Morgunblaðið - 28.09.2002, Blaðsíða 13
FRÉTTIR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 28. SEPTEMBER 2002 13
Reykjavík • Akureyri • Selfossi
www.blomaval.is
ÍS
LE
N
SK
A
A
U
G
LÝ
SI
N
G
A
ST
O
FA
N
/S
IA
.I
S
B
LO
1
88
52
09
/2
00
2
Haustlaukar
Loforð um litríkt vor
Tilboð
10 túlipanar
199 kr.
5 páskaliljur
99 kr.
10 krókusar
199 kr.
10 perluliljur
199 kr.
keisarakróna
499 kr.
Plantið erikum út
fyrir veturinn
999 kr.
3 fyrir
200 starfsmönnum áfram, hefði út-
þensla starfseminnar á næsta ári
orðið mjög mikil, ég giska á um
30%. Í því fælist ekki bara sú eyðsla
sem hefði farið í launagreiðslur
þessara starfsmanna, heldur væri
verið að auka útgjöld umtalsvert við
hvers konar aðföng og efnivið til
rannsókna.
Þannig að tími hinnar miklu út-
þenslu í hátækniiðnaðinum, bæði í
upplýsingatækni og líftækni, er lið-
inn. Sennilega eru 80% til 90% af
þeim verðmætum sem voru til stað-
ar í hátækniiðnaðinum fyrir tveimur
árum horfin – þau hafa gufað upp,
að minnsta kosti tímabundið. Það er
því ekkert fé lengur að sækja á
markaðinn til þess að halda uppi
þessari útþenslu. Hvernig bregðast
menn við því? Jú, þeir draga saman
seglin, hagræða í rekstri, sníða sér
stakk eftir vexti og reka sín fyr-
irtæki á grundvelli þeirra tekna
sem þeir hafa.
Við í Íslenskri erfðagreiningu er-
um það heppin að við erum að gera
þetta á þeim tíma, sem við höfum
töluvert mikið fé ennþá í okkar
sjóðum, þannig að við getum brugð-
ist við ytri aðstæðum, á þann hátt,
að það kemur ekki til með að eyði-
leggja fyrirtækið.
Við erum að sjá til þess að fyr-
irtækið geti haldið áfram að starfa
um ókomna framtíð.
Við erum í dálítið skringilegri
stöðu í Íslenskri erfðagreiningu og
ég held að það sé mjög mikilvægt
að átta sig á því. Ef við spyrjum
hvar fyrirtæki okkar sé statt og
hvað hafi gerst, er svarið það, að
langstærsta ástæða stöðu okkar í
dag er sú að markaðirnir hafa hrun-
ið. Hluti af ábyrgðinni hlýtur þó að
hvíla á þeim sem reka fyrirtækið.
Hún hlýtur að hvíla á mínum herð-
um og þeirra sem hér eru við
stjórnvölinn. Það þýðir einfaldlega
ekki fyrir okkur að ýta frá okkur
ábyrgðinni.
Hluti af ábyrgðinni hlýtur síðan
að hvíla á herðum þessa samfélags,
sem hefur að vissu leyti tekið okkur
sem sjálfsögðum hlut og litið svo á
að við séum hér á einhvern annan
hátt, en önnur fyrirtæki hér í þessu
landi.
Það er meira að segja til hópur
fólks í þessu samfélagi sem er stöð-
ugt að senda óhróður um þetta fyr-
irtæki út um allan heim, til þess að
grafa undan samkeppnisaðstöðu
okkar við önnur fyrirtæki af sömu
gerð úti í heimi.“
Er þetta nú ekki einhver „par-
anoja“ í þér, Kári?
„Þetta er engin „paranoja“. Þú
þarft ekki annað en fara inn á
heimasíðu Mannverndar til þess að
átta þig á því um hvað ég er að tala.
Hér var blaðamaður frá Guardian
um síðustu helgi, sem gekk hér um
eins og grenjandi ljón, til þess að
skafa upp skít um okkar fyrirtæki
og leitaði í smiðju til fólks sem nán-
ast er í fullu starfi við að ófrægja
okkur.
Hvað heldur þú að fólk segði ef
hér væru menn út um allt í íslensku
samfélagi að senda skilaboð út um
allan heim, þess efnis að allur fiskur
sem dreginn væri úr sjó á Íslands-
miðum væri rotinn, eða hópur
manna sendi skilaboð út um allan
heim í þá veru að flugvélar Flug-
leiða væru allar lélegar og úr sér
gengnar og menn ættu að passa sig
á því að fara ekki um borð í þær.
Þetta er í rauninni það umhverfi
sem við erum að starfa í og hófst
raunar um leið og Íslensk erfða-
greining var stofnuð.“
Virði samningsins sem þið gerðuð
við Merck gæti orðið meira en 90
milljónir dala ef Merck tekst að
þróa og markaðssetja fleiri en eina
afurð sem byggist á samstarfinu,
segir í fréttatilkynningu ykkar.
Hvert getur virði samningsins orðið
að lágmarki?
„Ég veit ekki nákvæmlega hvert
lágmarkið yrði, en það er ansi stór
hundraðshluti af þessum samningi
sem er bara í föstum greiðslum fyrir
vinnu. Síðan eru það áfangatengdar
greiðslur, bundnar því að við náum
þeim markmiðum sem við höfum
sett okkur. Ef við náum svipuðum
árangri í þessu starfi og við höfum
gert í samstarfi okkar við Roche, þá
eru svona 90% líkur á því að við get-
um tryggt okkur 90 milljóna dollara
greiðslur. Við erum þegar komnir vel
á veg með þessar rannsóknir og þær
lofa mjög góðu.“
Hvað ef ekki tekst að þróa og
markaðssetja neina afurð sem
byggist á samstarfinu?
„Þá verður upphæðin töluvert
lægri sem kemur í okkar hlut, en ég
veit ekki nákvæmlega hver hún
yrði. En færu leikar svo, þá hefðum
við brugðist á þann hátt, sem við
höfum ekki gert hingað til.“
Í kjölfar tíðindanna í dag, heldur
þú að umræða um gagnagrunninn,
sem enn hefur ekkert gerst með,
vakni á ný?
„Ég fæ ekki séð að þarna sé
nokkurt samhengi á milli.“
Hvað með umræðuna um 20
milljarða ríkisábyrgð?
„Ég fæ ekki heldur séð að þar sé
nokkurt samhengi á milli. Við erum
að tala um að taka starfsemi sem er
grundvöllur fyrir þessari lyfjaþróun
og setja hana í rekstrarform sem er
hagstæðara fyrir fyrirtækið, sem
kostar okkur minna. Það segir mér
einfaldlega og hlýtur að segja yf-
irvöldum, að við erum að taka á
ábyrgan hátt á þeim rekstrarverk-
efnum sem blasa við okkur.
Mitt er ekki að segja hvað
ríkisstjórninni ber að gera og ég
veiti ekki ríkisábyrgðir! En eftir
þessar aðgerðir er fyrirtæki okkar
sterkara en áður. Ég vil að þeir
starfsmenn sem hættu hjá okkur í
dag viti að þetta var síður en svo
sársaukalaus aðgerð, en því miður
var hún bráðnauðsynleg. Eiginlega
finnst mér mega lýsa tilfinningum
okkar sem þurftum að ráðast í
þessar aðgerðir á þann veg, að okk-
ur líði eins og refnum sem nagaði af
sér fótlegginn, þegar hann festist í
gildrunni.“
Kári, að lokum. Framtíðarhorfur
Íslenskrar erfðagreiningar – eru
þær bjartar eða svartar?
„Við erum betra fyrirtæki, það er
engin spurning. Vinnan innan fyr-
irtækisins gengur gífurlega vel. Okk-
ur hefur gengið mjög vel að sann-
færa þann heim sem við hrærumst í
um að við vinnum okkar vinnu vel.
Það er ekkert fyrirtæki í heiminum
sem stenst okkur snúning þegar
kemur að því að greina erfðavísa og
búa til úr þeim lyfjamörk. Með þess-
um erfiðu aðgerðum erum við búin
að koma okkur í þá aðstöðu að það
er miklu líklegra að við verðum hér í
langan tíma. Okkar framtíð er miklu
betur tryggð og framtíð fyrirtæk-
isins er björt. Við ætlum okkur að
lifa af og vera kraftmikið fyrirtæki,
eftir tíu ár, tuttugu ár, hundrað ár.“
’ Við búum í hörðum heimi, þar semvið verðum að hafa tekjur til þess að
standa undir rekstri fyrirtækisins. ‘
agnes@mbl.is