Morgunblaðið - 28.09.2002, Blaðsíða 39

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 28. SEPTEMBER 2002 39
✝ Jón ValdimarBjörnsson fædd-
ist í Ólafsvík 6. maí
1920. Hann lést á
líknardeild Land-
spítalans á Landa-
koti 21. september
síðastliðinn. Foreldr-
ar Jóns voru Björn
Jónsson, sjómaður, f.
1. október 1888, d.
29. mars 1937, og
Kristín Bjarnadóttir
húsmóðir, f. 17. júní
1892, d. 21. mars
1979. Þau bjuggu í
Ólafsvík. Systkini
Jóns eru: 1) Bjarndís Inga Björns-
dóttir, f. 22.5. 1918, látin; Fríða
Jenný Björnsdóttir, f. 22.5. 1918,
látin, gift Kristjáni Jenssyni, lát-
inn; Helgi Björnsson, f. 4.10.
1922, kvæntur Kristínu Petrínu
Gunnarsdóttur; Sigríður Guðrún
Björnsdóttir, f. 28.10. 1925, gift
Jóni S. Bjarklind, látinn; Þorgils
Björnsson, f. 14.2. 1928; Krist-
björg Bára Björnsdóttir, f. 17.9.
1930, látin; Ingveldur Birna
Björnsdóttir, f. 27.1. 1936, látin,
gift Marísi M. Gilsfjörð.
Kona Jóns er Björg Viktoría
Guðmundsdóttir, f. 14.7. 1925,
húsmóðir. Foreldrar hennar voru
Guðmundur Guðmundsson og
Sigurlaug Sigurðardóttir, bæði
látin. Þau bjuggu á Litla-Kambi í
Breiðuvík. Börn Jóns og Bjargar
eru: Björn Sigurður Jónsson, f.
12.6. 1948, húsasmíðameistari,
kvæntur Steinunni Þórisdóttur,
þau eiga þrjú börn, Jón Viðar,
Hildi og Þóri; Kristín Jónsdóttir
Stachura, f. 29.12. 1950, leik-
skólaráðgjafi í Skotlandi, gift
George Stachura skólastjóra, þau
eiga tvo syni, Adam og Michael;
Guðmundur Ómar Jónsson, f.
21.1. 1953, húsa-
smiður, kvæntur
Jónínu Kristjáns-
dóttur skrifstofu-
manni, þau eiga tvö
börn, Björgu og
Stefán Má, dóttir
Guðmundar er
Gerður; Sigurlaug
Jónsdóttir, f. 21.3.
1957, kennari, gift
Ingólfi B. Aðal-
björnssyni, þau eiga
þrjú börn, Ölmu Ýri,
Atla Frey og Aldísi
Rún; Reynir Jóns-
son, f. 22.10. 1962,
rafvirki, kvæntur Margréti S.
Ingimundardóttur kennara, þau
eiga þrjú börn, Styrmi, Örnu og
Brynju.
Barnabarnabörn Jóns og
Bjargar eru átta.
Jón fæddist í Ólafsvík og ólst
þar upp og í Fróðárhreppi en þar
var hann í sveit sem barn. Hann
lauk barnaskólaprófi og sótti
mörg vinnuvélanámskeið. Jón fór
til sjós 15 ára og var meðal ann-
ars eina vertíð á Hellissandi en
vann líka í landi þar til hann varð
ársmaður hjá Vegagerð ríkisins
en hjá henni starfaði hann í 56 ár.
Framan af var hann sumarmað-
ur, en Jón byrjaði þar fyrst í maí
1936 á Fróðárheiði hjá Stefáni
Kristjánssyni, vegaverkstjóra í
Ólafsvík. Í fiskverkuninni Hróa
var Jón vörubílstjóri til nokkurra
ára. Tuttugu árum síðar fór hann
að starfa hjá Vegagerðinni árið
um kring, þá með Hjörleifi Sig-
urðssyni, vegaverkstjóra í Hrís-
dal, 1956. Jón vann lengst af hjá
Vegagerðinni sem vélamaður.
Útför Jóns fer fram frá Ólafs-
víkurkirkju í dag og hefst athöfn-
in klukkan 14.
Verndi þig englar, elskan mín,
þá augun fögru lykjast þín.
Líði þeir kringum hvílu hljótt
á hvítum vængjum
um miðja nótt.
Nei, nei, það varla óhætt er
englum að trúa fyrir þér;
engill þú ert og englum þá
of vel kann þig að lítast á!
(Steingr. Thorst.)
Elsku pabbi. Þá er þínu stríði lok-
ið, sem hefur verið óvægið en hetju-
legt. Baráttuþrek þitt kom mér ekki
á óvart, síður en svo, við berjumst
meðan stætt er. Hefur þú verið í War
varst þú vanur að segja þegar eitt-
hvað bjátaði á hjá okkur krökkunum.
Þetta var gamall frasi sem þú notaðir
oft þegar eitthvað gekk á í okkar lífi
eða jafnvel til þess að slá á létta
strengi þegar einhverjar systkina-
deilur voru. Þú leystir málin oft á
undraverðan hátt. Minningar mínar
um góðar stundir með þér eru ófáar.
Helst er að minnast tíðra ferða í
Betlehem, en undir því nafni gengu
fjárhúsin ykkar Lilla frænda. Þar
komst ég í kynni við heim sem ekki
er á margra færi í dag. Þar lærði ég
aðumgangast dýr af alúð og virðingu,
fullkomna samvinnu og ótal margt í
mannlegum samskiptum, því ég var
ekki sú eina sem fór í fjárhúsin, oft
var flokkur barna sem fylgdi ykkur
bræðrum til gegninga og taka þurfti
tillit til þess. Oftar en ekki var svo
komið við í hjallinum, rifið úr einum
þorskhausi, smakkað á hákarli og
ýsa rifin úr roði.Ýmsa leiki bjóst þú
til yfir hádegisverðinum eins og t.d
að spyrja hver væri fugl dagsins,
söngvari dagsins eða þá hversu
margar árar væru á bát en þá tókst
þú beingarðinn úr sporðstyrtlunni og
við áttum að geta til. Alltaf voru veitt
verðlaun fyrir getraunina, súkku-
laðikex eða annað góðgæti. Ekki
taldir þú eftir þér eftir erfiðan vinnu-
dag og gegningar að gefa okkur
börnunum þínum af þínum tíma.
Nánast hvert kvöld lagðist þú með
okkur systkinunum og fórst með
bænirnar, sem voru ófáar og söngst
okkur inn í draumalandið. Lög eins
og Geng ég fram á gnípur, Kvöldið er
fagurt, Á kránni og Fram í heiðanna
ró, eru okkur ómetanleg vegna al-
úðar þinnar og kærleika við sönginn.
Eins og góð vinkona mín sagði þá
varst þú hjartahlýr söngfugl og að
það væri auðvelt að tengja þessi lög
við þig, Jón á Grund. Hún sagði einn-
ig að þú værir ósérhlífinn vinnumað-
ur, glettinn og alltaf svolítið prakk-
aralegur. Ég held að þeir sem til þín
þekki geti af hjarta tekið undir þessi
orð hennar. Við systkinin upplifðum
allavega þessa ósérhlífni oft um jól
og áramót þegar ófært var yfir Fróð-
árheiði og kallað var í starfsmenn
vegagerðarinnar til þess að hjálpa
fólki í neyð. Oftar en ekki varst þú
fyrstur manna til þess að bjóðast til
þess að fara og aðstoða, fólkið varð jú
að komast til vandamanna yfir jól.
Við skildum ekki alltaf þá, en skiljum
nú hvað þér gekk til, manngæska og
ábyrgð réðu ferð. Heim komstu svo
sæll og glaður yfir því að koma fólki
heilu heim og sagðir okkur skondnar
sögur af atburðunum, aldrei neitt
óyfirstíganlegt mál.
Af því að ég er að minnast á vega-
gerð verð ég að segja frá ferðum
mínum með þér þegar þú dvaldir
vikulangt með þínum vinnufélögum í
vegavinnuskúrunum. Ég með minni
ýtni fékk það fram að ferðast með
þér og dvaldi vikulangt með þér og
fjórum vinnufélögum þínum í litlum
skúr sem varla bauð upp á meira
rými en fyrir tvær manneskjur.
Þarna bjuggum við í sátt og samlyndi
ég, níu ára stelpa í koju með þér og
fjórir svitastorknir vinnumenn í loft-
lausum skúr án allra nútíma þæg-
inda. Þetta var lífið í þá daga og ég
þakka fyrir að hafa kynnst því.
Grallaraskapur og glettni ein-
kenndi samverustundir ykkar sam-
starfsmanna vegagerðarinnar þá
þegar ég sá til, mikill vinskapur og
mikil vinnugleði. Það segir mikið til
um það að geta unnið við sama starf í
56 ár.Vinnufélagar þínir voru þér
mikils virði og barst þú ávallt mikla
virðingu fyrir þeim. Þú og Lilli
frændi voruð samt sem órjúfanleg
heild.
Þegar lífshlaup þitt er skoðað er
auðvelt að sjá hvað þér var efst í
huga og umhugað um. Það var
mamma sem var þér allt, við börnin
þín, mannkærleikur og umhverfis-
vernd. Þú barst ómælda virðingu fyr-
ir náttúrunni og varst náttúruunn-
andi fram í fingurgóma. Þú hafðir
svo sannarlega þínar skoðanir á
vegamálum landsins og bar það oft á
góma. Fróðárheiði var þér sérstak-
lega hugleikin og lái þér hver sem
vill. Önnur eins náttúruperla sagðir
þú, enda hafðir þú gengið hana þvera
og endilanga og þekktir hverja þúfu
og hvern stein. Þær voru margar
gönguferðirnar sem við fórum í og
alltaf var fræðsla í gangi um örnefni,
blóm og fugla. Þú naust þess að vera
úti í náttúrunni, á eftir kindum upp
um fjöll, á hestbaki í fjörunni eða á
göngu um Ólafsvík sem þú gerðir svo
lengi sem þú gast. Barnabörnin þín
nutu þess að vera með þér í göngu-
ferðunum, í Betlehem og á Sveins-
stöðum svo ekki sé minnst á sam-
verustundirnar á Grundinni. Þar var
oft glatt á hjalla, mikið hlegið, spjall-
að og skipst á skoðunum í góðra vina
hópi. Þú hafðir ákveðnar skoðanir á
mönnum og málefnum, varst sannur
alþýðubandalagsmaður og lést í þér
heyra væri óréttlæti beitt. Þú varst
skapmaður væri því að skipta,
þrjóskur og óhagganlegur, en fljótt
úr þér og engir eftirmálar.
Minnisstætt er mér þegar einu
sinni fauk í þig við einn af hrútunum
þínum. Hann hafði stangað til þín
þegar þú gafst á garðann, þér líkaði
það ekki og danglaðir til hans, hittir í
hornið og puttabraust þig, en hrútinn
sakaði ekki.
Þú varst örlátur á allt sem þú áttir
og varst ekki safnari á veraldleg
gæði, því þér fannst sælla að gefa en
þiggja. Ást þín og elska til mömmu
var einstök sem og samheldni ykkar
og hvergi var betra að vera en hjá
ykkur. Fjölskylda mín naut elsku
þinnar og þökkum við fyrir það. Þú
varst Ingó sem besti faðir og börnum
mínum góður afi. Hvað mig varðar
held ég að þú hafir ekki getað reynst
mér betri faðir, vinur og félagi held-
ur en þú gerðir. Þið mamma voruð
okkur mikil stoð í veikindum Ölmu
Ýrar og býr hún og við öll að því.
Elsku pabbi, það er erfitt að
kveðja þig, en ég er þess fullviss að
við eigum eftir að ganga saman á ný
og taka lagið. Hafðu þökk fyrir allt.
Elsku mamma, missir þinn er mik-
ill. Guð veri með þér.
Sigurlaug.
Elsku pabbi og afi. Nú kveðjum
við þig í hinsta sinn og óskum þér
hvíldar og friðar.
Þú hefur alltaf verið okkur ynd-
islegur faðir og afi, þó svo að fjar-
lægðin væri mikil á milli okkar.
Fjölskylda okkar erlendis hafði
mjög gott af þér að segja og þar á
meðal hvað þú værir alltaf hress og
kátur, ég tala nú ekki um hvað þú
værir mikill söngvari.
Þú áttir það til að taka lagið fyrir
fólkið, sem vakti mikla ánægju,
stemmningu og gleði. Söngur nær til
allra á hvaða tungumáli sem er.
Mínar kærustu minningar um þig
tengjast líka söng, það var daglegur
viðburður að þú syngir okkur systk-
inin í svefn. Serimónían var sú að
fara með bænirnar fyrst (í hröðu
tempói), síðan voru uppáhaldslögin
sungin, Geng ég fram á gnípur,
Fram í heiðanna ró og fleiri falleg
ógleymanleg lög, í lokin hafðir þú
þann sið að syngja fyrir okkur sögur
sem var mikið uppáhald.
Þú komst oft heim þreyttur eftir
erfiðan vinnudag en þegar búið var
að raða okkur börnunum í stóra rúm-
ið, eins og sardínum í dós, kom ör-
yggi og ró yfir okkur öll.
Pabbi minn, það var alltaf mjög
gott að koma heim á Grund sem líkist
einna helst því að komast í hreiður,
þægindin voru slík. Þið mamma vor-
uð alveg sérstök hvað varðar fallegt,
hlýtt og vinalegt heimili.
Öllum leið vel sem heimsóttu
Björgu og Jón á Grund.
Ég minnist þess sérstaklega þegar
George maðurinn minn kom til ykkar
í fyrsta skipti, hvað þið mamma tók-
uð vel á móti honum. Þið veittuð hon-
um besta sætið við borðið þar sem
heiti ofninn var á bak við hann, hon-
um volgnaði vel! Þvílík voru hlýindin
hjá ykkur.
Við óskum þess oft að drengirnir
okkar, Adam og Michael, hefðu feng-
ið tækifæri til að kynnast þér betur
og læra af þér bæði sögur og lög sem
veitti okkur systkinunum mikla
gleði.
Þetta ljóð lýsir vel okkar tilfinn-
ingum:
Það vex eitt blóm fyrir vestan
og vornóttin mild og góð
kemur á ljósum klæðum
og kveður því vögguljóð.
Ég ann þessu eina blómi
sem aldrei ég fékk að sjá.
Og þangað horfir minn hugur
í hljóðri og einmana þrá.
Og því geng ég fár og fölur
með framandi jörð við il.
Það vex eitt blóm fyrir vestan
og veit ekki að ég er til.
(Steinn Steinarr.)
Hjartans þakkir, elsku pabbi, fyrir
allt sem þú hefur gert fyrir okkur.
Guð blessi þig.
Þín
Kristín, George, Adam og
Michael.
Elsku tengdapabbi. Þú kvaddir
þennan heim 21. september, um-
kringdur þínu fólki. Mig langar í
nokkrum línum að fá að þakka þér
fyrir alla þína góðmennsku og heið-
arleika. Þú varst glettinn maður,
glaðlegur og svo varstu líka mjög
stríðinn. Það var alltaf gaman og gott
að vera á Grundinni. Hugurinn reik-
ar til baka, allir sátu í eldhúsinu og
spjölluðu og fengu sögur frá þér, frá
því í gamla daga, þú hafðir frá svo
mörgu að segja. Þú hafðir líka þínar
skoðanir á þjóðmálum og varst ekk-
ert að fela þær. Börnin þín lærðu
fjöldann allan af bænum hjá þér, og
var farið með þær á hverju kvöldi og
síðan lesnar sögur. Þetta var svo
endurtekið þegar barnabörnin gistu
á Grundinni. Vinsælust var Búkollu-
saga sem þú raulaðir. Einnig hafðir
þú góða söngrödd og söngst mikið.
Ég man þegar ég kom á Grundina í
fyrsta sinn, fyrir rúmlega 32 árum.
Ég hafði þá kynnst Bjössa. Mér leið
eins og ég hefði verið að koma heim
eftir langa fjarveru, þvílíkur var
kærleikurinn og hlýjan á þínu heim-
ili. Þegar ég fer yfir minningarnar þá
heyri ég þig ganga um gólf, raula ein-
hverja tóna og hringla í lyklum eða
smámynt í vasanum, þetta gerðir þú
þegar þú varst að bíða eftir einhverju
eða einhverjum. Ég kveð þig með
söknuð í hjarta, elsku tendapabbi, og
bið guð að blessa tengdamömmu og
okkur öll. Um þig eigum við góðar
minningar sem lifa og lifa.
Nú legg ég augun aftur,
ó, guð þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Þýð. S. Egilsson.)
Þín tengdadóttir
Steinunn.
Hann afi minn Jón, er dáinn.
Þú varst mér ekki bara besti afi í
heimi heldur varstu sannur prakkari
og góður vinur.
Það er erfitt að hugsa til þess að
þú, afi minn, sért dáinn, en allar góðu
og skemmtilegu minningarnar um
þig lifa enn í hjarta mínu.
Sem betur fer fékk ég að þekkja
þig í 12 ár. Það var mest spennandi
að koma með þér á Sveinsstaði þar
sem þú varst með kindur og hesta,
hlusta á sögurnar þínar og margt
fleira sem við brölluðum saman. Það
er vont að þurfa að hugsa um það að
nú sé amma bara ein í Ólafsvík en við
pössum hana vel fyrir þig.
Ég fór sko aldrei í vont skap yfir
því að fara í pössun til ykkar ömmu á
Grundina ef mamma og pabbi fóru
eitthvað út, heldur hlakkaði alltaf til.
Ég man aldrei eftir því að þú hafir
verið í vondu skapi af því þú varst
alltaf svo kátur. Svo varstu alltaf
góður við menn og dýr og sannur
umhverfissinni.
Minningin um afa Jón á Grund
gleymist aldrei.
Ég geymi minninguna vel í brjósti
mér er þú söngst fyrir mig, því þú
breyttir alltaf öllum texta mér í hag!
Ég vil að fólk viti að þú átt besta
hásæti skilið.
Ég elska þig af öllu mínu hjarta,
afi minn.
Hvíldu á góðum stað á himnum.
Hveitikorn þekktu þitt,
þá upp rís holdið mitt,
í bindindi barnanna þinna
blessun láttu mig finna.
(Hallgr. Pét.)
Ég sakna þín, afi minn
Þitt barnabarn
Aldís Rún.
JÓN VALDIMAR
BJÖRNSSON
Sérfræðingar
í blómaskreytingum
við öll tækifæri
Skólavörðustíg 12,
á horni Bergstaðastrætis,
sími 551 9090.
Ástkær faðir minn, tengdafaðir, afi og langafi,
ÓLAFUR STEFÁNSSON,
frá Kolbeinsá
í Bæjarhreppi,
lést miðvikudaginn 18. september.
Útförin hefur farið fram.
Innilegar þakkir til starfsfólksins á Hrafnistu í
Reykjavík.
Gylfi Ólafsson, Hildur Friðriksdóttir,
afabörn og langafabörn.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, systir, amma og langamma,
GUÐRÍÐUR GUÐJÓNSDÓTTIR,
Skúlagötu 20,
Reykjavík,
lést á heimili sínu föstudaginn 20. september.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Helgi Gunnarsson,
Steinunn Guðríður Helgadóttir, Karl Kristjánsson,
Sigurlína Rósa Helgadóttir, Guðmundur Jóhannesson,
Helga Sveindís Helgadóttir, Þröstur Leó Gunnarsson,
Gunnar Guðjónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.