Morgunblaðið - 10.05.2003, Síða 51
UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 10. MAÍ 2003 51
ÞÓTT nýjustu skoðanakannanir
gefi framsóknarmönnum tilefni til að
vonast eftir viðunandi útkomu flokks-
ins í alþingiskosning-
unum í kosningunum
í dag er það enn svo
að bæði Halldór Ás-
grímsson og Jónína
Bjartmarz eru mjög
tæp inni sem þing-
menn okkar í
Reykjavík. Því verðum við að herða
róðurinn, allir sem vilja tryggja að
rödd framsóknarmanna heyrist hátt
og snjallt í landsstjórninni næstu ár.
Nú getur hvert atkvæði skipt sköp-
um, ekki bara hvað varðar þingsæti
þeirra, heldur einnig varðandi áfram-
haldandi ríkisstjórnarþátttöku okkar
að þessu sinni.
Ef okkur tekst ekki að afla flokkn-
um nægilegs fylgis í kosningunum
verður ekkert úr þátttöku okkar í
ríkisstjórn og næði formaður okkar
ekki kjöri væri það að sjálfsögðu mik-
ið áfall fyrir flokkinn. Þess vegna
verða framsóknarmenn nú að fylkja
liði og hvetja allt sitt fólk til að setja x
við B í dag.
Nú vantar
herslumuninn!
Eftir Árna Magnússon
Höfundur skipar 2. sæti á
lista Framsóknarflokksins í
Reykjavík norður.
ENGUM þarf að koma á óvart að í
lok kosningabaráttunnar reyni sumir
talsmenn vinstri flokkanna að halda
því fram að vinstri
stjórnir hafi ekki
reynst illa. Það þarf
jafnvel ekki að koma á
óvart að einn af tals-
mönnunum skuli
halda því fram að hér
á landi hafi aldrei ver-
ið neinar vinstri stjórnir. Þetta er í
góðu samræmi við það þegar því er
haldið fram að það sé „hræðsluáróður“
að tala um að stjórnarandstaðan taki
við og myndi vinstri stjórn eftir kosn-
ingar nái hún meirihluta á þingi. Það er
nefnilega full ástæða að hræðast þau
verk og þá stjórnarhætti sem bíða ef
vinstri stjórn nær völdum.
Eitt af því sem einkennir vinstri
stjórnir, það er að segja stjórnir sem
Sjálfstæðisflokkurinn hefur ekki átt
aðild að, er að þær hafa aldrei lækkað
skatta. Tillögur sumra stjórnarand-
stöðuflokka nú um skattalækkanir er
nauðsynlegt að skoða í þessu ljósi. Til-
lögurnar er einnig nauðsynlegt að
skoða í ljósi skattahækkunar sem þeir
hafa staðið fyrir á öðrum vettvangi og
þær verður einnig að skoða í ljósi
gagnrýni þeirra um að Sjálfstæð-
isflokkurinn leggi til of „dýrar“ skatta-
lækkunartillögur. Tillögurnar eru ekki
of dýrar, þær eru ábyrgar og það sem
meira er; Sjálfstæðisflokknum er
treystandi til að lækka skatta en
vinstri stjórn mun ekki lækka skatta.
Samkvæmt skoðanakönnunum er
hætta á því að eini mögulegi meirihlut-
inn verði fjögurra flokka vinstri stjórn.
Fræðilega séð sýna þessar kannanir að
Sjálfstæðisflokkur og Samfylking
gætu myndað stjórn, en þeir sem hafa
hlustað á helsta talsmann Samfylking-
arinnar þurfa ekki að fara í grafgötur
um hvert hugur talsmannsins stefnir.
Þess vegna er óraunhæft annað en
gera ráð fyrir því að fái Sjálfstæð-
isflokkurinn ekki nægan stuðning til að
geta myndað tveggja flokka stjórn
með öðrum flokki en Samfylkingunni,
þá muni Samfylkingin knýja fram fjög-
urra flokka vinstri stjórn. Það er varla
hægt að hugsa til enda hvert slík stjórn
myndi fara með íslenskt samfélag, at-
vinnulíf og efnahagslíf.
Framundan geta verið bestu tímar
sem þjóðin hefur lifað. Mikill áfram-
haldandi vöxtur er fyrirsjáanlegur ef
skynsamlega er haldið á málum, en um
leið verður hagstjórn vandasöm og
krefst styrkrar handar. Fjögurra
flokka vinstri stjórn mun aldrei geta
leitt þjóðina með farsælum hætti í
gegnum þessa tíma en undir forystu
Sjálfstæðisflokksins er full ástæða til
bjartsýni.
Fjögurra flokka
vinstri stjórn?
Eftir Pétur Árna Jónsson
Höfundur er háskólanemi.
NÚVERANDI fiskveiðistjórn-
unarkerfi er eitt allra mesta óréttlæti
nútímans. Íslendingar búa við léns-
herrakerfi þar sem fá-
ir útvaldir hafa einka-
aðgang að
sameiginlegri auðlind
okkar allra. Kvóta-
kóngarnir deila og
drottna, enda miðin
nánast lokuð fyrir
öðrum en þeim og nýliðun ómöguleg.
Kerfið er að drepa mörg byggðarlögin
út á landi þar sem kvótinn hefur
streymt út úr byggðunum og svipt fólk
lífsbjörginni. Kvótakerfið er helsta
meinvarpið í misheppnaðri byggða-
stefnu stjórnvalda. Í komandi kosn-
ingum velja landsmenn hvort þeir vilja
áframhaldandi óréttlæti og byggð-
aröskun eða endurskipulagningu fisk-
veiðistjórnunarkerfisins og markvissa
byggðasókn undir forystu Samfylking-
arinnar.
Atvinnufrelsi á ný
Samfylkingin vill endurheimta
sameiginlega auðlind þjóðarinnar
með markvissri innköllun veiðiheim-
ilda og endurúthlutun á leigumarkaði
með jafnræði og réttlæti að leið-
arljósi. Þannig fá komandi kynslóðir
aftur réttinn til arðs og aðgangs að
auðlindinni og kvótalausu byggð-
irnar, sem goldið hafa fyrir hið mikla
óréttlæti kerfisins, fá tækifæri til
samkeppni á jafnréttisgrundvelli á
ný. Atvinnufrelsi kæmist aftur á í
sjávarútvegi og þjóðin ætti auðlindina
– ekki kvótakóngarnir.
Aðgangur á jafnréttisgrundvelli
Mismunandi stefna Samfylking-
arinnar og ríkisstjórnarflokkanna hef-
ur sjaldan kristallast jafnvel og und-
anfarnar vikur. Ætlunin er að auka
þorskkvótann um 30.000 tonn. Þetta
magn geta sægreifarnir leigt frá sér
fyrir 4,5 milljarða í óbreyttu kerfi.
Þessi verðmæti ætlar Sjálfstæðisflokk-
urinn að færa núverandi kvótahöfum.
Samfylkingin vill hins vegar skila verð-
mætunum til þjóðarinnar og veita
möguleika á aðgangi að fiskimiðunum
á jafnréttisgrundvelli.
Almannahagsmunir
eða sérhagsmunir?
Kjósendur taka afstöðu til þess
þann 10. maí hvort þeir vilja sæ-
greifaleið Sjálfstæðisflokksins eða leið
Samfylkingarinnar – að afhenda þjóð-
inni auðlindina og koma á heilbrigðara
kerfi með jöfnum tækifærum. Kjós-
endur svara því hvort þeir vilji stjórn
almannahagsmuna eða sérhagsmuna.
Auðlindina aftur til
þjóðarinnar
Eftir Eirík Jónsson
Höfundur er lögfræðingur og
skipar 5. sæti á lista Samfylking-
arinnar í Norðvesturkjördæmi.