Morgunblaðið - 05.07.2002, Blaðsíða 50

MINNINGAR
50 FÖSTUDAGUR 5. JÚLÍ 2002 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Kjartan ÓlafssonAndrésson fædd-
ist á Ytri-Hól í Vest-
ur-Landeyjum 2.
apríl 1934. Hann lést
á krabbameinsdeild
Landspítalans við
Hringbraut 30. júní
síðastliðinn. Foreldr-
ar hans voru Andrés
Magnússon, bóndi í
Vatnsdal í Fljótshlíð,
f. í Brók í Vestur-
Landeyjum 6. maí
1912, d. 20. apríl
1988, og Þorgerður
Guðrún Sveinsdóttir
húsmóðir, f. á Hofi í Vík 8. janúar
1915, d. 10. apríl 1990. Systkini
Kjartans eru: 1) Dýrfinna Ósk, f. 4.
október 1932, d. 9. júní 1965, maki
Kristján Jónsson, f. 28. október
1931. 2) Magnús, f. 7. mars 1936,
maki Inga Þórs Ingvadóttir, f. 4.
febrúar 1942, d. 23. febrúar 1986.
3) Elfar, f. 16. október 1937. 4)
Sveinn Matthías, f. 16. júlí 1939,
maki Auður Karlsdóttir, f. 5. nóv-
ember 1938. 5) Sigurður Andrés, f.
21. júlí 1940, maki Svanhvít Guð-
mundsdóttir, f. 11. nóvember 1941.
hjónabandi eru: a) Heimir, f. 20.
desember 1973, sambýliskona Jó-
hanna Poulsen, f. 4. nóvember
1970, dóttir Heimis er Andrea
Messíana, f. 26 janúar 1995. b)
Selma Dröfn, f. 18. mars 1975,
sambýlismaður Yngvi Stefánsson,
f. 9. mars 1974, börn þeirra eru In-
diana Líf, f. 28. maí 1998, og Trist-
an Darri, f. 23. nóvember 2000. c)
Sigurborg Eva, f. 27. ágúst 1979.
2) Örn Valdimar, f. 6. júlí 1966,
móðir hans Rannveig Magnúsdótt-
ir, f. 14. júlí 1933, d. 23. september
1991. Örn er kvæntur Hrefnu Hall-
grímsdóttur, f. 12. apríl 1966, dæt-
ur þeirra eru Fríða, f. 1. desember
1995, og Friðrika, f. 20. maí 2000.
Sonur Arnar er Arnór Pálmi, f. 3.
mars 1987.
Kjartan ólst upp að Ytri-Hól til
fermingaraldurs en fluttist síðan
með foreldrum sínum að Vatnsdal
í Fljótshlíð, þar sem hann ólst upp
ásamt systkinum sínum. Kjartan
vann að sveitarstörfum í Vatnsdal
ásamt því að fara til sjós. Hann
gerði út og keyrði vörubíl víða en
1960 gerðist hann leigubílstjóri,
fyrst hjá Bifreiðastöð Hafnarfjarð-
ar, síðan Bæjarleiðum og loks
Hreyfli.
Útför Kjartans verður gerð frá
Bústaðakirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 10.30. Jarðsett
verður í Breiðabólsstað í Fljóts-
hlíð.
6) Ólafur, f. 9. desem-
ber 1942, maki Ólafía
Sveinsdóttir, f. 17
ágúst 1947. 7) Sigur-
leif Erlen, f. 10. janúar
1945, maki Sigurður
Haukur Gíslason, f.
29. október 1946. 8)
Guðríður, f. 21. apríl
1946, maki Eiríkur
Ágústsson, f. 26. maí
1943. 9) Viðar Andrés-
son, f. 26. apríl 1947,
d. 26. apríl 1947. 10)
Matthildur, f. 31. maí
1951, maki Dofri Ey-
steinsson, f. 30. mars
1947. 11) Elísabet, f. 17. janúar
1953, maki Tryggvi Ingólfsson, f.
16. mars 1950. 12) Þormar, f. 27.
apríl 1954, maki Sigurlín Óskars-
dóttir, f. 7. nóvember 1958. Kjart-
an kvæntist 16. maí 1964 Björk
Unni Halldórsdóttur, f. 7. júlí 1941,
d. 12. febrúar 1965. Börn Kjartans
eru: 1) Katrín Erla, f. 18. desem-
ber1956, móðir hennar Aðalbjörg
Aðalbjörnsdóttir, f. 24. febrúar
1933. Katrín er gift Þorgeiri Ver
Halldórssyni, f. 29. september
1958, börn Katrínar af fyrra
Á síðustu dögum hafa komið upp í
hugann þær stundir sem ég átti með
föður mínum. Fyrsta ferðin til afa og
ömmu í Vatnsdal 10 ára gamall
stendur þar eflaust upp úr. Þar
kynntist ég því umhverfi sem átti
best við Kjartan, sveitin sem hann
ólst upp í með því fólki sem hann
þótti vænst um. Þar lék hann á als
oddi enda alltaf glatt á hjalla og stutt
í hláturinn á þeim bænum. Þaðan
hefur maður minningar sem geym-
ast að eilífu eins og heimabakaðar
flatkökur, harmonikkusnilli Elfars,
og hestamennskan, hvort sem var að
ríða úti í haga berbakt á morgnana
eða fylgjast með atganginum í hesta-
réttinni niður við heimreið. Síðan
kom náttúran með stórbrotið eldgos
úr Heklu svona til að sjá til þess að
ungur strákur úr borginni myndi
aldrei gleyma þessum stundum.
Einnig hugsar maður um að það er
ekki fjöldi þeirra stunda sem ég átti
með Kjartani sem skipti máli heldur
gildi hverrar stundar sem við áttum
saman. Á seinni árum var Kjartan
tíður gestur hjá okkur Hrefnu og
voru það börnin sem voru greinilega
segullinn sem dró Kjartan að. Það
var auðvelt að sjá ánægjuna sem
skein úr augum Kjartans þegar kall-
ið frá stelpunum kom: „Kjartan afi,
Kjartan afi“ og þær vissu að alltaf
var von á einhverju góðu í poka frá
afa.
Kjartan fór sína eigin leiðir í lífinu
alla tíð, allt til enda. Æðruleysi það
og viljastyrkur sem hann sýndi eftir
að hann greindist með sjúkdóm sinn
verður mér ætíð minnisstæður.
Hann kvaddi okkur hljóðlega á sinn
hátt og mun fá kærkomna hvíld frá
sjúkralegu sem átti illa við hann.
Kæri faðir, ég þakka fyrir þær
stundir sem við áttum saman og við
kveðjum þig með söknuði.
Örn V. Kjartansson
og fjölskylda.
Hljóð streymir lindin í haga
og hjarta mitt sefur í ró.
Tveir gulbrúnir fuglar fljúga
í fagurgrænan skóg.
Og allt sem ég forðum unni,
og allt sem ég týndi á glæ,
er orðið að ungu blómi,
sem angar í kvöldsins blæ.
Hljóð streymir lindin í haga.
Ó, hjarta mitt, leiðist þér?
Guð gefi nú að við náum
næsta bíl, sem fer!
(Steinn Steinarr.)
Elsku pabbi minn, þú hafðir svo
gaman af ljóðum og kvæðum, og því
fannst mér við hæfi að hafa þessi orð
sem upphaf þess sem mig langar að
tjá um þig. En einnig voru það Ís-
lendingasögurnar og ævisögurnar
sem þú last mikið og varstu hafsjór af
fróðleik.
Alltaf var stutt í glettnina þegar þú
varst annars vegar, jafnvel mitt í öll-
um þínum erfiðu veikindum var stutt
í glensið. Þetta hefur allt gerst svo
fljótt, aðeins tveir mánuðir síðan þú
greindist með þennan illvíga sjúk-
dóm. Þú ætlaðir svo sannarlega að
komast í gegnum hann og verða heill
aftur, en líkaminn þoldi ekki allt
þetta álag sem á hann var lagt, elsku
pabbi minn, meðferðin varð þér
ofviða.
Það fer margt í gegnum hugann á
þessari stund. Umhyggja þín var
mikil þegar þú komst henni að. Ég
mun aldrei gleyma þeim degi er þú
færðir mér bíl að gjöf, þegar ég flutt-
ist til Hveragerðis, einstæð móðir
með afabörnin þín Heimi, Selmu og
Evu. Ég veit að þau muna það allt
jafnvel, þegar þú og Auður hans
Svenna bróður þíns komuð á tveimur
bílum og þú afhentir mér lyklana að
öðrum þeirra, það var stórkostlegt.
Þetta sagði mér hve stórt hjarta þú
hafðir. Þú veittir mér mikinn stuðn-
ing frá því við hittumst fyrst, en það
var um fermingaraldur minn, engu
mun ég gleyma. Alltaf þegar til þín
var leitað var allt svo velkomið, ef það
var eitthvað sem þú gast gert var það
gert af gleði.
Lífið fór ekki alltaf um þig silki-
hönskum, þú sem misstir stóru ástina
þína aðeins þrítugur að aldri, hana
Björk Unni. Skynjaði ég þar oft hjá
þér djúpan söknuð eftir mikilli konu,
sem þú virtir svo mjög. Ég kynntist
Rannveigu tengdamóður þinni svo
vel, er þið hélduð saman heimili í Út-
hlíðinni, veturinn 1986 sem ég var í
nuddnáminu. Hún var stórbrotin
kona, mikil og góð manneskja. Við
áttum þar margar góðar stundir.
Tónlist og söngur átti hug þinn all-
an og það ekki af verri endanum.
Carreras, Pavarotti, Bocelli og fleiri
stórsöngvarar voru í miklu uppá-
haldi. Tónlistin var þér eflaust mikil
fylling á einverustundum þínum, þú
sem bjóst svo lengi einn. Síðast í des-
ember þegar þú varst fjarstaddur í
afmælisfagnaði mínum naustu þess
að upplifa tónleika með Kristjáni Jó-
hannssyni í Reykjavík. Þú varst leið-
ur yfir því að komast ekki, en mið-
arnir voru löngu keyptir svo því varð
ekki breytt og var það vel.
Það gladdi okkur mikið að hafa þig
hjá okkur á jólahátíðinni í vetur og
þá var það sérstaklega mikils virði
fyrir hana Evu, sem núna er fjarri, í
spænskunámi á Spáni. Hún er hjá
okkur í huganum og hugsar hlýtt til
þín, hans afa síns sem gat fengið
hana til að hlæja svo dátt.
Þú varst svo hress síðustu dagana,
allar stundir með þér verða mér dýr-
mætar minningar um þig, elsku
pabbi. Þú kvaddir þennan heim hægt
og hljótt, ég kveð þig með söknuði og
þakklæti. Megi algóður guð geyma
þig á meðal horfinna ástvina.
Sérstakar þakkir vil ég senda Lóu
og fjölskyldu á Melabraut 10 fyrir
allan þann hlýhug, sem við höfum
fundið síðustu mánuði, og þú, pabbi
minn, síðustu 10 árin. Megi góður
guð styrkja okkur öll í sorginni.
Með þessum orðum kveð ég þig,
elsku faðir minn.
Guð leiði þig, en líkni mér,
sem lengur má ei fylgja þér.
En ég vil fá þér englavörð,
míns innsta hjarta bænargjörð:
Guð leiði þig.
(Matth. Jochumsson.)
Þín dóttir,
Katrín Erla.
KJARTAN ÓLAFS-
SON ANDRÉSSON
✝ Kristbjörg Ró-selía Guðbjörns-
dóttir fæddist á
Gautshamri í Kald-
rananeshreppi í
Strandasýslu 1. des-
ember 1916. Hún lést
á Landspítalanum í
Fossvogi 10. júní síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru þau
Katrín Kristín Guð-
mundsdóttir, ljós-
móðir og húsfreyja, f.
á Klúku í Kaldrana-
neshreppi í Stranda-
sýslu, 19. okt. 1885, d.
í Reykjavík 20. jan. 1967, og Guð-
björn Bjarnason, bóndi á Bjarnar-
nesi, f. á Eyjum í Kaldrananes-
hreppi í Strandasýslu 26. sept.
1880, d. á Hólmavík 25. okt. 1952.
Systkini Kristbjargar voru 10,
Gunnar Magnús, Guðmundína Sig-
ríður, Bjarni Kristófer, Anna
Mikkaelína, Elín Rósa, Arngrímur,
Guðrún, Þorsteinn Gunnar, Mar-
grét og Torfi. Af þeim lifa fjögur,
þau Anna Mikkaelína, Elín Rósa,
Margrét og Torfi. Kristbjörg gift-
ist 23.12. 1949 Bjarna Bærings-
syni, bifreiðastjóra frá Stykkis-
hólmi, f. 20.11. 1918,
d. 11.12. 1995. Þau
eiga tvær dætur: 1)
Sigríður, f. 17.11.
1954, eiginmaður
Logi Vilberg Gunn-
arsson, f. 6.8. 1953.
Synir þeirra eru
Bæring Árni, f. 2.7.
1979, Bjarni Þór, f.
1.3. 1982, og Páll
Ingvi, f. 31.1. 1986; 2)
Elín Anna, f. 13.2.
1962, eiginmaður Er-
lendur Kristjánsson,
f. 8.4. 1966.
Kristbjörg bjó sín
fullorðinsár í Reykjavík. Vann sem
ung kona á sjúkrahúsum og víðar
þar til hún veiktist af berklum. Þá
fór hún á Vífilsstaði og síðan á
Reykjalund, en á þessum stöðum
var hún í sjö ár samtals. Þarna
kynntist hún Bjarna og giftust þau
á Reykjalundi. Eftir að dæturnar
stækkuðu fór Kristbjörg að vinna í
þvottahúsi, síðast í Þvottahúsi rík-
isspítalanna. Hún bjó í Hraunbæ
146 í 32 ár og flutti þaðan í þjón-
ustuíbúð á Dalbraut 27.
Útför Kristbjargar var gerð í
kyrrþey.
Kristbjörg Róselía Guðbjörnsdótt-
ir fæddist árið 1916. Foreldrar henn-
ar voru Guðbjörn Bjarnason, bóndi á
Gautshamri við Steingrímsfjörð, síð-
ar á Bjarnarnesi, og kona hans, Katr-
ín Guðmundsdóttir ljósmóðir, sem
settust að á Hólmavík 1931.
Kristbjörg fór ung að heiman að
vinna fyrir sér. Man ég fyrst eftir
þessari fríðu, bjartleitu frænku minni
um 18 ára gamalli „í vist“ á ísfirsku
heimili. Um þær mundir var Sigríður
systir hennar vinnandi hjá foreldrum
mínum á Hafrafelli í nágrenni
Ísafjarðar, en Katrín, móðir þeirra,
og Jón, faðir minn, voru systkini.
Árið 1945 veiktist Kristbjörg af
lungnaberklum og vistaðist á Vífils-
staðahæli um nokkurra ára skeið. Þar
mun hún hafa kynnst manni sínum
tilvonandi, Bjarna Bæringssyni frá
Stykkishólmi, en foreldrar hans voru
Bæring Níelsson Breiðfjörð og Ólöf
Guðrún Guðmundsdóttir. Þau Krist-
björg og Bjarni náðu heilsu, giftust
23. desember 1949 og fengu um tíma
inni á Reykjalundi, en bjuggu síðar í
leiguíbúðum í Reykjavík, þar til þeim
tókst að eignast lítið hús, Brekku, við
Bústaðaveg. Þau eignuðust tvær fríð-
ar og efnilegar dætur, Sigríði íþrótta-
kennara og Elínu Önnu viðskipta-
fræðing.
Í litla húsinu á Brekku ríkti gest-
risni, góðvild og hjálpsemi, sem náði
yfir frændgarðinn stóra. Sjálf varð ég
hjálpsemi þeirra hjóna aðnjótandi,
þegar dætur mínar tvær fengu þar
dagvist, meðan á þurfti að halda. Gat
ég aldrei fullþakkað þeim það góða
fóstur. Seinna tókst Kristbjörgu og
Bjarna að koma sér upp íbúð í Hraun-
bænum og áttum við á því heimili
marga góða stund. Einnig voru þau
mjög hugulsöm við móður mína, sem
þá var orðin ekkja.
Ýmislegt bjátaði á með heilsu
Kristbjargar, hún þurfti í höfuðskurð
og síðar tóku berklarnir sig upp út-
vortis, en öllu þessu tók hún með jafn-
aðargeði. Bjarni vann við bifreiða-
akstur, en Kristbjörg í allmörg ár í
þvottahúsi ríkisspítalanna. Eftir 1990
tók heilsu Bjarna að hraka og hann
lést 11. desember 1995. Kristbjörg
hélt heimili í Hraunbænum í nokkur
ár eftir það, en síðustu árin vistaðist
hún á Dalbraut 27. Undanfarna mán-
uði hrakaði heilsu hennar svo, að hún
þurfti oft á sjúkrahús, hún var orðin
lífsþreytt og óskaði hvíldar undir það
síðasta. Hún lést á Landspítalanum
10. júní síðastliðinn.
Við dætur mínar hugsum með mik-
illi hlýju til þessarar góðu frænku
okkar og velgerðarkonu og vottum
aðstandendum innilega samúð við
fráfall hennar.
Kristín E. Jónsdóttir.
Kæra Kristbjörg, þegar ég var 4
ára og fluttist í Hraunbæ 146 kynntist
ég fljótlega Ellu dóttur þinni og við
urðum bestu vinkonur. Hún sótti í
fjörið kringum mig og mína fjöl-
skyldu en ég sótti aftur í friðinn og ró-
legheitin sem fylgdu þér. Nú þegar
þú ert farin í æðri vist koma upp í
hugann óteljandi minningar úr æsku
minni. Sunnudagsbíltúrar með ykkur
Bjarna og Ellu vestur í bæ að kaupa
ís í Dairy Queen, eða upp í Grafarholt.
Bjarni að leggja kapal um veðrið á
morgun. Spilakvöldin þegar spila-
borðið var sett upp. Allar bækurnar
sem ég fékk lánaðar úr bókaskápnum
þegar ég var búin að lesa allt úr bóka-
bílnum. Staflar af Vikum sem við lág-
um í og lásum. Rúmteppið þitt rauða
og gula sem sem mér fannst vera
fallegasta rúmteppi í heimi. Fallegi
ballkjóllinn þinn, svartur og gylltur
sem þú saumaðir á saumavélina þína
sem ég var svo lánsöm að eignast fyr-
ir nokkrum árum. Ég man líka að
Barbie fékk alveg eins kjól ásamt svo
mörgum öðrum sem þú saumaðir.
Fyrir hvern öskudag voru svo saum-
aðir öskupokar og beygðir prjónar.
Verst var að við tímdum varla að
hengja pokana á neinn, þeir voru svo
flottir. Aldrei man ég eftir að þú æstir
þig við okkur en við tókum mark á
orðum þínum og vissum að þau
stæðu. Þú hélst alltaf ró þinni og
varst yfirveguð. Ég man hvað mér
fannst millinafnið þitt fallegt og skildi
bara ekki hvers vegna þú notaðir það
ekki. Þegar ég eignaðist mína dóttur
átti ég í mikilli innri baráttu því mig
langaði innst inni til að skíra hana
Róselíu eftir þér. Mér fannst líka allt-
af svo rómantískt að þið Bjarni skyld-
uð kynnast á Vífilsstöðum þar sem
þið voruð bæði berklasjúklingar og
ná ástum saman.
Ég veit að ég var kannski ekki neitt
rosalega þolinmóð þegar ég var lítil
en ég reyndi þó að bíða með að banka
á morgnana þangað til ég heyrði um-
gang og svo vona ég að þið hafið bara
haft gaman af að hafa mig á jólunum
því stundum var ég mætt til ykkar áð-
ur en þið voruð búin að taka utanaf
gjöfunum. Það var bara allt annar
hraði á öllu hjá ykkur. Ég var löngu
búin að taka utanaf mínum gjöfum og
búin að tvístíga á pallinum óralengi.
Elsku Kristbjörg Róselía, ég
þakka þér það veganesti sem þú hef-
ur gefið mér fyrir lífið. Þú hafðir mikil
áhrif á mig í uppvextinum og mun ég
búa að því alla ævi.
Ella, Elli, Sigga, Logi og synir ykk-
ur, ég votta ykkur samúð mína og
megi Guðs englar yfir ykkur vaka.
Selma Hjörvarsdóttir.
KRISTBJÖRG R.
GUÐBJÖRNSDÓTTIR
MORGUNBLAÐIÐ tekur af-
mælis- og minningargreinar til
birtingar endurgjaldslaust.
Greinunum er veitt viðtaka á
ritstjórn blaðsins í Kringlunni
1, Reykjavík, og á skrifstofu
blaðsins í Kaupvangsstræti 1,
Akureyri. Þá er enn fremur
unnt að senda greinarnar í sím-
bréfi (569 1115) og í tölvupósti
(minning@mbl.is). Nauðsyn-
legt er, að símanúmer höfund-
ar/sendanda fylgi.
Um hvern látinn einstakling
birtist formáli, ein uppistöðu-
grein af hæfilegri lengd, en aðr-
ar greinar um sama einstakling
takmarkast við eina örk, A-4,
miðað við meðallínubil og hæfi-
lega línulengd, - eða 2.200 slög
(um 25 dálksentimetra í
blaðinu). Tilvitnanir í sálma eða
ljóð takmarkast við eitt til þrjú
erindi. Greinarhöfundar eru
beðnir að hafa skírnarnöfn sín
en ekki stuttnefni undir grein-
unum.
Við birtingu afmælisgreina
gildir sú regla, að aðeins eru
birtar greinar um fólk sem er
70 ára og eldra. Hins vegar eru
birtar afmælisfréttir ásamt
mynd í Dagbók um fólk sem er
50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er lögð á, að
handrit séu vel frá gengin, vél-
rituð eða tölvusett. Sé handrit
tölvusett er æskilegt, að disk-
lingur fylgi útprentuninni. Það
eykur öryggi í textameðferð og
kemur í veg fyrir tvíverknað.
Auðveldust er móttaka svokall-
aðra ASCII-skráa sem í dag-
legu tali eru nefndar DOS-
textaskrár. Þá eru ritvinnslu-
kerfin Word og Wordperfect
einnig auðveld í úrvinnslu.
Afmælis-
og minning-
argreinar