Morgunblaðið - 31.08.2002, Side 48

48 LAUGARDAGUR 31. ÁGÚST 2002 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
ÁSTMAR frændi minn drukknaði,
vegna þess að sjórinn flæddi inn um
opnar dyr, að mati sjóslysanefndar. Í
gegnum aldirnar hafa Íslendingar
tapað mörgum ástvinum sínum í
faðm Ægis. En margir hafa einnig
bjargast vegna bætts öryggis. Frá
því að Íslendingar hófu fyrst fisk-
veiðar hefur mikið vatn runnið til
sjávar hvað öryggisbúnað og reglur
varðar. En betur má ef duga skal.
Hvers vegna að hafa vatnsþétta lok-
un ef henni er ekki lokað? Hvers
vegna að setja reglur um neyðar-
bjöllur ef þeim er ekki fylgt eftir? Er
ekki kominn tími til að við Íslend-
ingar gerum kröfur um að skip og
bátar fylgi þeim öryggisreglum sem
fyrir eru? Til þess að slíkt sé gert
þarf einhver að vera ábyrgur. Hver
er ábyrgur fyrir því að neyðarbjöllur
séu í skipum og bátum? Að mínu
mati hljóta það að vera útgerðar-
menn. Sá sem er ábyrgur fyrir neyð-
arbjöllu er jafnframt ábyrgur fyrir
þeim mannslífum sem bjallan á að
þjóna. Mín skoðun er sú að mörgum
mannslífum hefði verið hægt að
bjarga með því að framfylgja reglum
til hins ýtrasta.
Ef forráðamenn Unu í Garði hefðu
átt yfir höfði sér stórsekt fyrir að
láta skipið fara til sjós með enga
neyðarbjöllu hefðu þeir eflaust hugs-
að sig um. Ef skipstjórinn hefði haft
minnsta grun um þær afleiðingar
sem opnar dyr hefðu hefði hann um-
svifalaust lokað þeim. Hvernig stóð á
því að hann vissi ekki betur? Er það
ekki á hans ábyrgð, að öllum örygg-
isreglum sé fylgt um borð? Nú veit
hann betur, en vita aðrir skipstjórar
betur? Eða láta þeir öryggið fyrir bí,
því að of heitt er í vistaverunum?
Sjóslysanefnd kom með tillögur um
úrbætur, verður þeim fylgt eftir?
Hver ber ábyrgðina á því að þeim sé
fylgt eftir?
Hvers vegna eru skip og bátar
sem uppfylla ekki öryggiskröfur,
hversu smávægislegar sem þær
kunna að vera, ekki kyrrsettir? Þorir
enginn að takast á við útgerðar-
mennina? Eru menn hræddir um að
kostnaðurinn vegna öryggisbúnaðar
sé aurinn sem leiði útgerðina í gjald-
þrot? Það hlýtur að koma að því að
útgerðarmenn verði látnir borga
skaðabætur, fyrir þau mannslíf sem
tapast, vegna þess að öryggisreglum
er ekki fylgt eftir. Ef þeir halda að
öryggisbúnaður sé of dýr ættu þeir
að fara að hugleiða hvað eitt manns-
líf kostar.
Tveir ungir menn dóu með Unu í
Garði, því sjórinn flæddi inn um opn-
ar dyr. Árni Pétur Ólafsson og Ást-
mar frændi minn. Mannleg mistök
og ekkert annað urðu þeim að bana.
Lærum af mistökunum, krefjumst
þess að útgerðarmenn og skipstjórar
fylgi öryggisreglum eftir til hins ýtr-
asta.
GUÐRÚN GUÐMUNDSDÓTTIR,
Borgarvegi 36, Reykjanesbæ.
Öryggisreglum
verði framfylgt
Frá Guðrúnu Guðmundsdóttur:
ÞÆR þungavinnuvélar sem við nú
höfum fyrir augunum og köllum fisk-
veiðiskip verða allar horfnar af höf-
unum innan 5 ára, já takið mark á
þessum mínum orðum. Ath. Hér er
átt við þung troll og hin risastóru flot-
virki. Núna strax innan 4 mánaða fara
alvarlegar frétttir að berast sem und-
irstrika það sem er að ske varðandi
það sem hér er sagt. Miklar deilur eru
nú um þessar mundir að fara af stað
um skaðsemi eða skaðleysi varðandi
hina miklu dragnótanotkun Íslend-
inga uppi í kálgarða, en dragnót er
ekkert annað en smækkað troll. Fjár-
festar í þessu núverandi útgerðar-
formi hér á landi eru því að kasta fé
sínu út um gluggann. Að halda það að
menn geti keypt hver af öðrum lifandi
óveiddan fisk úti í villtri náttúruauð-
lind sem er sameign allra landsmanna
lýsir vanþroska og er hreint og beint
ekki til annars en að hlæja að. Menn
geta allt eins selt hver öðrum aðgang
að því að horfa á norðurljósin. Þjóð-
félag sem er að öllu leyti byggt á
blekkingaleik það er dæmt til að eta
sjálft sig innanfrá og líða undir lok.
Ef menn vilja það er þeim ekki við
bjargandi en þeir sem taka þessa fá-
tæklegu viðvörun alvarlega, þeir eru
skynsamir. Nú eru að renna upp
merk tímamót í íslensku samfélagi
ATH. Það eru alþingiskosningar að
vori. Verði ekki algjörlega söðlað um
á allan hátt, já einnig þarf að koma til
algjör hugarfarsbreyting, já þá á Ís-
land því miður enga möguleika í sam-
félagi þjóðanna.
Ofveiði
Ofveiði sú er stunduð er hér á land-
grunni Íslands er ekki bara innanrík-
isvandamál okkar Íslendinga. Nei
hún er alþjóðavandamál. Það er
stundum engu líkara en stjórnvöld
hér haldi að Ísland sé á öðrum hnetti,
slíkur er hroki vissra manna hér.
Vegna ofveiðinnar hér, hroka ráða-
manna, fiskveiðistjórnarkerfis sem
hvetur til illrar meðferðar á lífríkinu,
mikillar sóunar á hráefni (frákasts)
mismununar þegna þjóðfélagsins,
eyðingar menningarverðmæta og
margs fleira, þá beinast augu um-
heimsins að því sem hér er að ske.
Menn hreykja sér af fyrirætlunum
um að breyta loðnu í lax, menn skilja
eftir sig hala af svikum og lygum og
eftir situr saklaust fólkið á ströndinni
með sínar brostnu vonir og verðlaus-
ar eignir þegar lýðræðislega kosnir
forráðamenn hafa látið spila með sig.
Fiskifræðingar eru annað hvort of-
menntaðir eða ómenntaðir eða er
þeim bara sagt til hvað þeir eiga að
segja? Hrun fiskistofna við Ísland er
staðreynd, svo mikið er víst. Hverjir
bera ábyrgðina?
GARÐAR H. BJÖRGVINSSON,
bátasmiður, Herjólfsgötu 18.
Fiskveiðifloti
Íslendinga
Frá Garðari H. Björgvinssyni: