Morgunblaðið - 19.09.2003, Blaðsíða 37

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 19. SEPTEMBER 2003 37
Bændaskólann á Hvanneyri. Í jóla-
leyfi sínu þaðan fór hann ásamt vini
sínum fótgangandi heim með pjönkur
sínar á bakinu. Tók ferðin þá þrjá
daga í frosti og snjó.
Eftir nám á Hvanneyri kenndi
Gunnar við gamla barnaskólann sinn,
Heydalsárskóla. Þótti hann góður
kennari og fann upp á ýmsu til að
vekja áhuga nemenda sinna á um-
hverfi sínu. Eitt skipti fór hann með
börnin í skólaferðalag. Farið var til
Grímseyjar á Steingrímsfirði á tveim-
ur árabátum. Reri Gunnar ásamt vini
sínum öðrum bátnum og aðrir tveir
voru fengnir til að róa hinum bátnum.
Ferðin gekk vel en dýrmætur var
farmurinn í bátkoppunum. Gunnar
hafði ætíð yndi af tónlist. Hann náði í
orgelið sitt á árabát svo hann gæti
kennt söng við Heydalsárskólann.
Var það mikill viðburður er ómar org-
elsins bárust um skólann.
Sigurlaugu konu sína fann hann í
Hrútafirðinum. Giftu þau sig 1934 og
hefðu þau átt 70 ára brúðkaupsaf-
mæli á næsta ári.
Gunnari var falið 1937 að vera
kaupfélagsstjóri á Skagaströnd. Á
þeim tíma var fátækt mikil og margir
leituðu til kaupfélagsins í nauðum
sínum. Það var því oft erfitt hlutskipti
að taka réttar ákvarðanir.
Gunnar og Sigurlaug bjuggu á
Skagaströnd í 18 ár og þarna bættist í
hópinn drenghnokki sem var þeirra
sólargeisli æ síðan.
Frá Skagaströnd lá leið þeirra að
Bifröst í Borgarfirði er Gunnar varð
yfirkennari við Samvinnuskólann.
Þar naut fjölskyldan að eiga heima.
Minningar um liðinn tíma svífur
þar yfir vötnum. Það eru minningar
um veiðiferðir, bátsferðir, gönguferð-
ir, um hundinn Kát og samvistir við
móður náttúru.
Úr sveitasælunni fluttu þau í Vest-
urbæinn. Gunnar varð starfsmaður
hjá SÍS, síðar starfsmannastjóri og
síðast skjalavörður. Því starfi gegndi
hann fram að þeim tíma er hann
hætti aldurs vegna. Þegar starfsævi
lauk voru árar ekki lagðar í bát, síður
en svo. Þá tók við félagsstarf aldr-
aðra, kórstarf, sundlaugarferðir,
grúskað í bókum, bók þýdd úr dönsku
yfir á íslensku svo fátt eitt sé nefnt.
Ævi Gunnars spannar nær heila
öld. Framfarir sem í þjóðlífinu voru í
fyrstu smáskref urðu að heljarstökk-
um. Allt þetta lifði hann.
Áttræður fékk hann sér tölvu.
Voru afgreiðslumenn tölvubúðarinn-
ar hissa á að svona fullorðinn maður
væri að fá sér tölvu í fyrsta sinn. Á
hana lærði hann síðan sjálfur og
fannst slæmt að hafa ekki gert það
fyrr.
Síðasta spölinn hans urðum við
samferða er ég varð tengdadóttir
hans. Það var gaman að eiga afabörn-
in hans því fram á síðasta dag gladdi
ekkert hann meira en að sjá þau. Það
var ekki háttur Gunnars að hafa
mörg orð yfir hlutina og sýndi hann
elsku sína með klappi á koll eða
stroku um kinn.
Þegar litið er yfir farinn veg er gott
að hafa eytt ævi sinni eins og Gunnar
Grímsson, „í sátt við Guð og menn“.
Hafðu þökk fyrir allt. Þín tengda-
dóttir,
Steinunn Árnadóttir.
Kær afi er farinn. Hann kemur
aldrei aftur. En það er hægt að hugga
sig við það að nú er hann á himnum
hjá Guði og Tátu og fylgist með okk-
ur.
Árni, Sólveig og Margrét.
Elsku afi og langafi. Ég sakna þín
svo mikið. Takk fyrir að elska mig
eins og ég elska þig. Takk fyrir allar
minningarnar sem munu lifa í hjarta
mér að eilífu. Takk fyrir allt sem þú
hefur gert fyrir mig. Takk fyrir allt
sem þú kenndir mér. En umfram allt:
Takk fyrir að vera afi minn!
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Guðbjörg og Gauti litli.
Ó, Jesú, bróðir besti
og barnavinur mesti,
æ, breið þú blessun þína
á barnæskuna mína.
(P. Jónsson.)
Elsku amma, þessi bæn hefur
fylgt okkur systkinunum frá því er
þú kenndir okkur hana í æsku. Í
hvert sinn sem við gistum hjá þér
fórum við með hana í sameiningu fyr-
ir háttinn og sváfum því vært nálægt
þér.
Þær eru ófáar stundirnar sem við
dvöldum í húsinu þínu með stóra
garðinum, Birkigrund 9a. Í eldhús-
inu hljómaði ávallt útsending Rásar 1
og þú bauðst okkur upp á snúða með
súkkulaði og mjólk. Í garðinum príl-
uðum við í klifurtrjám og fengum reit
til að rækta okkar eigin plöntur við
hliðina á trénu sem var gróðursett
þegar pabbi okkar fæddist. Alltaf
máttum við leika okkur í kjallaranum
þínum, sem í augum barna var fullur
GUÐRÚN
EINARSDÓTTIR
✝ Guðrún Einars-dóttir fæddist í
Reykjavík 4. septem-
ber 1922. Hún lést á
Landspítalanum í
Fossvogi 2. septem-
ber síðastliðinn og
var útför hennar
gerð frá Kópavogs-
kirkju 12. septem-
ber.
af leyndardómum og
ævintýrum. Í heim-
sóknum okkar tókstu
oftar en ekki fram flétt-
urnar þínar og barst
þær saman við fléttur
okkar systra til að sjá
hvor okkar hefði hárlit-
inn þinn. Við fengum
víst aldrei fullkomlega
úr því skorið – eigum
við ekki bara að segja
að hann hafi verið
blanda af okkar beggja
lit?
Aldrei virtist þú
þreytast á að leyfa okk-
ur að spila á orgelið þitt, þó svo að
kunnáttan hafi ekki verið mikil og
flestir fullorðnir hefðu fyrir löngu
gefist upp á okkur, en ekki þú amma,
þolinmæði þín og jákvæðni var svo
mikil og það var alltaf stutt í fallega
brosið þitt.
Það er svo skrýtið að þú sért farin
elsku amma, en þú býrð ennþá í
hjörtum okkar því við munum alltaf
elska þig og muna. Það verður erfitt
að venjast fjarveru þinni því við erum
orðin svo vön því að hafa þig nálægt,
sama hvort það er heima hjá þér í
Birkigrund eða hjá okkur í Skóla-
gerði. Við söknum þín meira en orð fá
lýst en verðum nú að kveðja þig.
Þín barnabörn,
Bryndís, Guðrún Ragna og
Þorsteinn Yngvabörn.
Elsku Krissi minn.
Ég, Sveinn og Inga
Lára viljum þakka þér
fyrir öll þau ár sem við
erum búin að þekkja
þig.
Mér þótti alltaf vænt
um þegar þú og Rúnar bróðir þinn
voruð að róta í hárinu á mér og
hrista og kalla mig systu. Það þótti
mér vænt um.
Þú skildir eftir þig lítinn gullmola,
hann Aron Viðar sem við öll lítum
eftir og hjálpum Erlu með.
Það er mjög sárt að fá ekki að sjá
þig aftur, en við þurfum ekki nema
að horfa á Aron Viðar, svo líkir eruð
þið. Þá rifjast upp fyrir mér hvernig
þú leist út þegar ég kom í Garpsdal.
Þá varstu eins árs, rauðhærður með
KRISTJÁN VIÐAR
HAFLIÐASON
✝ Kristján ViðarHafliðason fædd-
ist í Reykjavík 2. júní
1973. Hann lést af
slysförum 25. ágúst
síðastliðinn og var
útför hans gerð frá
Garpsdalskirkju 30.
ágúst.
þessa fallegu lokka í
hárinu.
Krissi minn, nú ertu
kominn í góðar hendur,
guð hefur þurft mikið á
þér að halda og ég veit
að þú verður með þínu
fólki núna í smala-
mennskunni á næst-
unni og verndar það.
Ingibjörg, Hafliði,
Haflína, Rúnar, Erla
Björk og Aron, tengda-
fólk, frændfólk og vinir.
Mín fjölskylda vottar
ykkur dýpstu samúð
vegna fráfalls sonar,
eiginmanns, frænda og vinar.
Kolbrún, Sveinn og Inga Lára,
Svarfhóli.
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug á marga vegu við andlát og
útför elskulegs föður okkar, tengdaföður og
afa,
KRISTJÁNS HELGA BENEDIKTSSONAR
málarameistara,
Norðurbyggð 3,
Akureyri.
Ragnheiður Kristjánsdóttir, Pétur Guðjónsson,
Einar Birgir Kristjánsson, Ásdís Sigurvinsdóttir,
Steinlaug Kristjánsdóttir, Helgi Steingrímsson,
Eygló Kristjánsdóttir, Hafsteinn Sigfússon
og barnabörn.
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
BJÖRGVIN FREDERIKSEN,
sem andaðist á hjúkrunarheimilinu Skógarbæ
föstudaginn 12. september, verður jarðsunginn
frá Hallgrímskirkju mánudaginn 22. seðtember
kl. 13.30.
Þeim, sem vilja minnast hans, er vinsamlega
bent á að láta hjúkrunarheimilið Skógarbæ
njóta þess, sími 510 2100.
Hilmar Björgvinsson, Rannveig Haraldsdóttir,
Birna Björgvinsdóttir, Bjarni Stefánsson,
Friðrik Björgvinsson, Sigrún Valsdóttir,
Sigurbjörg Björgvinsdóttir, Sigurður Björgvinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elsku bróðir og mágur,
JÓN KÁRI JÓHANNSSON,
til heimilis á Norðurgötu 60,
Akureyri,
áður til heimilis á Syðra Vatni,
Skagafirði,
lést á gjörgæsludeild Fjórðungssjúkrahússins
á Akureyri sunnudaginn 7. september.
Hjartans þakkir til lækna og starfsfólks lyfjadeildar 1 fyrir frábæra umönnun.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey.
Soffía Sigurbjörg Jóhannsdóttir,
Hjálmar Sveinsson
og þeirra fjölskyldur.
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu okkur
hlýhug og samúð við andlát og útför
KRISTBJARGAR EINARSDÓTTUR,
dvalar- og hjúkrunarheimilinu Grund,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir og kveðjur til starfsfólks á
Grund fyrir góða umönnun og hlýju.
Þórunn Benjamínsdóttir, Magnús K. Sigurjónsson,
Eiríkur Benjamínsson,
Einar Benjamínsson, Erla M. Indriðadóttir,
Sólveig Benjamínsdóttir, Árni Páll Jóhannsson,
Guðbjörg Benjamínsdóttir, Gunnar Harðarson,
barnabörn og langömmubörn.
Okkar innilegustu þakkir til allra þeirra sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við fráfall og
útför ástkærrar eiginkonu minnar, móður og
dóttur,
SALÓME J. JÓNSDÓTTUR
frá Flateyri.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki krabba-
meinsdeildar Landspítala Hringbraut.
Guð blessi ykkur öll.
Grétar Arnbergsson,
Ásdís Erla Grétarsdóttir,
Jón S. Jónsson.
Ástkærar þakkir til ykkar allra sem sýnduð
okkur ást og samúð við útför ástkærs eigin-
manns, föður, tengdaföður, afa og langafa,
HÖGNA JÓHANNSSONAR
frá Bíldudal,
Stífluseli 4,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks gjörgæsludeildar
Landspítala sem sýndu okkur svo mikinn kær-
leik á erfiðum tímum. Einnig Jóni Högnasyni hjartalækni, fyrir
umhyggju og kærleik við Högna síðastliðin 16 ár.
Guð blessi ykkur öll.
Jóna Þorgeirsdóttir,
Andrés Þorgeir Garðarsson, Hugrún Halldórsdóttir,
Anna Högnadóttir, Eggert Bergsveinsson,
Ólafur Jóhann Högnason, Særún Lísa Birgisdóttir,
Salóme Högnadóttir, Gerald Martin,
Unnur Högnadóttir, Guðni Ársæll Indriðason,
Arnbjörg Högnadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Afmælis- og minningargreinum má skila í tölvupósti (netfangið er minning@mbl.is, svar er sent
sjálfkrafa um leið og grein hefur borist) eða á disklingi. Ef greinin er á disklingi þarf útprentun
að fylgja. Nauðsynlegt er að tilgreina símanúmer höfundar og/eða sendanda (vinnusíma og
heimasíma). Þar sem pláss er takmarkað getur þurft að fresta birtingu greina, enda þótt þær
berist innan hins tiltekna frests. Nánari upplýsingar eru á mbl.is. Um hvern látinn einstakling
birtist formáli og ein aðalgrein af hæfilegri lengd á útfarardegi, en aðrar greinar skulu ekki vera
lengri en 300 orð, u.þ.b. 1.500 slög (með bilum) eða um 50 línur í blaðinu (17 dálksentimetrar).
Tilvitnanir í sálma eða ljóð takmarkast við eitt til þrjú erindi. Einnig er hægt að senda örstutta
kveðju, HINSTU KVEÐJU, 5–15 línur, og votta virðingu án þess að það sé gert með langri
grein. Greinarhöfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.