Morgunblaðið - 18.07.2002, Qupperneq 53

þeir nafnarnir duglegir að sækja
íþróttaleiki í Reykjavík.
Friðrik studdi Friðrik Inga af öllu
hjarta og var ákaflega stoltur af af-
rekum hans. Friðrik sá heldur ekki
sólina fyrir langafabörnunum sínum
og þau voru honum til ómældrar
gleði og ánægju. Þau eiga eftir að
sakna langafa síns mikið. Það var
mikil gæfa fyrir Friðrik að kynnast
sinni góðu sambýliskonu Elísabetu
og var hún honum mikil stoð og
styrkur í þeim erfiðu veikindum sem
hann gekk í gegnum og að lokum
leiddu til andláts hans.
Friðrik minn, maðurinn minn,
hann Ingólfur, þakkar þér góð kynni
og vináttu þegar þið unnuð saman í
Eimskip.
Börnin mín Maríanna og Ágúst
þakka þér af alhug umhyggju þína
og vináttu í þeirra garð.
Elsku Elísabet, elsku hjartans
Anna Karen mín, Friðrik Ingi, Anna
Þórunn, Steinar Bjarki, Karen El-
ísabet og Sigurjón Gauti, ég bið Guð
að styðja ykkur og styrkja í ykkar
miklu sorg. Kristín og fjölskylda,
okkar samúð er með ykkur líka.
Við sjáum að dýrð á djúpið slær,
þó degi sé tekið að halla.
Það er eins og festingin færist nær,
og faðmi jörðina alla.
Svo djúp var þögnin við þína sæng,
að þar heyrast englar tala,
og einn þeirra blakar bleikum væng,
svo brjóst þitt fái svala.
Nú strýkur hann barm þinn blítt
og hljótt,
svo blaktir síðasti loginn.
En svo kemur dagur og sumarnótt,
og svanur á bláan voginn.
(Davíð Stefánsson.)
Guð blessi minningu Friðriks
Steindórssonar.
Kristjana Hafdís
Hreiðarsdóttir.
Elsku afi Friðrik, ég leyfi mér að
segja það því þú varst alltaf eins og
afi minn líka. Eftir að við Friðrik
kynntumst og ég fór að venja komur
mínar á heimili ykkar Elísabetar
fyrst bara við tvö og seinna með
börnin okkar Karen Elísabetu og
Sigurjón Gauta varstu alltaf við mig
eins og ég væri eitt af barnabörnum
þínum. Þú hafðir einstakt lag á því að
láta okkur finnast við sérstök,
hjartalag þitt var einstakt og góð-
mennska þín mikil, sem ég og börnin
fengum óspart að finna og njóta.
Missir eiginmanns míns og nafna
þíns er mikill því þú varst honum
meira en bara afi. Friðrik hefur sagt
mér margar sögur af ykkur frá því
sem þið gerðuð saman og hvað þú
gerðir margt fyrir hann. Hann talaði
mikið um þig. Ég og börnin mín eig-
um eftir að sakna þín mikið en ég er
líka ánægð að hafa fengið að kynnast
þér og njóta þeirrar hlýju og góð-
mennsku sem þú hafðir að geyma.
Það verður skrýtið að koma á Flóka-
götuna og hitta ekki afa Friðrik, en
minningarnar um góðan og
skemmtilegan afa munu ylja okkur
um alla framtíð. Mig langar til að
þakka þér fyrir þann tíma sem við
áttum saman og allt sem þú gafst af
þér til mín og barnanna. Megi algóð-
ur guð blessa þig og varðveita.
Hafðu kærar þakkir fyrir allt og allt.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi.
Hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi.
Og gæfa var það öllum, sem fengu að
kynnast þér.
(Ingibjörg Sig.)
„Einstakur“ er orð sem notað er þegar lýsa á
því sem engu öðru er líkt, faðmlagi eða sól-
arlagi eða manni sem veitir ástúð með brosi
eða vinsemd.
„Einstakur“ lýsir fólki sem stjórnast af rödd
síns hjarta og hefur í huga hjörtu
annarra.
„Einstakur“ á við þá sem eru dáðir og dýr-
mætir og hverra skarð verður aldrei fyllt
„Einstakur “ er orð sem best lýsir þér.
(Terri Fernandez.)
Anna Þórunn Sigurjónsdóttir.
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 18. JÚLÍ 2002 53
Það eru að verða 62
ár síðan. Á gráum og
dimmum haustdegi í
barnaskólanum er
komin ný stelpa.
Kennarinn sagði okkur hvað hún
héti og að hún væri nýflutt frá Vest-
mannaeyjum. Hún var kölluð Adda.
Það vildi nú verða svo í heimavist-
arbarnaskóla að það fundu sig ekki
allir og félagsskapurinn var ekki
alltaf öllum þægilegur. Ég fór að
gefa mig að þessari stelpu og upp úr
því spratt vinátta sem hefur varað
öll þessi ár. Ekki var nú hægt að
segja að við hefðum sérstaklega lík
áhugamál. Mér fannst hún ekki
sýna náminu mikinn áhuga – nema í
málfræðitímum. Þá tók hún heldur
betur við sér. Þetta sem mér fannst
óskiljanlegt og óskemmtilegt torf
virtist vera hennar besta skemmtun
og í ofanálag hélt hún því fram að
ÁRVEIG
KRISTINSDÓTTIR
✝ Árveig Kristins-dóttir fæddist á
Grund í Vestmanna-
eyjum 14. desember
1929. Hún lést í
Reykholti í Biskups-
tungum að morgni 8.
júlí síðastliðins og
var útför hennar
gerð frá Akureyrar-
kirkju 15. júlí.
þetta lægi svo ljóst fyr-
ir! Það var nú annað
upp á teningnum þeg-
ar ég var að lesa
grasafræðina eins og
spennandi reyfara, þá
var nú áhuginn hjá
henni heldur minni.
Eins og allir vita sem
kynntust Öddu var hún
mjög góðum gáfum
gædd. Það sem ég dáð-
ist mest að á þessum
barnaskólaárum var
hvað hún skrifaði fal-
lega stafi og teiknaði
fínar stelpur. Öll blöð
og spássíur voru skreytt með feg-
urðardísum.
Svo tóku unglingsárin við með
sínum draumum og líka mikilli
vinnu. Adda varð glæsilega stúlka.
Hún vann heilsutæpum foreldrum
sínum mikið, hafði á þeim mikla ást
og virðingu. Sveitastörfin voru
henni mjög geðþekk. Hún var mikill
dýravinur og hafði yndi af húsdýr-
unum. Á þessum árum voru hest-
arnir okkar aðalsamgöngutæki og
gleðigjafi. Hún taldi það alltaf sína
mestu hamingju að hafa flutt í sveit-
ina og Borgarholt var alltaf hennar
bernsku- og æskustöðvar.
Ung stofnaði hún heimili og al-
vara lífsins, sem lætur sjaldnast á
sér standa, tók við. Hún eignaðist
fimm mannvænleg börn. Þau urðu
hennar lífsinntak. Hún var þeirra
verndari og uppalandi, og, er þau
komust á fullorðinsár, vinur og fé-
lagi. Er börnin voru á unglingsaldri
var oft glatt á hjalla. Hún fylgdist
með og tók þátt í viðfangsefnum
þeirra og alltaf var grunnt á gamn-
inu. Hún var alla tíð ákaflega fund-
vís á skemmtileg atvik og hélt þeim
frammi. Það er dýrmætur eiginleiki
í lífsins ólgusjó. Það sem upp úr
stendur, er ég minnist Öddu, er
hvað hún var börnum sínum góð
móðir. Hún var vinur tengdabarna
sinna og barnabörnin og barna-
barnabörnin áttu í henni þá elsku-
legustu ömmu sem hugsast getur.
Fyrir þau öll er missirinn sár, líka
svona óvænt. En er þetta ekki gott
hlutskipti, að fá að fara svona þegar
sjúkdómar og hrörnun vofir yfir?
Auðvitað erum við ekkert tilbúin að
taka því að missa hana svona fljótt,
að því er okkur finnst. Þetta er nú
einu sinni gangur lífsins. Minning-
arnar eigum við áfram. Þær eru
dýrmætar. Mér er efst í huga þakk-
læti fyrir að hafa átt vináttu hennar
öll þessi ár.
Hlíf Einarsdóttir.
www.solsteinar.is sími 564 4566
Legsteinar
í Lundi
við Nýbýlaveg, Kópavogi

 



 

    

   
 

  

    !
 "#
  
 
  

 
   
   
$
  
 %

!"#$"%
 

 
 

& 
'
% ( (


&  ' (   ) #(  

 
 
" "   ) *+ ,-..

    /0/  /0
$


  

12!!"
"23! 

 4- 5
'6
7 4  
&       *
!
   + #(  


  
","  
/40- ,-..

"  "  ! 
.4+ ,-..


 " ,-..
 #,
.#40
 
%  #4   " 

 ,-..

/  /0
,#
-.


! 1

!!"2"
8!
9 
+" . 0,
! #     '
(  

# %
 /0 #(
 12 00
) (, 

 ,-..


.

 ,-..
 .(+: 
(40 7 , 
#0 - (40 7 ,
3
- 
    #(
  .  
 18)2"2392! 8!
  4;
0 
&     + #(  

4.


9  %  ", ,-..
 

( 
 /40-5  1 + ,-..

 %
1 + ,-..


- ", ,-..
 "

 

.", ,-..
 %- *+ 
-  ", ,-..
 < % 
 
(&, 7 .


$
 

 
. .  %!** =92!  

4  0.'>
(  
&   1/ #(       !


# #%
 /5 #(
 12 00
   &,% ??, 9 <   " 
( ,-..

@5  
.
-" 

 
 , ,-..

$
. 
 ,   ,-..

3
- 
!!A"B 

  (. 5 'C
&   4 # 16 #( *    
      74 -5  ,-..