að vaka yfir börn-
um hennar og manni.
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér
(H. Pétursson.)
Gestir og starfsfólk Dvalar.
Elskuleg kona er fallin frá í blóma
lífsins.
Við kynntumst Nönnu á Lands-
spítalanum, hlýja og góð nærvera var
það sem við skynjuðum strax í fari
hennar. Margt var spallað saman og
þegar Nanna var spurð frétta af eigin
heilsufari var henni ofarlega í huga
hvernig líðan annarra væri háttað.
Við erum þakklátar fyrir að hafa
fengið að kynnast Nönnu og stöndum
ríkari eftir.
Hugur okkar er hjá börnum, eig-
inmanni, móður Nönnu og öðrum að-
standendum. Við biðjum algóðan Guð
að vaka ávallt yfir þeim og sendum
þeim okkar hjartanlegustu samúðar-
kveðjur.
Nú er sál þín rós
í rósagarði Guðs
kysst af englum
döggvuð af bænum
þeirra sem þú elskaðir
aldrei framar mun þessi rós
blikna að hausti
(Ragnhildur Ófeigsdóttir.)
Blessuð sé minning Nönnu Bjark-
ar.
Guðný Ísleifsdóttir,
Bára Rut Sigurðardóttir,
Ásta Andrésdóttir.
Mikið lán mitt var að hitta Nönnu
fyrir tveimur árum. Ég átti þá við
ærna örðugleika að stríða, af sama
toga og hrjáðu Nönnu. En auðlegð
hennar var slík, að þrátt fyrir eigin
vandkvæði og illa líðan, gaf hún öllum
í kringum sig og þá ekki síst mér,
ómælt af bjartri brosmildi, skelli-
hlátri, ljómandi augum, einlægri
hlýju og hluttekningu. Það er ósmár
hluti af þeim bata sem ég þó hef náð
af sameiginlegum sjúkdómi okkar
hversu náin og heil vinátta okkar
Nönnu varð, natni hennar, skilningur
og undraverð hjálpsemi og góðvild í
minn garð.
Ég er henni óendanlega þakklát
fyrir allt það sem hún gaf mér af
sjálfri sér og fyrir að hafa fengið að
kynnast fjölskyldunni hennar, sem
hún var svo hjartanlega hreykin af.
Reynir, Sigga og ég sendum ykkur
öllum, Lára Halla, Guðjón Teitur,
Hjalti Hrafn, Jóhanna Margrét og
Sigurður, kveðjur samúðar og sam-
hryggðar. Missir ykkar er mikill en
öll eruð þið, og við, þó um leið fram-
úrskarandi rík að eiga áfram í huga
okkar lýsandi minninguna um
Nönnu.
Bára.
Elsku Nanna. Með okkar fátæk-
legu orðum kveðjum við þig, elsku
vina. Þetta er allt svo sorglegt, þetta
gerðist svo hratt. Við biðjum af öllu
okkar hjarta, að nú sértu komin í
faðm guðdómsins og kraftar þess fái
huggað þig og gefi þér styrk til að sjá
hvert komið er. Þú fékkst engan tíma
til að hugsa þig um, þú varst allt í einu
tekin burt. En við vitum að þér verð-
ur hjálpað að stíga þessi erfiðu skref,
en það sem við hin mannlegu getum
gert er að biðja fyrir þér, að þér líði
vel og fáir með tímanum að mæta því
mikilvæga hlutverki sem þér er ætl-
að.
Elsku Sigurður, Lára Halla, Guð-
jón Teitur, Hjalti Hrafn og Jóhanna
Margrét.
Það getur enginn ímyndað sér
hversu sárt þetta er fyrir ykkur,
nema sá sem upplifað hefur þennan
sama sársauka og söknuð. Bara að
allt geti einhvern daginn orðið gott
aftur.
Það er fátt sem maður getur sagt.
Orðin eru svo lítilleg á móti því sem
þið eruð að ganga í gegnum. Það eina
sem við getum gert er að biðja Guð að
styrkja ykkur í sorginni, að hann leiði
ykkur áfram og styðji við bak ykkar.
Guð geymi ykkur.
Erna og Alda Ingadætur.
NANNA BJÖRK
FILIPPUSDÓTTIR
Handrit afmælis- og minningargreina skulu
vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett.
Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disk-
lingur fylgi útprentuninni. Auðveldust er
móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru
nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin
Word og Wordperfect eru einnig auðveld í
úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins í
bréfasíma 569 1115, eða á netfang þess
(minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið
greinina inni í bréfinu, ekki sem viðhengi.
Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum.
Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina
fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við með-
allínubil og hæfilega línulengd – eða 2.200
slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnar-
nöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.