Morgunblaðið - 17.05.2003, Síða 40

Morgunblaðið - 17.05.2003, Síða 40
MINNINGAR 40 LAUGARDAGUR 17. MAÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ F ækkun kvenna á Al- þingi Íslendinga er bakslag í jafnrétt- isbaráttunni og það er ekki of sterkt til orða tekið. Konum hefði átt að fjölga á Alþingi í kosningum ár- ið 2003 en ekki fækka. Ef fjöldi þeirra hefði staðið í stað, hefði það verið óheppileg þróun en það er merkimiðinn sem reynt er að klína á fækkun kvenna á Alþingi nú. Fækkun kvenna á Alþingi úr 23 í 19 eru mjög slæm tíðindi, en voru fyrirsjáanleg t.d. eftir prófkjör Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík fyrir nokkrum mán- uðum. Í Reykjavík var t.d. þremur reyndum þingkonum skipt út fyrir þrjá unga frjáls- hyggjukarla. En keppst er við að þagga þetta niður og forðast að kveða upp úr um að mesta ábyrgðin liggi hjá Sjálfstæð- isflokkn- um. Að sjálf- sögðu þurfa allir stjórnmálaflokkar að bera ábyrgð. Á næstu fjórum árum verður að veita þeim að- hald en það er ekki óeðlilegt að gagnrýna sérstaklega þann flokk sem augljóslega hefur staðið sig verst hvað varðar jafnrétti kynjanna á framboðs- listum fyrir kosningar. Sá flokk- ur er þar að auki stærsti stjórn- málaflokkur landsins enn sem komið er. Raunar er ljóst að Frjálslyndi flokkurinn hefur lægsta hlutfall kvenna í þing- flokknum eða 0%. En kona var þó í einu toppsæti flokksins, en það er meira en má segja um Sjálfstæðisflokkinn þar sem engin kona leiddi lista en kona var í öðru sæti í einu kjördæmi af sex (Suðurkjördæmi), 3. sæti í þremur kjördæmum (Norð- austur, Suðvestur og Reykjavík suður). Fimmta sæti í fimmta kjördæminu (Reykjavík norður) og sjötta sæti í því sjötta (Norð- vesturkjördæmi). Það er því augljós staðreynd að Sjálfstæðisflokkurinn valdi þessa niðurstöðu sjálfur. Kon- urnar þrjár í Reykjavíkur- kjördæmunum sem náðu ekki kjöri til Alþingis, Ásta Möller, Katrín Fjeldsted og Lára Mar- grét Ragnarsdóttir, eru allar sérhæfðar á sviði heilbrigðis- mála og hafa látið mjög til sín taka á þeim vettvangi. Störf þeirra voru ekki mikils metin af félögum í Sjálfstæðisflokknum í prófkjörinu. Í staðinn völdu þeir þrjá unga karla með þeirri rétt- lætingu að þeir væru ungir og með ferskar hugmyndir eða eitt- hvað álíka. Ungir sjálfstæðismenn hafa löngum lýst því yfir að Sjálf- stæðisflokkurinn eigi að fá heil- brigðisráðuneytið í næstu rík- isstjórn. Hvað þýðir það? Að sjálfsögðu einkavæðingu heil- brigðiskerfisins og aukna greiðslubyrði sjúklinga. Frjáls- hyggjan hefur fengið fleiri full- trúa á þing. Um leið og þaggað er niður að Sjálfstæðisflokkurinn beri mesta ábyrgð á fækkun þing- kvenna er það talað upp að ungt fólk komist nú frekar til áhrifa á Alþingi, meðalaldurinn lækki. Gott og vel. En hverjir eru það sem lækka meðalaldurinn? Ung- ir karlar. Af 18 nýjum þing- mönnum eru fjórtán fæddir eftir 1960 en þar af aðeins tvær kon- ur, Dagný Jónsdóttir Framsókn- arflokki og Katrín Júlíusdóttir Samfylkingu. Af átján nýjum þingmönnum eru tólf ungir karl- ar og þar af fjórir í Sjálfstæð- isflokknum, þrír í Samfylking- unni, tveir í Framsóknarflokknum og þrír í Frjálslynda flokknum. Fjöldi kvenna á Alþingi rétt nær því 30% takmarki sem sett var á ráðstefnu SÞ árið 1995 um lágmarkshlutfall kvenna á þjóð- þingum. Hlutfallið var rúm 35% og átti að fara hækkandi en ekki lækkandi. Ábendingarnar sem hér eru ritaðar eru kannski kall- aðar gamaldags nöldur en það þarf greinilega vilja og aðgerðir til að halda hlut kvenna við, hvað þá að auka hann. Forystumenn Sjálfstæðis- flokksins hafa gert lítið úr þess- um málum í spjallþáttum og sagt leiðinlegt að konurnar hafi ekki náð kosningu og varpað þar með ábyrgðinni á kjósendur. Það er hlægilegt að halda því fram að kjósendum Samfylking- arinnar sé um að kenna, eins og heyrst hefur í umræðunni eftir kosningar. Að þeir kjósendur sem áður hafa kosið Sjálfstæð- isflokkinn en ákváðu nú að gefa Samfylkingunni atkvæði sitt, hafi gert það að verkum að þingkonur Sjálfstæðisflokksins náðu ekki kjöri. Æ fleiri úr hópi Sjálfstæð- isfólks, a.m.k. kvenna, viður- kenna að þessi niðurstaða hafi verið fyrirsjáanleg vegna nið- urstaðna úr prófkjöri flokksins og niðurröðunar á lista um land allt. Stefanía Óskarsdóttir stjórnmálafræðingur er ein þeirra en hún tók þátt í próf- kjörinu í Reykjavík og lenti neð- arlega á lista. Hún var sú eina af konunum sem tóku þátt sem gagnrýndi niðurstöðuna á sínum tíma og segir nú að það hversu neðarlega konur voru á listum flokksins fyrir þessar kosningar skýri fylgistap flokksins að nokkru. Á Morgunvaktinni á Rúv í vikunni sagði Stefanía að Sjálfstæðisflokkurinn verði að endurskoða aðferðir við að raða á lista og undir þetta taka að- eins fleiri sjálfstæðiskonur nú í kjölfar kosningaúrslitanna. Raunar viðurkenndi frambjóð- andi Sjálfstæðisflokksins á kosn- ingafundi Femínistafélagsins í apríl að Sjálfstæðisflokkurinn hefði sofnað á verðinum í kring- um prófkjörið í Reykjavík, en þetta myndi ekki gerast aftur. Stefanía sagði einnig á Morg- unvaktinni að hingað til hefði verið litið á þetta sem eitthvað sem sjálfstæðiskonur þyrftu að eiga við sig, þær þyrftu að berj- ast betur, standa þéttar saman o.s.frv. Nú væri kominn tími á viðhorfsbreytingu, karlar og konur væru jafnhæf en það þyrfti að beita markvissum að- gerðum til að koma konum að í Sjálfstæðisflokknum og gera þær meira áberandi í forystunni. Þetta gerðist ekki af sjálfu sér, eins og andinn í Sjálfstæð- isflokknum virðist vera. Hverjar verða ráðherrar í næstu rík- isstjórn? Bakslag Forystumenn Sjálfstæðisflokksins hafa gert lítið úr þessum málum í spjall- þáttum og sagt leiðinlegt að konurnar hafi ekki náð kosningu og varpað þar með ábyrgðinni á kjósendur. VIÐHORF Eftir Steingerði Ólafsdóttur steingerdur@mbl.is ✝ Matthías Krist-jánsson fæddist 23. september 1975. Hann lést af slysför- um aðfaranótt 10. maí síðastliðins. For- eldrar hans eru Kristján Jónsson, f. 16.6. 1951, og Arn- heiður Matthíasdótt- ir, f. 21.11. 1953. Systkini Matthíasar eru Svanfríður, f. 23.2. 1973, dóttir hennar er Arnheiður Guðmundsdóttir, f. 14.4. 2001; Friðrik, f. 6.1. 1983; og Garðar, f. 9.10. 1989. Unnusta Matthías- ar er Íris Ósk Jó- hannsdóttir, f. 17.6. 1977. Sonur þeirra er Kristján Steinn, f. 30.12. 2002. Sonur Írisar og fósturson- ur Matthíasar er Jó- hann Ás Guðmunds- son, f. 25.2. 1998. Fyrir átti Matthías tvíburana Thelmu Rún og Viktor Inga, f. 30.4. 1997. Útför Matthíasar verður gerð frá Ólafsvíkurkirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 14. Elsku hjartans ástin mín. Hér sit ég ein og hugsa um ástina í lífinu mínu og ég er eitthvað svo ólýs- anlega tóm í hjartanu mínu síðan þú varst tekinn frá mér. Ég á svo erfitt með að trúa því að ég eigi aldrei eftir að sjá þig, knúsa þig og ég á eftir að sakna þess að finna ekki oftar þegar þú lagðir eyrað þitt á kinnina mína, sem þér þótti svo notalegt. Ég er svo stolt af þér og okkur, hvað við vorum góð fjölskylda, við höfðum alltaf forgang í einu og öllu. Börnin okkar voru svo lánsöm að eiga svona yndislegan pabba. Þegar við áttum ljósið okkar, þá varstu svo stoltur, alltaf að grobba þig af honum í einu og öllu, hann var sko algjör superman í sundi eins og þú sagðir alltaf. Og Jóhann átti sko að verða besti mótocross-strákurinn sem uppi hefur verið, enda fórstu ekki svo sjaldan með hann niður í fjöru að æfa hann. Þú varst stoltur af strákunum okkar, ástin mín. En lífið er mjög ósanngjarnt. Að elska er að þekkja þær fórnir sem eilífðin krefur lífið um. Mér finnst ég hafa verið svo lán- söm að hafa fengið að hafa þig hjá mér og ég þakka Guði fyrir þann tíma sem við áttum saman á jörðinni sem var dásamlegur. Það mun ekki sú mínúta líða sem þú víkur úr huga mér þar til við hittumst aftur. Minn- ingarnar lifa í hjarta mínu og í drengjunum okkar. Ég elska þig af öllu mínu hjarta. Einum þér ann ég ást mína fann ég fyrst þá er sá ég þig fegurstan sveina. (Ólafur Gaukur.) Þín að eilífu, Íris Ósk. Elsku pabbi. Við þökkum þér fyrir tímann sem við fengum með þér sem var samt svo alltof stuttur. Minning þín lifir í hjarta okkar. Leiddu mína litlu hendi, ljúfi Jesús, þér ég sendi bæn frá mínu brjósti sjáðu, blíði Jesús, að mér gáðu. (Ásmundur Eiríksson.) Við elskum þig. Ástarkveðjur Jóhann Ás og Kristján Steinn. Elsku kallinn minn. Ég hef nú aldrei verið góður penni eins og þú veist en nú er mér algjörlega orða vant. Undanfarnir dagar eru þeir erf- iðustu sem ég hef nokkurn tímann á ævi minni upplifað, þvílík sorg og reiði sem hefur heltekið mann frá þessari örlagaríku nóttu. Af hverju … af hverju þú, þessi ljúfi og einstaki drengur sem þú varst og þú varst svo hamingjusamur og ánægð- ur með lífið í dag, en við fáum víst engin svör við því. Ég trúi því að þér hafi verið ætlað eitthvert viðameira verk þarna hinumegin og ég efast ekki um að þú hafir fengið góðar mót- tökur þar. Eins erfiðir og þessir síðustu dag- ar hafa verið höfum við jafnframt ylj- að okkur við yndislegar minningar um þig Matthías minn, með fjöl- skyldu okkar, unnustu þinni og fjöl- skyldu hennar, vinum og kunningj- um, öllu þessu yndislega fólki sem hefur sótt okkur heim og veitt okkur styrk og alltaf er maður að heyra eitthvað nýtt, þú varst í einu orði sagt ótrúlegur drengur og gerðir í því að létta þeim lundina sem í kringum þig voru og við þessar sögur og frásagnir hefur maður brosað í gegnum tárin og fundið fyrir þér í návist okkar. Litli augasteinninn þinn hún Arn- heiður mun sakna þín sárt en ég mun halda að henni öllum minningum mínum um þig, þér þótti svo vænt um hana engillinn minn, svo ég tali nú ekki um börnin þín hann Kristján Stein, Viktor Inga, Thelmu Rún og fósturson þinn Jóhann Ás, þú varst svo stoltur af þeim öllum og megi Guð styrkja hana Írisi þína, missir þeirra er ólýsanlegur. Þú ert og verð- ur alltaf ljósið í lífi okkar. Góði Guð. Við þig einan get ég talað um ást- vin minn sem þú hefur kallað til þín heim. Þú einn hlustar. Þú einn skilur. Þú einn veist hvernig ástvini mínum líður nú. Dagarnir líða. Lífið heldur áfram, sinn vanagang hjá flestum. Ekkert megnar þó að fylla tómarúmið hjá mér. Hjálpa mér að bera einsemdina og minnast í þökk samvista hins liðna. Lát mig þó ekki einblína á það sem var, hjálpa mér þess í stað að horfa fram en gefa jafnframt gaum að þeirri stund sem er og þeim sem umhverfis mig eru nú. Seg mér að þú munir vel fyrir sjá og um síðir gefa okkur og öllum þeim sem unnast gleði endurfunda hjá þér. Í Jesú nafni. Amen. Megi Guð styrkja okkur öll á þess- ari þrautagöngu. Þín systir að eilífu Svanfríður. Kæri bróðir, mig langar að kveðja þig með fáeinum orðum. Ef mig hefði grunað að þú værir að fara, hefði ég viljað vera búinn að segja þér hvað mér þótti og þykir vænt um þig. Við höfum verið vinir frá því ég man eftir mér. Það virtist aldrei trufla þig að ég væri átta árum yngri, alltaf gastu haft mig í eftirdragi. Ég minnist þess þegar ég byrjaði í grunnskólanum, þá varst þú í áttunda bekk og hefðir átt að vera á gelgjuskeiðinu, það náði þér ekki. Við vorum alltaf samferða í skólann og lékum okkur oft í frímín- útum, ég átti alltaf víst skjól þar sem þú varst ef eitthvað bjátaði á. Þegar árin liðu og þú keyptir þér bíl, fannst mér fátt jafn gaman og að bóna með þér, þó mér væri bara treyst fyrir felgunum. Á eftir var far- ið á rúntinn og spáð aðeins í hversu mörg hestöfl bíllinn væri og hvort þú gætir spólað. Þegar loksins kom að því að ég ætti að taka bílpróf, fékk ég æfingaleyfi á bílana þína, þú varst minn ljúfi leiðsögumaður í því eins og svo mörgu öðru. Elsku Matti, í hjarta mínu geymi ég minninguna um góðan bróður og einstakan vin. Þær minningar verða ljós í lífi mínu. Friðrik Kristjánsson. Elsku Matti. Við fráfall þitt rifjuðust upp marg- ar minningar um góðan og skemmti- legan bróður. En nú ertu farinn þangað þar sem þér hefur verið ætlað eitthvað meira. Það hefur verið erfitt að ganga í gegnum þetta og á eftir að vera áfram. Ég man þegar þú fórst upp á jökul með vinum þínum, alltaf í sama gallanum og alltaf með sömu derhúfuna í erminni. Einu sinni þegar ég var að passa heima hjá mér komstu fyrir miðnætti að ná í vélsleðann okkar og fórst upp á Snæfellsjökul með Írisi unnustu þinni. Þegar þið voruð á leiðinni upp á topp varð hún þyrst og bað um eitt- hvað að drekka því hún hélt að þú værir með Kókómjólk og Homeblest í bakpokanum en þegar þið voruð komin upp á topp tókstu upp kampa- vín og þið trúlofuðust. Þú varst snemma kominn með mikinn áhuga á trommum og keyptir þér trommusett, svo seldirðu það og keyptir þér sérsmíðað sett sem er til enn og við lofum að fara vel með það elsku Matti. Öll trommusólóin sem þú kunnir og kannt ennþá. Bílar voru líka í miklu uppáhaldi hjá þér, form- úlan, þú horfðir mikið á hana, McLaren er þitt uppáhald, veit ég. Það þægilegasta er að það eru ekki til slæmar minningar um þig, þú varst aldrei til vandræða. Ég var að passa með vini mínum þegar ég fékk þær fréttir að það hefði orðið slys á Svörtuloftum, þegar ég vissi að það værir þú brást ég ekki vel við en náði að sofna. Morguninn eftir kom mamma og vakti mig og sagði mér að þú værir dáinn og sagði að fjölskyldan okkar væri komin heim. Frikki og Svana, þetta var erfiður dagur fyrir okkur, vini, unnustu þína og fjölskyldu hennar, börnin þín sem eru þrjú, Kristján Steinn, Viktor Ingi og Thelma Rún, og fósturson þinn Jóhann Ás. Þið Jóhann gerðuð mjög margt saman, t.d. fara í vinnuna þína og gerðuð bát fyrir afa hans Jóhanns. Jóhann og Kristján fengu saman krossara en Kristján er bara fjög- urra mánaða og getur ekki keyrt neitt strax en þegar hann verður eldri á hann eftir að keyra mikið. Þú varst duglegur að fara með Jóhann á krossaranum niður í fjöru í Ólafsvík, ég fékk einu sinni að koma með og það var gaman. Jóhann er svolítið óöruggur með sig eftir smáóhapp á hjólinu en á eftir að ná sér. Ég var að skoða myndir þar sem þú klæddir Jóhann Ás eitt sinn sem konu, málaðir hann og lést á hann varalit þegar Íris var ekki heima, svo hringdirðu í Írisi og baðst hana að koma heim sem fyrst. Svona varst þú, alltaf að koma okkur á óvart með skemmtilegum uppátækjum. Matthías Kristjánsson góði bróðir, við söknum þín öll, þetta er ekki rétt- látt, en góðar minningar hjálpa okk- ur að halda áfram. Þú guð lífsins. Dauðinn er framandi og kald- ur. Andardrátturinn þagnar, lífið fjarar út, hið síðasta orð er sagt. Augun slokkna og bresta. Hlýjar, lifandi hendur kólna, stífna. Ég er yfirgefinn. Mér er kalt. Er von? Er þetta hinsta kveðj- an? Eða er öllu lokið? Tala til mín, Guð minn! Lát mig heyra svarið við bænum mínum. (Gerhardt Pedersen.) Drottinn Guð, þótt allt sem lifir hljóti að deyja þá hefur þú náð þinni hulið oss dauða- stundina. Gef þá trú, von og kærleika sem getur kvatt þá sem dauðinn tekur og mætt efstu stundu æðrulaus og í friði þegar kallið kemur. Fyrir Jesú Krist, Drottin vorn. (Karl Sigurbjörnsson.) Þinn bróðir Garðar Kristjánsson. Stundum er erfitt að skilja tilgang lífsins, sérstaklega þegar ungur mað- ur í blóma lífsins er hrifinn á brott svo skyndilega frá fjölskyldu sinni og vinum. Sagt er að þeir sem guðirnir elski deyi ungir. Kynni okkar Matta, eins og hann var ætíð kallaður, hófust þegar hann og dóttir okkar, hún Íris Ósk, fóru að vera saman. Eins og feðra er vani var spurt hverra manna drengurinn væri. „Hann er sonur Öddu og Kidda á Hellissandi,“ svaraði Íris Ósk. Þá varð mér að orði að hún þyrfti ekki að kvíða því yndislegra fólk væri varla hægt að hugsa sér og sjaldan fellur eplið langt frá eikinni. Sannaðist það þegar nánari kynni hófust á milli okkar Matta að betri tengdason gát- um við ekki fengið. Hann var hlé- drægur og rólegur að eðlisfari en með eindæmum stríðinn. Fékk ég óspart að finna fyrir stríðni hans á ýmsan hátt. Þau Matti og Íris Ósk MATTHÍAS KRISTJÁNSSON

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.